Brasilia 11-13 oktober

Aan het eind van ons bezoek aan Rio laten we de boot 3 dagen achter om naar Brasilia te gaan, de ultra-moderne hoofdstad van Brazilië.

zeilers gespot bij het Nationaal congres gebouw....

In 1883 is er door Dom Bosco in Italië een utopische stad voorzien, gebouwd in Zuid Amerika. Het spreekt de Brazilianen tot de verbeelding en al in 1891 komt het plan voor een nieuwe hoofdstad in de grondwet. Halverwege de jaren '50 wordt het door de toenmalige president Kubitschek concreet gemaakt en wordt er in 42 maanden een nieuwe hoofdstad gebouwd. Hij was bang dat als de stad niet gebouwd zou worden gedurende zijn regeringsperiode, het plan weer in een bureau-lade zou verdwijnen.

Brasilia ligt in het midden van het land en zou daardoor meer recht doen aan het noorden en midden van Brazilië dan Rio. Daarvoor was er alleen pampa, grasland met lage struiken op de hoogvlakte van Brazilië.

Centrale as met de televisie mast

Het moest een grootse stad worden en dat is het ook geworden. Nadat de regering verhuisd was naar Brasilia volgden langzamerhand tal van andere organisaties als banken en aan de regering verbonden organen. Brasilia is opgezet als een utopisch stad, alles moest kloppen en de architectuur is monumentaal. Met de grote gebouwen in het centrum werd de toon gezet. Ook de andere gebouwen zijn bijzonder, strak en groot. Er is duidelijk veel aandacht besteed aan het ontwerpen van ieder wijk, met ruim opgezette wegen, groen, en parken. Alles is netjes gerangschikt in de stad: alle hotels zitten bij elkaar, de banken, alles wat met kunst te maken heeft en daarom heen strekken, als twee vleugels, de woonblokken zich uit. In ieder woonblok zit dan weer een winkelstraat voor de dagelijks boodschappen. Alles wat je verder wilt kopen vind je in de grote shopping malls, in Brasilia staat een van de grootste van het hele land.

Kathedraal bij nacht

Nadat de stad opgenomen is in de lijst van werelderfgoederen, mag er in de stad niet meer gebouwd worden. Alles oogt ruim en groen en dat blijft ook zo. Om Brasilia heen zijn wel verschillende satelliet steden gebouwd waar in totaal 2,2 miljoen mensen wonen.

Ik moet eerlijk zeggen dat het in eerste instantie niet de stad is waar we blij van worden, maar de hotelkamer! In het weekend zijn de hotels bijna leeg en we hebben onszelf getrakteerd op een balzaal van een kamer, met een enorm bed, fauteuils, zwembad en sauna. En dat alles voor een prikje. Het zwembad en sauna delen we natuurlijk met de andere gasten, maar aangezien die er bijna niet zijn.....zitten wij aan het eind van de middag met een Caipiroska aan het zwembad met z'n tweetjes.

We hebben er echt plezier in, onze balzaal

Het is echt genieten. We hebben ook nog goed internet, dus we kunnen zelfs een filmpje kijken in een taal die we verstaan. Op zaterdagochtend hebben we een werkochtend en zitten we aan de eettafel alle twee achter de PC. Roomservice brengt de koffie, wat een heerlijkheid. We vragen ons natuurlijk wel af of we daarvoor helemaal naar Brasilia moeten gaan, ook in Rio hebben ze leuke hotels nietwaar?

Tussendoor gaan we dus de stad in. Het moet gezegd: de stad is zeker fotogeniek. De foto's zeggen meer dan ik kan schrijven, dus veel foto's deze keer.

de drie bogen brug, de namen zijn niet erg origineel

Alles ligt ver uit elkaar en een tour of taxi is echt nodig. De regeringsgebouwen zijn erg mooi. Aan het plein van de drie machten ligt het presidentieel werkpaleis, de senaat en het congres en het hoge gerechtshof. Langs de enorme avenue ernaartoe staan aan beide kanten de gebouwen waar de ministeries gehuisvest zijn, we tellen er zeker 10 aan iedere kant.

Op zondag is het presidentieel werkpaleis open en bezoeken we ook de senaat en het congres. Er is veel belangstelling van Brazilianen en de rondleidingen zijn dan ook druk bezocht. Het interieur van de gebouwen is door de architecten ontworpen en er staan dan ook overal mooie, moderne jaren 60 meubels. Alles klopt, zelfs de langgerekte binnentuin is kunstzinnig verwerkt in de groene hal van het congres. Al is het centrum 53 jaar oud, het oogt nog steeds heel modern. Ik kan mij voorstellen dat het, toen het gebouwd werd, nog veel meer indruk maakte. Vernieuwend!

Het hooggerechtshof aan het plein van de drie machten

De kathedraal is een voorstelling van de doornenkroon van Jezus, met links het brood van het laatste avondmaal en in de klokkentoren de bekers waaruit gedronken werd. Erg mooi met veel glas-in-lood en binnen enorme zwevende engelen.

Het museum voor moderne kunst lijkt op een planeet met een gasring eromheen. Zo heeft ieder gebouw een verhaal en een symbolische betekenis.

Het mooist vinden we allebei de kerk van Dom Bosco. Een vierkant gebouw met simpele gotische zuilen een mooi plafond en verder alleen glas: blauw in alle tinten met stukjes wit, alsof je naar een sterrenhemel kijkt. Het geeft een prachtige, onaardse sfeer in de kerk.

Dom Bosco Sanctuary

In het midden een enorme kroonluchter van kristal. Als je er trouwt kunnen ze daar voor 5.000 Euro extra ook een enorme spiegel onder laten leggen en dan loop je tussen licht en de weerkaatsing daarvan naar het altaar. Zonder dat gewoon een rode loper.

Om de stad heen is aan de ene kant een enorm park en aan de andere kant een meer aangelegd. Op zaterdagavond eten we aan het meer in een gebied met restaurantjes, bars en palmbomen langs het water. Ook hier alles netjes bij elkaar. De sfeer is geanimeerd en het is druk. Veel mensen lijken elkaar hier te ontmoeten, stoelen worden aangeschoven, er wordt gegeten en gedronken, tussen door tv gekeken, de band speelt. Iedereen is duidelijk in goeden doen hier.

Hoe mooi alles ook is, onze stad is het niet. We verdwijnen een beetje in de grootsheid van de gebouwen en de ruimtes ertussen. We hebben vooral bewondering voor wat er gerealiseerd is, maar sfeer hebben we er niet gevonden. Wel aardige mensen, die kom je overal tegen. Wat missen de mensen die we hebben gesproken het meest? Een strand!

interieur van de kathedraal

Op de terugweg vragen ons af hoe de senatoren en congres-leden zich voelen in dit deel van Brazilië. Geen armoe gezien, geen favela's, geen verkeerschaos, hoe kun je verantwoord beslissingen nemen vanuit een Utopia?