SY – TARA NL: Hanga Roa - 24 tm 30 maart

Onze aankomst op Paaseiland gaat niet vlekkeloos. We blijven 3 dagen liggen in Vinapu totdat de wind en vooral de golven wat kalmeren. Gelukkig kunnen we een avond samen met de andere boten tonijn eten, dat is gezellig en breekt het wachten. Altijd genoeg klussen en bijslapen is ook fijn, maar het is toch wel frustrerend om hier voor anker te liggen zonder aan wal te kunnen.

Donderdagmorgen krijgen we toestemming om naar de baai Hanga Roa te verhuizen, bij het stadje met dezelfde naam. De formaliteiten nemen al gauw een halve dag in beslag en we verkennen het dorp. Vers fruit en een beetje verse groente, wat heerlijk! Het is duidelijk ingericht op toeristen, met veel restaurantjes, souvenirwinkeltjes en tourbedrijfjes. Het ziet er gemoedelijk en kleinschalig uit en de mensen zijn erg vriendelijk. De tocht van de boot naar het haventje is nog wel even spannend, links en rechts van de ingang grote brekers waarop gesurfd wordt en als er veel swell is staan de golven door tot in het haventje. We moeten tellen, want na 2-3 hoge golven komen er een paar lage en dan vol gas naar binnen of buiten. En toch maar voor donker terug.

Ja en vrijdag, eerst wachten op de inspectie van de official van de Agricultura. Of we toch geen gele wespen meegenomen hebben van Juan Fernandez. Dan twee keer het anker verleggen, de eerste keer op verzoek van de Armada, die ons het koraal instuurt. De tweede keer voor de duikers die terecht vinden dat we niet in het koraal horen te liggen. Het is niet zo duidelijk waar dat wel is en waar dat niet is. Dan doet de buitenboord motor het niet en moet de breekpen vervangen worden. En als we dan eindelijk weer aan wal gaan blijkt er een protest te zijn waardoor alle wegen afgesloten zijn en er geen historische plek te bezoeken is.......

Gelukkig ontmoeten we Kathleen weer die we eerder op Robinson Crusoe gezien hebben. Het plan is dat zij mee gaat zeilen naar Pitcairn en Gambier, dus genoeg te praten. Kathleen woont al 2,5 jaar op Paaseiland en met haar en de bemanning van de Finisterre gaan we 's avonds naar een dansvoorstelling met Curanto. Dat laatste is op traditionele wijze bereid eten, in een kuil met hete stenen. Het is leuk om te zien hoe ze dat doen, echt verfijnd is het niet. De dansen, muziek en zang zijn geweldig. Mooie kleding, traditioneel met veren en gras, de laatst dans meer Polynesisch. We hebben een heerlijke avond. In het donker terug naar de boot is minder, want er staan golven en in het donker maakt het nog meer indruk. We komen gelukkig veilig aan boord, maar zijn wel erg nat.

Roel krijgt Rapa Nui beschildering

Het eten bereid op stenen in een aardeoven

Het buffet van de Rapa Nui heerlijkheden

Kostuums van veren

Nog éven poseren

En nóg een keer: geen straf hoor!

Het is nu maandag en de protesten duren nog steeds voort. De originele bewoners van Rapa Nui (Paaseiland) vinden dat ze te weinig invloed hebben. Concreet willen ze dat het natuurpark (80% van het eiland) teruggegeven wordt aan de Rapa Nui. Met de acties hopen ze de regering in Santiago onder druk te zetten om deze besprekingen te voeren.

Duiken mag wel. Vandaag heb ik een tweede duik gemaakt, erg mooi, bij een heel steil aflopend eilandje voor de kust. Eerder een duik naar een namaak Moai in het water, al was het nep toch grappig. Na het duiken neemt Kathleen ons mee in de 4x4 door de bush op de kleine tour. Langs prachtige platforms vol met Moai's en grotten in oude lava tunnels, waar mensen woonden ten tijde van "de oorlog". Wij denken gelijk: de 1e of de 2e wereldoorlog? Maar hier is het de oorlog die een eind maakte aan het Moai tijdperk en de overgang was naar de vogelmannen cultuur. Ergens eind 1700. Een tijd van hongersnood, kannibalisme, verwoesting van de Moai's en herverdeling van land en hulpbronnen.
Op weg naar Anakena voor de rondrit langs het oostelijke deel van het eiland toch weer een wegversperring. Hoe Kathleen ook praat, we komen er niet door. Jammer maar vandaag toch erg genoten van wat we wél gezien hebben.

Weinig beschutting en de golven hebben vrij spel

We willen voor donker terug naar de boot om het anker te controleren. De ankerplaats is erg open en het weer en de windrichting wisselen snel. Officieel moet er iemand aan boord blijven, maar als het even rustig is gaan we toch samen de wal op. De boot heeft hier twee standen, als het waait dan is het net een hobbelpaard, al is het binnen minder erg dan je van de kant zou vermoeden. Als het niet waait is het net een schommelwieg, alleen is moeder Pacific wat hardhandig en onregelmatig. Minuten houdt ze zich koest, om dan opeens een paar maal de zaak flink door elkaar te schudden. Roel slaapt nu achter en ik voor zodat we alle twee met armen en benen wijd kunnen slapen en niet omrollen. We hebben wel eens beter geslapen!

Wat heerlijk is hier: iedere dag warm en mooi weer. Het water is warm en erg helder, geweldig om te zwemmen, snorkelen en duiken. Dat doen we meerdere keren per dag. Overal eettentjes dus we laten ons lekker verwennen. Vandaag weer voor het eerst guaves gegeten, tropisch fruit, zo langs de weg!

We gaan de rest van het eiland maar met de boot te verkennen dan hebben we in ieder geval geen last van wegversperringen!