Kennedy Space Centrum en Merrit island Wildlife Reserve - maart 2023

We gaan vroeg naar het Kennedy Space Centre, het ligt op een schiereiland en hele complex is enorm. Het bezoekerscentrum is op een professionele manier georganiseerd en trekt duizenden mensen per dag. Om alles rustig te zien heb je minstens twee dagen nodig. Wij gaan 1 dag en die is inderdaad erg vol. In de Rocket Garden staan levensgrote nagebouwde modellen van de raketten die de geschiedenis van de lanceringen laten zien. De hele dag is er een van grote woorden: geweldige films over verre planeten, indrukwekkende geschiedenis, ongelofelijke technische uitdagingen én oplossingen, onvoorstelbare zware training en ontberingen door de astronauten maar ook gevoel van iets bereiken wat gedragen is door de bevolking van de USA.

Met de bus gaan we naar het Apollo Centrum waar echt alles te zien is over de Apollo reizen. De piepkleine capsules, de enorme inspanning om in een periode van 10 jaar de reis naar de maan mogelijk te maken. Het voortschrijdend inzicht waardoor iedere volgende missie beter toegerust is en verder komt in de drang om als eerste op de maan te staan. We rijden met de bus langs het assemblage gebouw met de grootst deuren ter wereld aan de zijkant. De Amerikaanse vlag op de zijmuur is zó groot dat een bus op de witte strepen kan rijden. We zien de verplaatsingswagen die al dat gewicht (max 8.200 ton!) kan dragen en met een snelheid van 1,4 kilometer per uur de raket naar het lanceringsplatform brengt.

Ook de hal voor alle  Space Shuttle vluchten is imposant. De laatste, de Atlantis,  hangt aan het plafond, met de klep wijd open zoals die door de ruimte zweefde. Er is een simulatie cabine waarin nagebootst wordt wat de astronauten ondergaan tijdens de lancering. Als je daarin zit voel je de spanning vlak voor het opstijgen, het loskoppelen van de lanceerinstallatie en dan de ontbranding, de oorverdovende herrie, het schudden en trillen van de hele cabine terwijl de raket vecht om tegen de zwaartekracht in op te stijgen, het loslaten van de eerste trap als de brandstof op is, het moment van Q force, het maximale wat haalbaar is aan krachten, de hele raket lijkt uit elkaar te trillen. Het loslaten van de tweede trap en dan van het ene op het andere moment een gevoel van gewichtsloosheid en serene stilte. Het gaat zó snel, ik ben de eerste keer helemaal van de kaart en loop wiebelend naar buiten. Nog een keer en nu kan ik erbij blijven, maar de krachten en geluid zijn heftig.

Zo reizen we door de tijd van de ruimte lanceringen. Het laatste is de presentatie van de plannen van het Artemis programma (Artemis is de vrouwelijke tegenhanger van Apollo) met weer de maan als hoofddoel van de reis, maar wellicht ook veel verder. Inmiddels is de bemanning bekend gemaakt, voor het eerst komt in het astronauten team een vrouw en een man met een Afro-Amerikaanse achtergrond.

Aan het eind van de dag verzamelen we met zo’n 250 mensen in de Rocketgarden. We gaan naar een lancering van een Falcon 9 raket met twee telecommunicatie satellieten SES-18 en SES-19 van SpaceX. We zitten op 5,5 kilometer afstand van het lanceerplatform. In een straal van 1,5 kilometer rondom het platform gaat alles dood bij een lancering door de hitte en het geluid. De lancering kan tot op het laatste moment afgeblazen worden, er is aardig wat wind, maar uiteindelijk staan alle vinkjes op groen.

De eerste en tweede trap wordt afgeperst met vloeibare zuurstof en een mengsel van raket kerosine. De raket rookt van de temperatuurverschillen. De boordcomputer van de raket neemt het over, de lanceerarm trekt in en het aftellen begint. Een enorme steekvlam en daar gaat de raket. Door de afstand duurt het 15 seconden voor een muur van geluid naar ons toe rolt. In de video is het wel te horen, maar toen we er zaten was het veel indringender. Het gaat razendsnel. We zien een bijzondere schaduw van de ondergaande zon door de lanceerbaan, het loskoppelen van de eerste trap, en dan verdwijnt de raket langzaam uit ons gezichtsveld. Voor we goed en wel beneden staan is de eerste trap na 9 minuten 420 mijl verder geland op een droneschip in de Atlantische oceaan om hergebruikt te worden. De raket vliegt dan al ver boven de Atlantische Oceaan op weg om de satellieten af te leveren in hun baan om de aarde op bijna 36.000 km hoogte. Ook de raket zelf zal weer hergebruikt worden, dit was de 6e lancering. Het is echt een belevenis om hierbij te zijn, er zijn dit jaar alleen al 18 SpaceX lanceringen geweest. Kosten per lancering 67 miljoen dollar. Wat een indrukwekkende dag!

De volgende dag is een tegenovergestelde wat uitzicht en snelheden betreft. Roel heeft zin om op de boot te blijven en ik fiets langs de autoweg en over de hoge brug naar het natuurgebied wat om het Space Centrum heen ligt. Er mag niemand wonen, maar alerte natuurliefhebbers hebben er voor gezorgd dat het allemaal beschermde natuur is geworden, het Merrit Island Wildlife Refuge. Strand aan de Atlantische kant en uitgestrekte wetlands met riet en water wat alsmaar in beweging is, van brak tot zoet. Een eldorado voor vogels en andere dieren en daar ga ik voor. Ik fiets naar de 12 kilometer lange Black Point Wildlife drive en ben de enige fietser, verder rijdt iedereen in zijn auto stapvoets over de onverharde weg.

Autotoerisme in topvorm, maar ze missen toch veel vind ik. Misschien hebben zij wel medelijden met mij, arme fietser, wie weet? Ik vind het heerlijk om af te stappen en echt goed naar de vogels te zoeken en dan lekker blijven staan om naar ze te kijken. Als toegift zijn de laatste sloten gevuld met alligators, ze liggen klaar voor de foto‘s. Een automobilist heeft er 30+ geteld, maar waarschuwt me wel uit de buurt te blijven en wacht tot ik weer op mijn fietsje zit. Ze zien er zo langzaam uit, maar als ze hongerig zijn? Middags wordt het drukker, maar dan heb ik mijn tijd al gehad. Alles bij elkaar fiets ik bijna 28 km op mijn mini fietsje, de terugweg wind tegen langs de autoweg, oef! Maar het was al die moeite waard, wat een prachtig gebied, de foto’s vertellen het verhaal.

Als je meer wilt zien van de lancering is er een uitgebreid live verslag te vinden op:
https://spaceflightnow.com/2023/03/17/falcon-9-ses-18-19-coverage/

foto's Kennedy Space Centrum, Apollo Hal met 14 missies tussen 1961 en 1972. Apollo 11 is de meeste bekende missie met de eerste maanlanding in 1969.

Amerikaanse trots: de astronauten van de Apollo 11 Missie: Collins, Armstrong en Aldrin

De controle kamer van de Apollo missies

Space Shuttle Atlantis, 33 missies uitgevoerd tussen 1985 en 2010. In totaal waren er 5 spaceshuttles van wie de Challenger en de Columbia verongelukt zijn.

Raket assemblage gebouw, 160 meter hoog

De moderne Boeing Starliner, eerste testvlucht in 2019, vanaf 2020 bemande vluchten naar het International Space Centrum (ISS)

De toekomst: een schaalmodel van de Artemis raket 

De lancering van Falcon 9, de tribune, de opstelling van de raket met 4 veel hogere bliksemafleiders ernaast

Het afvullen van de eerste en tweede trap

Na het afstoten van de eerste trap zie je die omlaag schieten, als je goed kijkt kan de de schaduw zien die de raket geeft tegen de avondhemel. Daarna zagen we alleen nog maar een rookpluim.

Merrit Island Wildlife Refuge foto's

Boven een kleine blauwe reiger, onder: De alligators, roze lepelaar, kluut, Amerikaanse blauwe reiger, kleine blauwe reiger, Anhinga (Amerikaanse Slangenhalsvogel), witte ibis, steltloper en ook hier weinig regenwater!