We zijn blij als we de drukke haven van Nassau verlaten. We gaan de Berry Eilanden verkennen voor we oversteken naar Florida. Het is een eilandengroep aan de noordwest kant van de grote Bahama bank. De buitenkant van de eilanden grenzen aan diep water, aan de binnenzijde is het een en al rif, zandbank en onbevaarbaar. Heerlijk zeilen we met een zachte wind naar Little Whale Cay. Er komt ander weer aan en we denken daar redelijke beschut te liggen. ‘s Avonds komt Lenn, de beheerder van het privé eiland, langs varen of alles oké is en dat we morgenochtend een rondleiding kunnen krijgen op het eiland. Daar hebben we zeker zin in.
Lenn neemt ons mee in het golfkarretje over het bebouwde deel van het eiland. Langs de vuurtoren en de privé- en personeel onderkomens. Het kerkje is prachtig in al zijn eenvoud. Een kleine haven, alles is er. Het eiland staat te koop, voor 33 miljoen dollar, maar volgens Lenn zit er enige onderhandelingsruimte in. De gebouwen en infrastructuur moeten wel opgeknapt worden. Ontzettend aardig van de beheerder om ons uit te nodigen.
We hoppen van het ene eiland naar het andere via de diepe kant. We wandelen op Cat Cay en varen door naar Devil’s Cay/Hofmann Cay.
Overal kunnen we strandwandelen, de wildernis aan struiken is ondoordringbaar, dus daar komen we niet ver. De eilanden zijn vrijwel onbewoond, laag en weinig fotogeniek. Hoffman’s Blue Hole is dat wel. Midden in het eilandje is een perfect rond meertje, wij hebben bewolkte dagen dus het is nu meer een grijs rondje dan blauw. Geen idee hoe diep het is en ik vraag me af hoe het ontstaan is. Misschien toch ook ondergronds een verbinding met de zee, want de waterhoogte lijkt te variëren. Omgeven door dicht bos, echt een bijzonder mooi plekje om te zwemmen. Vlakbij zit een ondiepe lagune verscholen in de mangrove bossen waar tientallen jonge schildpadden rondzwemmen. We roeien en drijven er tussen, lastig om foto’s van de maken maar wel leuk om te kijken vanuit de dinghy. De wind is nog steeds pittig op het open water en dat maakt snorkelen jammer genoeg onmogelijk op het rif wat om de eilanden ligt.
Onze laatste stop wordt Great (Bullock) Harbour Cay. Aan de ene kant prachtig wit strand en blauwe zee, aan de andere kant rotsen en bebost. De haven zelf heeft een soort slakkenhuis ingang, met hogere delen eromheen, zelfs in orkanen is het hier goed liggen zeggen ze. Dat gaan we niet uitproberen, maar het haven personeel is ongelofelijk vriendelijk. We krijgen hun fietsen te leen om het eiland te verkennen. In het dorpje is het stil, we zien alleen mannen. Waar zijn de vrouwen? Die werken allemaal op de Stirrup Cay’s, 15 minuten varen met het ferrybootje, waar de cruiseboten aanleggen voor een dag strand en speel plezier en het afgelegen Cay gevoel. De bewoners hebben het er goed mee. Ook op Great Harbour Cay wonen veel buitenlanders, net 20 minuten vliegen van Miami is het een populaire bestemming om een vakantiehuis te bouwen.
We krijgen de tip om toch vooral conch salade te eten bij Steve, de beste van heel de Bahama’s! Behalve het plaatselijke café waar alleen mannen zitten en er fanatiek domino gespeeld wordt om geld, is er ook niets te beleven in het dorp. Steve staat al 20 jaar met zijn nering op de kade en blijkt inderdaad fantastische conch ceviche te maken. Ze bellen hem zelfs op uit Miami voor ze vertrekken dat hij ceviche moet maken vertelt hij trots. Nog een wandeling langs het intens witte strand en blauwe water en een Bahama biertje als afscheid van de Bahama’s… wat waren dit heerlijke vakantie weken!
We vertrekken vroeg met redelijk wat wind in de voorspelling, daarna volgen dagen zonder wind of wind uit de verkeerde hoek. Dan liever zeilen! We beginnen met squall weer, wolken met heftige wind en regen, gelukkig zonder onweer, afgewisseld met weinig wind. Het houdt ons de hele dag bezig, reven en ontreven, tot we het weer te pakken hebben. 1 rif in het grootzeil blijft erin en we variëren met het uitrollen van het voorzeil afhankelijk van de hoeveelheid wind. Tegen de avond gaat het voorzeil helemaal weg, de wind blijft wat langer in noord oost hangen dan de voorspelling, dus we varen net niet scherp. Later draait hij gelukkig verder door naar het oosten zodat de golfstroom niet tegen de wind in knokt. We varen uitstekende snelheden, maar comfortabel is het allerminst! De boot zwiept en zwiert op de door de golfstroom opgezweepte golven en precies 24 uur na vertrek varen we de ingang in van Palm Beach.
Wat een overgang weer, we varen tussen hoge gebouwen, bruggen en luxe woonhuizen naar het Worth Meer om te ankeren. Even een vroege siësta om de slaap in te halen, daarna gaan we eens kijken wat er op de kant te beleven is.
Foto's van Little Whale Cay. De flamigo's zijn gekortwiekt, de Prachtige Bahama Eend mag gaan en komen wanneer het wil, Tara in de luwte van het eilandje.
Hofmann Blue Hole en het eiland vanaf zee, ondergrond is Coquina een mengsel van schelpen, zand en kalksteen.
Een haf uur plastic rapen op het strand, we hebben 5 vuilniszakken vol, meer kunnen we niet meenemen. Het is ongelofelijk hoeveel plastic er overal aan de windkant van de eilanden ligt!
De cruiseschepen bij Great Stirrup Cay
Great Harbour Cay, op de eerste foto was ons niet duidelijk wat en óf er iets te krijgen viel, maar Cash of Credit Card getuigt wel van humor! In de Haven is ook de "vismarkt". Lokale vissers lossen hier voor de restaurants in Nassau. In de grote zak zitten zeker 100 kreeftstaarten. Wij gingen naar huis met een heerlijke vis, Steve schilt de conch.
De oversteek
Ik zie jullie genieten in het golfkarretje.
BeantwoordenVerwijderenSpontaan: Dus is het leuk !!!