SY – TARA NL: Yelapa favoriet in Banderas Bay

We gaan naar Yelapa aan de overkant. Het dorpje is alleen per boot bereikbaar en heeft een bijzondere achtergrond. Al in 1581 hebben de oorspronkelijke inwoners van het gebied de eigendomsrechten gekregen van hun land van Koning Philips de 2e van Spanje. Nog steeds is al het land in het dorp eigendom van de gemeenschap, niemand bezit zijn eigen stukje. Er zijn geen wegen, alleen voetpaden. De moderne tijd laat zich hier zien in de aanschaf van een quad, die met veel trots bestuurd wordt door zijn eigenaar, ook al gaat het niet hard. Toch zien we meer paarden voor het vervoer van mensen en last over de steile weggetjes dan quads. Op het strand zijn een paar strandrestaurants en tourboten brengen bezoekers in redelijk kleine hoeveelheden naar het plaatsje.

Het is er heerlijk wandelen en we lopen door het oerwoud langs de rivier naar een waterval waar je lekker kan zwemmen. Een tweede waterval aan de voet van de bergen stroomt door het dorp heen. We liggen er een paar dagen en genieten van de relaxte sfeer in het plaatsje. Het is er diep en we liggen aan een mooring van een lokale ondernemer. Het strand heeft een flinke surf dus met de dinghy aan land gaan is niet makkelijk. Overdag komt de panga van de mooring eigenaar ons even halen en terugbrengen, maar na 6 uur is hij naar huis. We missen zo de zaterdagavond muziek- en dansavond in de club. Misschien toch niet zo verstandig in corona tijden, maar ik heb zo'n zin om te dansen! In Yelapa zijn verschillende guesthouses en het lijkt mij echt een veel leukere plek om vakantie te vieren van Puerto Vallarta.

Toch terug naar PV voor de booster. Die blijkt weer een dag uitgesteld tot donderdag. We gaan een dag met Juan naar de Botanische tuin. Het is zover rijden dat hij ook een dagje in de tuin blijft, hij is er al jaren niet geweest vertelt hij. De chauffeurs mogen er gratis in én hij krijgt ook een polo van de tuin om reclame te maken. Hij is er erg blij mee. De tuin is heerlijk, veel bloemen in de open paviljoens, omringd door tropische jungle en een rivier om in te zwemmen. De weg heen en terug gaat langs de rotsige kust met diepe inhammen en spectaculaire kliffen. Ook hier wordt veel gebouwd met uitzicht over de mooie Banderas Baai. S' avonds wil ik toch even naar het strand. Het moet dichtbij de marina zijn en we lopen op goed geluk door het wijkje erachter richting baai. Een stel jonge mannen loopt met badhanddoek. Op mijn vraag waar de strandovergang is antwoorden ze: “Loop gewoon door het Marriot Hotel, doe alsof je de eigenaar bent en dan ben je op strand” Het klopt, zolang je blond en blank bent denk ik, de tweedeling in de stad is hier niet weg te denken. De zonsondergang is prachtig en voor de krokodillen komen die op de waarschuwingsbordjes staan lopen we weer terug naar de boot.

Donderdag dan eindelijk de booster. Er staat zeker 1,5 kilometer mensen in de rij. Het prikken gebeurt in een grote open sporthal, er staan 800 stoelen staan klaar. Door een politieagent worden wij in het rijtje invaliden en bejaarden gezet en zijn we vrij snel aan de beurt. Sommige anderen staan al vanaf 5 uur in de morgen te wachten. Ik vind dat lastig, komt dit ook door blond en blank? Volgens Roel komt het door grijs en oud. Hoogtepunt is wel dat er eerst iemand komt om met een schaartje je formulier in twee delen te knippen. De controle stelt niets voor, je wordt geprikt door een tiental verpleegsters in uniform en tegen de tijd dat ze achteraan de rijen zijn hebben de eersten al 15 minuten gezeten en mogen weg. Je formuliertje wordt opgehaald, je eigen deel krijgt geen stempel of handtekening en dan sta je weer buiten. Volgende lichting! Het gaat super efficiënt! In ieder geval zijn we blij dat we dit achter de rug hebben. 2 uur later varen we uit, we kunnen weer verder!