Over de helft

We zijn nu drie dagen onderweg en hebben ruim 400 mijl gevaren van de 630 mijl naar de Kaaiman Eilanden.
Zeiltechnisch waren het goede dagen. De eerst dag en nacht varen we door een kleine depressie heen. Wind uit het westen, en paar uur wel wind / geen wind en het laatste stukje stromende regen en harde wind uit het oosten. Tegen die tijd varen we met 2x gereefd grootzeil en de kleine kotter voorop. Niet veel geslapen die nacht. Daarna nestelt de wind zich in het noord oosten en daar zit hij nog steeds. We hadden een weervenster uitgekozen met een mooi windje, eigenlijk geen waarnemingen boven de 20 knopen en vaak zelfs eronder. De genaker klaar gelegd, we blijven hoopvol dat we die tóch een keer gaan gebruiken, maar we vertrekken met het high aspect voorzeil voor het aan de windse stuk. TARA en windvaan Saar hebben elkaar weer gevonden - met dank aan wat WD40 - en zeilen fantastisch. Het enige wat wij hoeven doen is de zeilen aan te passen ;-) Niks genaker! We zeilen bijna het hele stuk hoog aan de wind met 1x gereefd grootzeil en de kleine kotter. We maken goede mijlen en zeilen in een rechte lijn bijna pal noord naar de doorgang in het banken en riffen gebied van de Nicaraguaanse Rise, die van Nicaragua via Jamaica naar Haïti loopt. We varen gezellig op met een constante stroom tankers en vrachtschepen van en naar het Panama kanaal, een muisje tussen de olifanten. Gelukkig zien we ze met AIS op het scherm al lang voor ze in de buurt zijn en kunnen we goed anticiperen en de koers wat aanpassen. Zij zien ons veel later pas omdat wij niet zo'n krachtige zender hebben, maar ook zij lijken daarna rekening met ons te houden en we varen probleemloos langs elkaar heen.
Voor ons zijn het pittige dagen. De boot heeft een helling van 10 tot 20 graden en maakt steeds onvoorspelbare bewegingen, vooral als we tegen een crazy wave botsen. We apekooien drie dagen door de boot, zelfs bij de simpelste klusjes als je tanden poetsen kost het moeite om overeind te blijven. Eten koken, brood bakken, reparaties en dat soort dingen zijn een uitdaging. Door al het buiswater wat overkomt kan er geen één raam open in de kajuit of de opbouw, met temperaturen van 30+ zijn we blij als de zon onder gaat. 's Nachts kan je nog steeds in je zwembroek buiten zitten en blijft het echt warm, toch is het veel fijner dan overdag. Maar de handigheid komt weer terug. Overdag beetje bijslapen voor de gebroken nachten, alles simpel houden.
Precies drie dagen na vertrek varen we tussen de banken door en kunnen we wat afvallen naar een veel comfortabeler koers met een knik in de schoot. Dus kan er ook even een blogje geschreven worden. Nog 200 mijl, bij 7 knoop een dikke dag.....

Groeten uit de Caraïben op 16 30N 79 49,7 W


Sent from Iridium Mail & Web.