Rondom Santiago, Valparaíso & Santa Cruz - oktober

"Ik zou met je willen doen -wat de lente met de bloemen doet"
gedicht van Pablo Neruda op garagedeur in Valparaíso

Op de terugweg naar Chili gaan we 2 weken op bezoek bij vrienden van lang geleden. Heerlijk om bij te praten en te genieten van het huiselijke leven, de weken vliegen voorbij!

Dat is toch iets bijzonders van tijd. Soms zou je de uren stil willen zetten omdat het veel te vlug gaat, soms ben je maar een paar dagen onderweg en lijken het weken.

Dat laatste overkomt ons de twee weken daarna. We maken een vier windstreken rondje om de hoofdstad Santiago heen. Omdat Chili zo smal is rijd je een paar uur en je bent in een heel ander landschap. In de lengte richting van Chili duurt een reis weken: 4300 kilometer!

De baai van Valparaíso vanaf Cerro BellaVista

Eerst naar het noorden naar de havenstad Valparaíso, het “paradijselijke dal” met een mooie natuurlijke haven. Een “booming” stad uit de 18e en 19e eeuw. Alle scheepvaart naar noord en zuid kwam hier langs en er werd volop gebruik gemaakt van de faciliteiten van Valparaíso. Met de opening van het Panama kanaal in 1914 kwam er een abrupt einde aan de grote welvaart. Valparaíso is nog wel de tweede stad in Chili na Santiago, maar veel oude gebouwen staan er wat treurig bij. Valparaíso is gebouwd op 42 heuvels in een kleurrijke stijl, het maakt een prachtige indruk als je binnenvaart of rijdt.

Trolleybus in het centrum

De kleurrijke huizen hebben een praktische achtergrond. In de haven werd er vaak golfplaat afgedankt door de schepen en dankbaar verwerkt om de houten huizen te beschermen tegen de zoute lucht. Met verf die over was van de schepen werden de huizen ook “gratis” geschilderd, maar er moest een beetje creatief mee omgegaan worden want het waren restjes. Het resultaat is prachtig. Valparaíso is ook de stad van artistieke graffiti muurschilderingen en er zitten mooie bij! Met steile tandrad treintjes (ascensor) kan je naar boven op de heuvels.  Door de kloven ertussen heeft iedere heuvel zo zijn eigen "dorpje". De uitzichten op de baai zijn om te zoenen.

Antieke Ascensor

Dit alles vertelt de gids van tour4tips, die ons 3 uur lang mee neemt door de stad. De trolleybus, ascensores, de leukste wijken, het beste drankje, alles wat binnen het bereik van een paar dagen zit laat hij ons zien. We zijn de “free”walking tours al eerder tegen gekomen. Steevast jonge enthousiaste gidsen die op een frisse manier de stad laten zien en Engels spreken. De achtergrond-informatie hebben ze ook, maar laten dat afhangen van wie er in de groep zit. Na afloop krijgen ze een bedrag, naar gelang wat je het waard vond. Er komen gelukkig steeds meer toeristen die voor extra inkomsten zorgen in de stad.

Graffiti of kunst? Graffiti Kunst!

We beginnen hier aan wat de komende weken een een kleine Pablo Neruda pelgrimage wordt. Dichter, schrijver, diplomaat en Nobelprijswinnaar. Hij had een huis in Valparíso en het bezoek is zeer de moeite waard. Hij was een enorme verzamelaar en in zijn huizen zijn veel grappige dingen verwerkt. Overal is een bar, een grote eettafel om met vrienden te eten en slaap- en werkkamers met uitzicht. Natuurlijk komen we ook meer te weten over zijn prachtige gedichten en zijn reizen over de hele wereld als diplomaat. Hij was het land uitgezet omdat hij kritiek had op het bewind van de voorganger van Salvador Allende. Later werkte hij als Chileense ambassadeur in o.a. Frankrijk. Neruda maakte nog net de militaire coup mee en de dood van Allende, voordat hij overleed aan een ziekte. Een kleurrijke man! Zijn huizen zijn na de val van Allende allemaal geplunderd en daarna weer opgeknapt door de weduwe van Neruda en de stichting die zich bekommerde om zijn nalatenschap.

Valparaíso bij nacht

Een grote gevangenis op een andere heuvel is omgebouwd tot theater en we zien een paar mooie dansvoorstellingen in een internationaal festival. Heerlijk uit eten, met prachtig uitzicht op de baai en een zonsondergang of de maan boven het water. Spierpijn van de steile klimmetjes, maar verder genieten we enorm van de stad.

de vaten van La Postolle

Er is vast nog meer te zien en we vertrekken dan ook richting het zuiden van Santiago naar de Colchagua vallei, onderdeel van de Centrale Vallei, hét wijngebied voor de rode Chileense topwijnen. We logeren in het hotelletje Vino y Tierra in Santa Cruz met een zeer behulpzame eigenaar. Roel wordt er een beetje kriegel van, maar dankzij Enrique komen we wel overal en hij regelt de rondleidingen enzovoort. 

We bezoeken top wijngaard La Postolle, helemaal naar Frans concept. Het gebouw is geweldig. Hier maken ze de topwijnen, in hun andere wijngaarden maken ze gewonere wijnen en verdienen ze het geld om dit neer te kunnen zetten. Er komt hier geen pomp aan te pas, alle wijn stadia van pers tot fles worden met zwaartekracht doorlopen. Ook andere toevoegingen vind je niet in deze wijn, puur natuur à ongeveer 75 euro per fles. De opslagplaatsen zijn ingegraven in de berg en helemaal pas gelegd op het Zuiderkruis en de aardstralen.

De wenteltrap met Pendulum van Foucault

De plafonds zijn sterrenhemels. Een prachtige wenteltrap leidt door alle 5 verdiepingen heen met in het midden een enorme pendulum die een patroon schrijft in het zand op de bodem. De laagste en zesde verdieping is alleen voor de eigenaar. Door de glazen vloer kan je nog net de duizenden flessen zien die daar opgeslagen liggen. Ik hoop voor de beste man dat hij veel vrienden heeft om te genieten van al dat lekkers.

Uitzicht op de wijngaard van Montes

Ook de wijngaard van Montès heeft een prachtig gebouw als parade paardje. Hier is alles Feng Shui uitgevoerd en kosten nog moeite gespaard om indruk te maken op de gasten. Een heerlijke lunch tussen de wijnstruikjes maakt het geheel compleet. We zitten behoorlijk decadent te doen vinden we zelf. We kunnen helaas geen wijn meenemen, dus het is een genoegen om ze hier te proeven.

Enrique regelt ook nog een leuke paardrijtocht voor ons in de wijngaard van MontGras. Het is voorjaar en warm in de vallei en je ziet de druivenstruiken groeien. Boven op de heuvels hebben we een mooi uitzicht over de hele vallei en Santa Cruz in de verte. Nog een proeverij met hapjes na afloop, wat een leven!

Proeflokaal van Montes in de kelder, rond en Feng Shui

De Centrale Vallei ligt tussen de Andes bergketen in het oosten en wat kleinere heuvelruggen in het westen. Het eerste zorgt voor voldoende aanvoer van water, de tweede dat de koude zeelucht geen invloed heeft op de druivenstruiken. Voeg daaraan toe een zonnige, lange zomer en het resultaat is een uitstekend klimaat om de rode wijnen te maken. Met alcoholpercentages van rond de 14% en daar komt geen suiker aan te pas. In Chili zijn ook oude rassen teruggevonden die verloren gegaan zijn in Frankrijk toen daar eind 19e eeuw een vernietigende ziekte heerste onder de druiven. Carmenère en Malbec zijn nu de topwijnen van Chili.

Prachtige omgeving, heerlijk rustig rijden met onze gidsen

Waar geen druiven kunnen groeien staan fruitbomen, overal bloeien rozenstruiken en rozenhagen, de tuinen staan vol bloemen en de bergen zijn nooit ver. Het is een feest hier rond te rijden.

We bezoeken het buiten "San José del Carmen" in El Huique gebouwd in 1829. Eén van de bewoners was Frederico Errázuriz, van 1896 tot 1901 de president van Chili. De 6 zomermaanden bracht hij met zijn familie, ministers, ambassadeurs en gasten hier door.

Gaanderij met bloemengordijn

Het landgoed had 22 binnenplaatsen, een eigen kerk uit 1858 en ik weet niet hoeveel hectare land erom heen. De inventaris van de kamers rond de hoofd binnenplaats is nog origineel en dan zie je hoeveel er toentertijd uit Europa gehaald werd om hier “Europees” te kunnen leven. Prachtig vond ik de gaanderij om de binnenplaats, waar aan de buitenzijde een gordijn van bloemen neerhangt van zo'n halve meter lang. Schaduw voor de witte huid van de dames tijdens hun wandeling en heerlijk geurend.

Kerk van "San Jose del Carmen" El Huique

Het Cardoen museum in Santa Cruz is ook een vermelding waard. Opgebouwd door een particuliere verzamelaar en nog nooit zagen we zo'n uitgebreid museum. Van fossielen in alle soorten en maten, via de originele bewoners, de Spaanse verovering, de politiek tot de tentoonstelling over de redding van de 33 mijnwerkers in 2010. De afdeling met oude auto's en treinen hebben we maar gelaten voor wat het was, dan moesten we er nog een dag voor uit trekken.

Na al dit proeven en de luxe zijn we toe aan iets anders: we gaan weer de natuur in.

bediening van de Ascensor Reina Victoria

Wandel tours in Valparaiso en Santiago: http://www.tours4tips.com/

Stilleven in wijn