St Augustine en Westkust Florida - april 2023

We varen een kleine 100 zeemijl naar het noorden vanaf Cape Canaveral. Het wordt rustiger met bebouwing langs de Intra Coastal Waterway en er zijn veel vogels om ons heen. De visarenden vliegen af en aan en twee keer zie ik een visarend een vis uit het water grijpen. Hij rommelt net zo lang tot de vis met de kop naar voren in de klauwen hangt voor hij naar een boom vliegt om zijn hapje op de peuzelen. Ik zie ook een Amerikaanse Zeearend (Bald Eagle), veel zeldzamer hier dan de visarenden. Iedere dag zien we wel een paar dolfijnen, maar de rivierdolfijnen zijn niet speels. Ze zwemmen langs en dan ook weer uit het zicht. Soms zien we ook een schildpad.

We stoppen een paar dagen in St Augustine, een interessante plaats. St Agustine is de oudste, aaneensluitend door Europeanen bewoonde stad van de USA, gesticht in 1565 door de Spaanse admiraal Pedro Menendeze de Avilés.

Over de lokale stammen die hier al lang woonden wordt alleen gesproken in oorlogen, en 1e en 2e Seminole wars, naar de grootse stam. Uiteindelijk leggen de lokale stammen het af tegen de virussen, forten en wapentuig van de Europeanen. Een kleine groep bestaande uit de overlevenden van verschillende stammen vestigt zich in het onherbergzame gebied van de Everglades. Enkele gebouwen, zoals Fort San Marcos, zijn uit die begin periode, maar eind 1800 zijn er ook Spaans aandoende hotels en huizen gebouwd voor de beginnende toeristenstroom. Die hebben St Augustine nu wel gevonden. Een leuke mix van oud, Spaans en moderne galeries afgewisseld met talloze restaurants. Er is een groot mooringveld met gebruik van de dinghy steiger en de faciliteiten van de haven, dus ook voor zeilers goed voorzien.

Castillo San Marcos, gebouwd eind 1600, het oudste fort in de Verenigde staten.  

Ponce de Leon Hotel uit 1885 door Henri Flagler, gebouwd met gegoten beton en helemaal voorbereid voor elektriciteit, nu in gebruik als Flagler College

Casa Monica en eronder het Alcazar Hotel, nu Lightner museum uit 1888, prachtig gebouw met mooie trouw kapel.

We varen door naar Jacksonville, langs veel te grote huizen op te kleine stukjes grond en ze apen elkaar allemaal na, inclusief grote insectenwerende structuren. Weinig inspirerend, zelfs om langs te varen. In Jacksonville slaan we linksaf, landinwaarts op de St Johns rivier. Zo’n 40 kilometer van de zee is daar Green Cove Springs waar een betaalbare marina is om de boot op het droge achter te laten. Veilig voor eventuele vloedgolven en volgens de beschrijving orkaan veilig. In dit geval betekent het dat orkanen hier door een geografische afwijking in de kustlijn, tot nu toe nooit deze route hebben gekozen. We hopen er het beste van en laten in juni de boot extra zekeren door sterke banden en grond ankers, zelfs als een orkaan schampt kan het er flink waaien en regenen. Met de buurman valt niet te spotten, zoals op de foto te zien is, "Indringers worden neergeschoten, als je nog leeft wordt je alsnog doodgeschoten", en hij meent het! Ook in de supermarkt staan wij naast een man met groot pistool op de heup af te rekenen.... Zij lijken er veiligheid aan te ontlenen, wij voelen ons onveiliger dan in het (bijna)  wapenloze Nederland 

                                                Juniper spings

We hebben nog even Florida Vakantie en bezoeken vrienden en familie aan de westkust van Florida aan de Mexicaanse golf. Onderweg wandelen we in het Ocala National Forest in twee prachtige gebieden , Silver Glen Springs en Juniper Springs, waar zoet water bronnen zijn. In Florida zijn er heel veel van zulke plaatsen door de speciale bodem die regenwater opslaat wat langzaam weer vrijkomt in de bronnen, een luxe. In Fort Myers aan de westkust zien we nog de schade van orkaan Ian die hier vorig jaar september huisgehouden heeft. In de vakantie parken zijn er veel huizen met schade die nog gerepareerd moeten worden, afgerukte daken en carports. Tekort aan materiaal en mankracht doet zich ook hier gelden en de prijzen zijn enorm gestegen.

De marina van Fort Myers is door de alles verwoestende vloedgolf na de orkaan nog een ravage. De palen en dokken liggen kriskras door elkaar en ertussen nog een verdwaalde boot, veel boten liggen er ook aan de overkant, op de rotsen geslagen. Sommige stranden hebben zwaar geleden, maar iets ten noorden van Fort Myers bij Seminole is er niets te zien van schade en liggen de lange prachtige stranden er uitnodigend bij. Als je hier loopt snap je direct waarom veel Canadezen en Amerikanen uit het noorden hier in de wintermaanden wonen: een heerlijk klimaat en prachtige natuur.

Heerlijke dagen met Tante Louise, eerder te gast op Tara in Kodiak, nu bij haar te gast in Seminole aan Tampa Baai. Bijna 90 en nog steeds vol levenslust en een wandeltempo om van te dromen! Don Cesar Pink Palace in St Pete Beach, oude chic en prachtig strand, Tante Louise weet de goede plekjes.

Onze Canadese vrienden Debra en Will zijn ook goede bekenden van de Tara reis, in Buenos Aires en Japan kwamen zij ons bezoeken in Petersburg en Vancouver lieten ze ons Canada zien. In hun winterhuis in Fort Myers laten ze ons proeven van een actief pensionado bestaan in de zon: golfen, wandelen, zwemmen, strand en mountainbiken in de prachtige natuur en cultuur in Fort Myers met een bezoek aan de vakantie woningen van Edison en Ford. Gezellig is het zeker!

\

Dan is het vakantie vieren echt op en gaan we terug naar Nederland. We verheugen ons op het weerzien met de familie en vrienden en een lange zomer en herfst in Nederland. Het plan is begin januari terug te komen op Tara en haar dan klaar te maken voor de Atlantische oversteek begin van de zomer 2024 terug naar Nederland. Blijf volgen en je komt zo in de blogeditie 2024! Goede zomer voor jullie allemaal, en dank voor het lezen en alle reacties op het blog.

Nog wat foto's van de tocht naar Jacksonville: De schorren onderweg, regelmatig boten op de kant gestrand, en niet opgeruimd, de rondvaartboor in Daytona.

Brug over de St Johnsrivier in Jacksonville

Foto's van onze autotocht door Florida: 

Silver Glenn Springs en Lake George. De slang is een Koraalslang, prachtig én giftig bijna een meter lang.

Bezoek Petersburg aan Tampa baai en het fantastische Dali museum

De Sunshine Skyway Bridge uit 1950 over de ingang van Tampa Baai: 131 meter hoog, 6,7 kilometer lang

Fort Myers en het Edison & Ford Winter Estates.

Prachtige plek, en ook een laboratorium waar natuurlijk rubber onderzocht werd voor autobanden.

Fort Myers heeft een leuk centrum uit begin 1900, veel kunst, restaurants en een oude 'tram'

Veel natuur onderweg, wat een mooi stuk van de VS:

De Gopher landschildpadden waren aan de jaarlijkse verhuizing bezig

Een Cycad boom, lijkt op een palm, maar is iets heel anders, kwam 280 miljoen

jaar geleden al voor!

Black Racer slang, we zagen een paartje scharrelen in een park in Seminole

Beren hebben we niet gezien, maar het Ocala Woud is zo groot dat ze daar wel voorkomen, wél een Snapper turtle in Juniper Springs, zeker 60 cm lang schild

Een laatste wandeling door Jennings Forrest voor onze vlucht  naar Nederland

Dankbaar en blij dat we een goede etappe hebben gevaren: