Werk in uitvoering - Salvador 24 mei-2 juni

Centimeter voor centimeter haalt Joshue de kit eruit met de Fein

Na ons dipje uit het vorige blog zitten we weer aan de positieve kant van de emotionele barometer, het is zelfs de meeste tijd “zonnig” hier in Salvador. De reacties hebben daar flink aan bijgedragen: een hart onder de riem, we missen jullie ook, zit niet te zeuren, in Nederland is het ook niet alles, je kunt het en blijf vooral bij je plan! Bevriende zeilers mailden: wij hebben ook even een dip, maar durven dat niet op het blog te zetten: het gaat vast over. De combinatie van schop onder de kont en warme aandacht doet wonderen.

De afgelopen 10 dagen hebben we keihard gewerkt en zijn we flink opgeschoten.

Joshue en Rodrigo, “onze” twee mannen van Bahia Boats zijn iedere dag (7 dagen per week) bezig geweest om alle kitnaden te verwijderen en voor te bereiden op het opnieuw kitten. Ieder gleufje moet met de hand nageschuurd worden tot het helemaal schoon is. 

Rodrigo schuurt de naden uit onder de tent: = WARM!

Nu de boot op de kant staat hebben ze een voorspelbaar werkschema en werken hard door. Vrijdag is de Sikaflex productspecialist geweest om het dek te beoordelen en aanwijzingen te geven voor het kitten. Hij maakte een professionele indruk en zijn adviezen komen het eindresultaat zeker ten goede. Hij was enthousiast over het teakdek en hoe het gelegd is: na het kitten kan het zeker weer 10 tot 15 jaar mee was zijn oordeel. Pfffff........ Met de enorme oranje tent  over de boot om het dek droog te houden, gaat het vast goed komen!

Wij zijn alle dagen bezig geweest op de boot met onderhoud en hand en spandiensten. Zo heb ik de 2 watertanks één voor één onderhanden genomen. Ze zijn geschilderd en op de plekken waar altijd water blijft staan was de verf gebobbeld en moest deze bijgewerkt worden. De 200 liter tanks zitten onder de vloer met een klein mangat bovenin. Klussen met een handicap dus, maar over het resultaat zijn we erg tevreden. Die kunnen weer jaren mee!

Klussen met handicap: de watertank onder de keuken

Roel heeft de lieren uit elkaar gehaald en een beurt gegeven en doet allerlei kleine klussen en bestelwerk eromheen, steeds voor zover zijn arm het toelaat. Gisteren vertelde Marcelo (de baas van Bahia Boats) dat onder de mannen het verhaal gaat dat Roel alleen maar opdrachten geeft en ik al het werk moet doen. Dat hebben ze goed gezien! Het geeft mij natuurlijk ook net dat extra stukje motivatie om in een slangenhouding ondersteboven verder te gaan met schuren.

De communicatie gaat steeds beter: zij praten kleutertaal en ik praat Spaans terug en zo komen we een heel eind. Ze proberen me ook Portugees te leren, maar het blijft bij woordjes.

De voorbereiding

De puinhoop op de boot 

's Avonds lezen we over het traject naar het zuiden en maken schema's en plannen. Het boek “Zwaar weer zeilen” ligt voor het grijpen en de lijst “10 beaufort proof maken” wordt steeds langer. Nu we alle stormverhalen goed tot ons door laten dringen, zal onze tactiek erop gericht blijven om er zo min mogelijk mee te maken te krijgen. Maar als het een keer tegen zit moeten we wel weten wat te doen. In principe is de boot erop gemaakt, de constructie is sterk en degelijk. Er is de praktische kant aan te passen: zorgen dat kastjes niet open kunnen als je plat gaat, vloerdelen en voorraadbakken vastzetten, nadenken over zeeankers en nog tal van andere dingen. Daarnaast is er natuurlijk de menselijk kant: we zullen nog veel moeten oefenen op weg naar het zuiden met procedures en vaste afspraken hoe en wat we doen. Bijvoorbeeld: mondelinge communicatie in een storm werkt niet, man/vrouw overboord, het uitzetten van een zeeanker en nog veel meer. Hoe houdt de boot zich als we bijliggen (minimaal zeil tegen de wind in) of kaal liggen (geen zeil, wij onderdeks en alle luiken potdicht) of met een klein beetje zeil op of de motor erbij. De bedoeling is dat we het leren in redelijk weer, om het daarna toe te kunnen passen als het echt nodig is. 

We merken dat het ook helpt om onze storm/zwaar weer ervaringen die we al meegemaakt hebben nog eens door te lopen en hoe we dat toen aangepakt hebben. Dat geeft een beetje zelfvertrouwen. Het maakt dat het in plaats van “eng” een leerproces wordt. We krijgen er zelfs zin in!

Even relaxen op een strand van Itiparica

Het visum blijft een beetje lastig. Te meer daar we nog tot november in Brazilië willen blijven voor we verder naar het zuiden kunnen. Het plan is nu: voor het eind van ons visum het land uit en bij terugkomst hopen op een nieuw driemaands visum. Mocht dat niet lukken dan lijkt het op lokaal niveau makkelijker aan te passen dan via de formele weg. De beroemde/beruchte 2e weg in Brazilië. We moeten het risico maar nemen! Voor de boot regelen we een “verblijfsvergunning” van de douane dat Tara hier mag blijven zonder ons. Nu nog iemand om wekelijks de boot even te checken en zo komen we er wel uit. 

Joshue gaat goed!

zoek de verschillen

Stilleven met Brazilliaans/Nederlands tintje