Bye bye Brasil - 1-9 juli

Het zit erop! We drijven weer en ik zal jullie de transpiratie en frustratie besparen die dat gekost heeft. De sleutel zat al in mijn vorige blog, al hadden we dat zelf nog niet door. Het duurde en het duurde en op een gegeven moment kwam er drama, daar hoefden we niet eens veel moeite voor te doen, we waren het echt zat. En toen waren wíj opeens een “noodgeval”. Het resultaat begint er nu op te lijken! Wij gaan eerst een paar weken weg in verband met ons visum. Als wij op reis zijn gaat de schilder nog een keer een laatste laag doen en zijn ook de teakproppen aan de beurt. Als alles straks weer picobello is dan zijn we deze weken weer te boven. Hopelijk genieten we daarna nog lange tijd van een prachtig teakdek en een strak in de verf zittende opbouw.

De afgelopen weken zijn we vooral met de boot bezig geweest om alles weer te monteren en op te bouwen. Tussendoor gaan we op z'n Braziliaans af en toe een weekendje weg, bijvoorbeeld naar Praia do Forte, een luxe badplaats ten Noorden van Salvador. Tandenborstel mee en nog wat klein spul: klaar! Want een jas, trui of andere schoenen heb je hier echt niet nodig. De bus zoeken we onderweg naar de boot even uit en tot onze verbazing bestaat hiervan is zelfs een bustabel en kost een kaartje 6 Reis (2 Euro) voor ruim 2 uur in de bus. Een kaartje in de stad – ongeacht de afstand- kost bijna 3 Reis en in dat spinnenweb moet je zomaar 2-3 keer overstappen en iedere keer opnieuw betalen. Geen wonder dat de Brazilianen in opstand komen! Een pousada (bed en breakfast) regelen we ter plekke wel. De bus voert eerst door de ernstig vieze, arme wijken van de stad. Allengs komt er meer luxe hoogbouw langs de kust. Als we aankomen lijkt het of we een tijdreis gemaakt hebben. Alles is prachtig: tropisch regenwoud, mooie autovrije straatjes met groen en alle klinkers op hun plek, boetiekjes, restaurantjes - bijna allen Italiaans, goedgeklede slanke mensen met kinderen en ijsjes en een bezoekerscentrum voor schildpadden en walvissen en regenwoud! Er is geen armoede (althans niet voor ons te zien), geen ongure types of bedelaars en zelfs de zwaar bewapende en van kogelvrije vesten voorziene agenten ontbreken. We zijn een totaal ander Brazilië binnengestapt. We genieten een weekend lang van deze luxe en huren fietsen om een paar uur door het regenwoud te crossen. Een van de laatste overblijfselen van wat eerst een enorm woud was. Ik voel me net Alice in Wonderland waarin de planten uit onze woonkamer tot torenhoge versies uitgegroeid zijn. Bromelia's van meer dan een meter doorsnede, yucca's en tabaksplanten vele meters hoog, enorme pointsettia's (kerststerren) alles is groot, groen en bloeit.

Ondanks de winter is de temperatuur verrukkelijk met 25+ graden en af en toe een korte flinke bui. Zwemmen, op het strand zitten en buiten eten 's avonds, alles kan. Het kost mij moeite om na 2 dagen terug te gaan naar de stad, want wat een herrie, armoede, stank en drukte.

Het voetbal heeft ons een paar leuke avonden opgeleverd en we hebben alle wedstrijden van het de ''gouden kanaries'' gezien. De restaurants zaten bomvol, maar al te vaak met groepen prachtige vrouwen met even prachtige en uitdagende kledij en geheel niet geïnteresseerd in voetbal. Vreemd genoeg geen groepen mannen, want die waren er alleen met hun ega en/of gezin. Geen idee wat de achtergrond hiervan is, boze tongen beweren dat alle vrouwen ''omhoog'' willen trouwen en er daarom binnen die groep een ernstig mannentekort bestaat. Ook bijzonder was dat we soms fors toegang moesten betalen en wij naïeve Hollanders denken dat dat je daar wel iets voor terugkrijgt. Maar nee hoor, gewoon een stoel met slecht zich op een groot beeldscherm en dubbele prijzen. En natuurlijk zijn de Brazilianen heel enthousiast tijdens de wedstrijd en wordt er voor iedere goede actie van een landgenoot geklapt en gejoeld. Vreemd genoeg is 5 minuten na de wedstrijd – ook na de gewonnen finale – iedereen weer terug in zijn of haar gewone doen en gaat over over tot de orde van de dag. Van te voren hadden de Brazilianen er weinig vertrouwen in, het Braziliaanse elftal had niet veel gewonnen en van daar de scepsis en protesten. Na afloop was de stemming toch wel omgeslagen, Brazilië werd de nieuwe wereldkampioen. We hebben nog geprobeerd dat de nuanceren, Brazilië komt in de finale maar verliest natuurlijk van Nederland: ondenkbaar!

Inmiddels zijn we weer in Nederland. Wat hebben we het goed hier en wat hebben we onze zaakjes goed geregeld. Vooral bij Albert Heijn hadden we het even moeilijk, wat een keuze en wat een lekkere dingen. Het was goed dat we op de fiets waren.....

De komende weken zijn we in de buurt, al maken we nog wat uitstapjes naar Jeroen in Frankrijk en met Anouk naar Italie. Terug gaan we met 4 tassen van maximaal 32 kilo met vooral onderdelen – we hebben toch maar een watermaker gekocht en die zijn zwaar – en alle warme kleren die we hebben. Op naar Patagonie! En nu we toch in de buurt zijn, gaat ook het blog voor een week of 6 op vakantie.