Nieuw vaarplan: geen plan! - december

Als eerste wensen we iedereen hele fijne kerstdagen en een 2016 vol geluk, gezondheid en liefde

Beelden van 2015 om goede wensen over te brengen voor Kerst en 2016

Pohutukawa de inheemse  `kerstboom´ hier

Als tweede beginnen we dit keer maar met ons vaarplan, namelijk dat we even geen vaarplan hebben. We hebben de knoop doorgehakt: de boot blijft ruim anderhalf jaar in Nieuw Zeeland en wij gaan ons rustig voorbereiden op de volgende etappe, waar die ook naar toe mag gaan. We nemen twee zomerseizoenen de tijd om hier te reizen, onderhoud te doen en in de Nieuw Zeelandse winter gaan we een aantal maanden “naar huis”. Wat een rust, we hoeven niet al die dingen in een periode van krap 6 maanden te proppen, het is nu 18 maanden geworden. Dat klinkt een beetje lang als ik het opschrijf, maar ik weet zeker dat we nóg tijd te kort komen. Nieuw Zeeland bevalt ons namelijk uitstekend.

We hebben inmiddels onze eerste stappen gezet om ons thuis te voelen in Nieuw Zeeland. Erg moeilijk is dat laatste niet, want de mensen zijn hier erg vriendelijk en behulpzaam. We verbazen ons bijna dagelijks over hoe het hier toe gaat. Het tempo is ontspannen, toch een beetje Pacific. Aan de andere kant ook een beetje Europees en lekker efficient. Binnen 45 minuten hebben we een Nieuw Zeelandse bankrekening geopend en twee werkdagen later kunnen we de pasjes ophalen. Dat is een stuk makkelijker.

Onze ''nieuwe'' Nissan Lafesta 7pp

We hebben een auto gekocht, kersvers geïmporteerd uit Japan waar ze na 10 jaar niet meer te betalen zijn wegens extra belasting op “oude” auto's. Hier komen veel van die afdankertjes goed terecht. Met het oog op de reisplannen hebben we een ruime auto uitgezocht die er nog geweldig uitziet en als we weggaan hopen we die weer voor een redelijke prijs te verkopen. Wegenbelasting kennen ze niet, verzekeren hoeft hier niet, maar hebben we voor een habbekrats wel gedaan. Het gaat zelfs zo relaxed dat we wegrijden bij de autoverkoper zonder autopapieren! “Nee hoor, dat klopt. Als ze willen weten van wie de auto is kijken ze wel even in de kentekenregistratie...” Eén minpuntje: het navigatie systeem spreekt alleen Japans en alle knopjes hebben tekentjes, dus we kunnen alvast goed oefenen voor als we naar Japan gaan.

De eerste dag hebben we gelijk een $10,- bekeuring voor parkeren op de foute plek, dat kan iedereen overkomen. Maar wat we nog nooit meegemaakt hebben is de afrekening: omdat het bijna Kerst is mogen we een cadeautje kopen voor een kind wat niets krijgt en dat inleveren bij het gemeentehuis. Daar staat al een grote bak vol cadeaus en ik voel me net de Kerstvrouw als ik ons pakje erbij leg.

zondagswandeling naar de Whangarei falls

We hebben voorlopig een ligplaats in de binnenhaven van Whangarei en beginnen al wat mensen te kennen. De yoga/pilates klas is geregeld. Alleen de gesprekken over het onderhoud lopen achter op schema, maar nu het schema is opgerekt geeft dat minder stress. Het lijkt verdacht veel op een gewoon leven.

De Hatea rivier met rechts Whangarei

De komende weken gaat bijna iedereen in Nieuw Zeeland op zomervakantie en omdat wij ons best doen om in te burgeren gaan wij dat ook doen. Jeroen is inmiddels geland en ligt in de achterkooi zijn jetlag uit te slapen, onze dochter Anouk komt dit weekend aan. Samen met hen & vrienden gaan we Kerst en Oud en Nieuw vieren.

Het blog gaat ook op vakantie. De komende anderhalf jaar zal ik op onregelmatige tijden schrijven als we iets speciaals meemaken. Als TARA weer uitvaart komt er weer een zeilblog. Dank jullie wel voor het meeleven met onze reis, de opmerkingen en mailtjes, het lezen van het blog. Wat zou het leven kaal zijn zonder familie, vrienden, medezeilers en lezers.

De reis wordt vervolgd!

Sharron en een honderden jaren oude Kauri boom

Gesignaleerd: de kerstman 

Samen Selfie in Auckland 

Maori houtsnijwerk