SY – TARA NL: Lente in Tannowa, winter in Sapporo

Het wordt voorjaar, de bomen beginnen voorzichtig uit te lopen, narcissen bloeien en in Tannowa komt de jachthaven weer tot leven. In het weekend komen de bootmannen naar de haven (bootvrouwen zijn er vrijwel niet) en ze maken graag een praatje met de buitenlandse boten. Een paar leden hebben een 'extra' taak voor de Gaijin (buitenlanders). Kakihari san (Je noemt mensen hier meestal bij de achternaam en san, de beleefde vorm van meneer of mevrouw) zoekt met ons de goede havens uit waar we een vergunning voor moeten aanvragen, inclusief de toeristische aspecten van iedere plaats. Yoshida san is een super aardige oudere meneer die ons bijna iedere week narcissen komt brengen en groenten uit zijn eigen moestuin. Hij verzorgt ook de vermelding van TARA op de website van Tannowa Jachtclub, zie: …..Kondo san, een actieve zendamateur, helpt met de reparatie van de SSB radio. Hiro, een coole gast van in de veertig, neemt ons mee naar de supermarkt met de auto. Kortom we voelen ons hier meer dan welkom. De jachtclub nodigt ons ook uit voor een “officiële” welkomst lunch en de “overhandiging van de vlag” ceremonie. Gelukkig hebben we hiervoor extra Den Osse vlaggetjes meegekregen en trots gaat die in de rij van buitenlandse vlaggen aan de wand. De lunch is voor ons een nieuw gerecht: Shabu Shabu, dunne pakjes vlees die ter plekke in de bouillon gaan met groente. Ondanks hun beperkte Engels en ons minimale Japans is het een gezellig gebeuren.

Onze Nederlandse Korenwijn en klompjes vallen gelukkig erg in de smaak. Natuurlijk nodigen wij de leden ook uit aan boord van Tara voor thee, een borrel of eten. Als ze nog gaan rijden drinken ze geen druppel, is dat niet het geval dat vloeit de alcohol meestal rijkelijk, gezellige avonden en lunches al met al.

Om even weg te zijn gaan we het Wakayama kasteel bezichtigen, het kasteel haalt het niet bij Himeiji, maar de tentoonstelling is interessant. In vind vooral de brief van de moeder van de 8e feodale heerser uit 1782 leuk, ik heb zomaar een idee van wat daarin staat.

Het schema voor het uit het water halen van de boten zit zo vol dat wij een datum eind februari toegewezen krijgen. We hopen op goed weer want het is nog erg koud hier en om de paar dagen komt er een flinke storm over uit het noorden. Het water van de binnenzee sproeit dan over de havendam en de temperatuur daalt nog een graad of wat tot rond het vriespunt.

Uit het water gaan is hier weer anders dan ooit. 6 man overleggen zonder dat wij er een woord van verstaan. Een van de jongere knullen spreekt redelijk Engels, maar zal zijn baas die wat staat te stoethaspelen niet afvallen en dus niet helpen. Met hoog water zakt een metalen platform met een forse bok erop in het water over rails op de slipway. We varen Tara erin en het platform wordt omhoog gelierd en de bok eraf gereden. Door onze kiel kunnen we alleen met extra hoog water erin of eruit. We werken dan ook flink door anders staan we veertien dagen op de kant. We hebben geluk met drie stralende dagen vrijwel zonder wind. Het onderwaterschip ziet er goed uit, op een buts na aan de onderkant van kiel. We kunnen alles lekker bijwerken, nieuwe antifouling erop en ze ziet er weer uit als nieuw. Kakihari san en Glen & Sue van Dione koken 's avonds voor ons, wat een heerlijke luxe.

Tijd om nog wat van Japan te zien voor we weer gaan varen. Roel droomt al een jaar van skiën in Japan dus we gaan begin maart voor een midweek naar Sapporo. Ons hotel zit in Susukino, het hart van de stad Sapporo. Met de trein zijn we s'morgens in 1 uur op de piste van Teine, het gebied waar ooit de winterspelen zijn gehouden. We hebben bijna 10 jaar niet geskied maar het gaat heerlijk. De pistes zijn vrijwel leeg, 0 wachttijd bij de liften bijna lege restaurants en een vers laagje sneeuw op de meters van afgelopen winter. We genieten! 's Avonds verkennen we de stad en de restaurantjes met lokaal eten. Bijzonder zijn de Kanisuki, een soort bouillon fondue met Konings krab en Jingisukan of te wel een BBQ grill voor je op tafel in de vorm van een helm met daarop dunne plakjes lamsvlees en groente.

Het weer is een beetje van slag en de laatste ski dag komt er een zuiderstorm over met 10 °C en regen. Lekker de stad in dus! In het Museum of Modern Art is een tentoonstelling van de houtsnede kunstenaar Munakata met onder meer de 10 discipelen van Boeddha. Ze zijn manshoog en afgedrukt op een kamerscherm met 10 panelen, heel mooi! Munakata zag op jong leeftijd een reproductie van de zonnebloemen van van Gogh en dat deed hem beseffen dat hij kunstenaar wilde worden. Geen voor de hand liggende keuze voor een zoon van een arme handwerksman met veel broertjes en zusjes. Maar hij werkt zich langzaam op en bereikt zijn doel. De toelichting op de werken is in het Japans, ik denk dat we de achtergronden missen maar genieten desondanks van wat we zien. Om af te sluiten met een lichtere noot naar het Biermuseum van het merk Sapporo. Hier is begin 1900 de biergeschiedenis van Japan begonnen en de proeverij is – zoals bijna alles hier – prima geregeld.

Met een bruin hoofd en relaxed gevoel gaan we weer naar ons drijvende huis, een leuke vakantie!

Foto's uit Tannowa: de haven, werklunch op het voordek, de boot weer vaarklaar, de havenlijst, vishapjes, weer nieuwe accu's, eten aan boord, de ssb testen, nog een feestje op de club: afscheid van Dione

Foto's van Wakayama kasteel in de vroege lente, het Tokugawa embleem, wapenuitrusting (wat een kleine mannetjes!) de brief van moeder Sheishinin, het kasteel.