Winterslaap voorbij - maart

Het kost moeite om het blog uit de winterslaap te krijgen, maar nu we in Sitka op Tara zijn begint het weer te kriebelen! De boot klaar maken, nieuwe dingen ontdekken, we hebben er zin in!

Winterslaap was voor ons overigens ook erg fijn. We hebben tijd met onze kinderen, familie en vrienden doorgebracht, heerlijk! Dat leent zich minder voor een blog, maar wel voor een dankbaar en warm gevoel, waardoor we met veel plezier terug kijken op de afgelopen maanden en vol energie aan onze nieuwe etappe beginnen.

Toch nog een korte terugblik van wat ons opgevallen is.

De overgang van Alaska, met 700 duizend inwoners (iets meer dan Rotterdam) en een grondgebied zo groot als Spanje, Frankrijk, Duitsland en de Benelux samen, naar Nederland is groot.

In Nederland valt ons de snelheid op, het verkeer, de reclames die op je afgevuurd worden, hoe mensen gehaast met elkaar omgaan, de agenda is oppermachtig, het supersnelle internet, de zesbaans wegen, 130 km per uur rijden, de fantastische treinen, bussen en metro's. Hoe welvarend Nederland is valt ons op, de wegen zijn goed onderhouden en redelijk schoon, de huizen idem dito, bijna alles is heel en ligt recht, mensen hebben een ziektekosten verzekering die betaalbaar is, het aanbod in de winkels is overvloedig, de prijzen zijn laag, de restaurants in de grote steden zitten bijna avond aan avond vol en mensen zijn goed gekleed. Toen we in Alaska waren vroegen we ons af hoe 18 miljoen mensen in zo'n klein land kunnen leven, maar het kan heel goed. Natuurlijk merken we dat het anders is, er zijn meer afspraken en files, maar over het geheel genomen vonden we het weer heel fijn om in Nederland te zijn, wat hebben we het goed! Tussen de sociale afspraken door hebben we ook in Nederland prachtige wandelingen gemaakt, zoals te zien op de foto's. Zelfs in een dichtbevolkt land is er gelukkig nog zoveel natuur te vinden.

In Alaska ben je blij als je iemand tegen komt, tenzij je er woont om al het andere achter je te laten. Als je een schoon T-shirt aan hebt ben je “overdressed”, kaplaarzen – allemaal hetzelfde merk en kleur – zijn altijd in de mode, al is “de mode” hier ver te zoeken, alles is praktisch. Mensen maken hier dingen veel zelf met materialen uit de omgeving. Je hebt het te doen met wat voorhanden is ook in de winkels. Vaak heb je een parttime of seizoensbaan met wisselende inkomsten. Je vist, jaagt, verzamelt bessen en paddenstoelen zodat de vriezer vol ligt voor de winter. Zomers ben je buiten, op het water. Als het nodig is, timmer je een kamertje aan je huis. Dat veeal houten huis is al diverse malen opgelapt en slecht geïsoleerd. Je auto is minstens 20 jaar oud, heeft minimaal 6 cylinders en slurpt benzine, en maar klagen over de hoge benzineprijs van wel 7 dubbeltjes per liter:-) De prijzen voor boodschappen zijn erg hoog. Natuurlijk bezorgt Amazon hier ook – zij het met wat vertraging – en er is meestal telefoon en internet als je in de 'stad' woont, maar de rest van de US, laat staan de wereld, is hier heel ver weg. De natuur is hier altijd dichtbij.

In beide landen zijn er zorgen, al verschilt de achtergrond ervan. Dat mensen heftig van mening verschillen over mogelijke oplossingen is hetzelfde, een gezamenlijke, werkbare richting lijkt minder op de voorgrond te staan dan je eigen punt maken. Daar maken wij ons zorgen over.

We zijn weer aan de overkant, dus er komen nieuwe blogs, met dank aan Jeroen en Evert voor het duwtje in de rug van dit blog. Hartelijke groeten vanaf TARA