Het herstel van Roel gaat goed. Gelukkig lijken er geen restverschijnselen te zijn en de conditie krabbelt ook weer op. De eerste weken terug op de boot ben ik ook erg moe, dus we houden elkaar in evenwicht. We hebben niets dan lof voor zeilvrienden en de staf van Puerto Escondido, die hun uiterste best gedaan hebben om ons waar mogelijk te helpen. Het is dan ook een stap om die veiligheid achter te laten. Ons zelfvertrouwen is geschokt en we zijn heel voorzichtig als we dan toch de haven uit varen. De eerste dagen ankeren we vlakbij om te voelen hoe het gaat, het verloopt prima. We hebben nog een aantal weken voor Tara het water uitgaat en besluiten een stukje naar het noorden te varen voor we oversteken naar het vaste land.
Het vakantiegevoel is wel weg hoor, we doen aan risico minimalisatie. Rustig tempo, niet te veel in de warmte, geen klimmetjes naar boven, maar eerder een wandelingetje. Gelukkig heeft de ranch in San Juanico nog volop groente en dat is een leuk uitstapje. Het water wordt eindelijk warmer en we zwemmen zelfs een paar keer. Met een gunstige wind zeilen we de oversteek naar het vaste land, het is echt heerlijk om weer gewoon te zeilen. We maken er een lange dagtocht van zodat er 's nachts gewoon geslapen kan worden. San Carlos is een vakantiedorp en we maken er lekkere strandwandelingen, de conditie van ons alle twee gaat nu goed vooruit. We spreken af met boot vrienden die we eerder ontmoet hebben en maken kennis met het expat leven in San Carlos. Er is een flinke groep mensen die hier vrijwel permanent woont en allerlei activiteiten samen doen. Nu de vaccinatiegraad toeneemt kan er steeds meer. We gaan lekker mee uit eten met het groepje.
In de haven van Guaymas, om de hoek van San Carlos, ruimen we rustig de boot op. Meestal doen we dat in een paar dagen, nu hebben we er ruim een week voor uitgetrokken. Toen Roel ziek was realiseerde ik me dat ik veel kan op de boot maar de motoren klaarmaken voor vertrek heb ik nog nooit gedaan. Onder toeziend oog van Roel heb ik nu motorolie ververst en filters vervangen, de buitenboordmotor en de generator zomer/winter klaar gemaakt en de de watermaker geconserveerd. Ik zou het nog niet alleen kunnen, maar het was leuk om te doen. Dit jaar laten we Tara veel beter voorbereid achter dan vorig jaar. Er is vrijwel geen eten meer aan boord en we hebben een zomertent van schaduwdoek laten maken zodat het dek de hele dag in de schaduw blijft. Ze staat weer mooi te glimmen op de kant, en dat kan niet van iedere boot gezegd worden.
Een hoogtepunt van de laatste weken is een uitstapje met de Nederlandse Marion en Theo en vrienden naar de Nacapule kloof. Zij hebben jarenlang gezeild en wonen nu in San Carlos. In een uitgestrekt dor en droog woestijngebied ligt verscholen achter een bergwand een prachtige kloof. We lopen er binnen en wanen ons in een oase. Er is stromend water, al heeft het sinds september niet meer geregend. Er zijn palmbomen, struiken, lage vegetatie en overal bloemen. Langzaam lopen we door de kloof naar boven, soms is er een pad, soms moet je over de stenen klimmen. De hele kloof ligt in de schaduw, het is er prettig koel en groen en de vogels zingen dat het een lust is. Aan het eind van de kloof is een steile afdaling en is er geen sprietje groen meer te zien. Een gezellige en heerlijke dag! Het geeft ons ook vertrouwen dat het ontdekken en op pad gaan terug komt.
De laatste dagen in Mexico doen we verschillende corona tests om weer toegelaten te worden in Nederland en we vliegen zonder problemen terug naar Amsterdam. Brrr wat is het koud hier!
Het komende half jaar blijven we in Nederland, even een pas op de plaats. Roel's gezondheid en de wereldwijde ontwikkelingen rondom Covid hebben een grote invloed op ons zeilplan. In de familiesfeer zijn ook dingen aan het veranderen waardoor we minder lang van huis willen zijn.... we gaan nadenken over een nieuw zeilplan. Het blog gaat op vakantie tot begin 2022, dan gaan we weer nieuwe avonturen beleven met Tara. We wensen iedereen een goede zomer toe!
Wordt vervolgd......
Paasdrukte bij Isla Coronados
Woestijn Milkweed / Kroontjeskruid
Tara in goed gezelschap, rechts de Seven Seas van Steven Spielberg ;-)
Lekker een visje kopen onderweg
De Ranch in San Juanico met biologisch geteelde groenten
Eindelijk een Kardinaal mannetje op de foto!
Opbrengst van een wandeling plastic jutten op een afgelegen strandje
Op het strand liggen ook heel veel aangespoelde naaktslakken na een storm nacht
Bijzonder gesteente in San Juanico Baai
De Nacapule kloof
Een Barrel Cactus, bijna een meter hoog
Geen opmerkingen:
Een reactie posten