We zeilen weer, onderweg naar Topolobampo - december 2021

We zeilen weer, wat een heerlijk gevoel! En we hebben een plan voor het seizoen, nóg beter. In december komen we aan boord in Guaymas, Tara ziet er goed uit. We hebben een schaduwtent over de boot laten maken en het teak ziet er echt veel beter uit dan vorig jaar. We werken flink door om zo snel mogelijk uit te varen. Kunnen we het nog? Ja, het gaat gesmeerd: antifouling, poetsen, systemen opstarten, schoonmaken, zeilen erop, eten aan boord en na een week liggen we op zee.

De eerste stap aan boord verbaas ik mij: het is zó klein. Hebben we hier 11 jaar gewoond? Het afgelopen half jaar heeft er namelijk een omwenteling in ons leven plaats gevonden. We zijn opa en oma geworden van twee prachtige kleindochters, Roel is helemaal hersteld van zijn hersenbloeding in maart, ik ben gaan werken en we hebben weer een woning met onze naam naast de voordeur. We hebben ons altijd afgevraagd hoe dat zou gaan als we terug zouden komen, waar ga je dan wonen en hoe doe je dat? Heel eerlijk moet ik zeggen dat Roel al verder was in de wens om weer te aarden in Nederland dan ik, het zeilen en reizen is mij erg dierbaar. Tegelijkertijd groeien we alle twee door in een ander hoofdstuk van ons leven dat zie ik ook. Uiteindelijk vielen de puzzelstukjes in elkaar en ging het razendsnel. Ons leven wordt een half jaar varen en een half jaar in Nederland, zolang we dat leuk vinden: het beste van twee werelden.

Als we terug gaan naar Tara zeg ik tegen Roel: “Fijn, we gaan weer naar huis” maar Roel gaat op vakantie zegt hij, thuis is voor hem nu ons huis in Nederland. Ik hoop dat we elkaar toch tegenkomen op Tara. We zijn nu een maand verder en het gaat moeiteloos.

De andere grote omwenteling zit in ons zeilplan. We gaan terug naar Europa en nemen definitief afscheid van de Pacific route westwaarts. Te veel obstakels en mijlen aan die kant en veel leuke dingen in Europa om voor terug te gaan. Dit jaar hopen we door het Panama Kanaal te varen en de boot daar een half jaar te laten liggen voor de volgende etappe in 2023. Dat betekent zeilen langs de kust van Pacific Mexico en Midden Amerika. Nieuw terrein voor ons, we verheugen ons erop.

Na maanden met volle agenda's zijn de weken opeens weer leeg en varen we als er wind is. Het is moeilijk uit te leggen hoe anders de beleving van tijd is op de boot. Het varen gaat langzaam, maar de tijd heeft een andere dimensie en we ervaren rust en ruimte. We rekenen even snel uit dat we rond de 10.000 uur op zee gevaren hebben de afgelopen 10 jaar. Tijd waarin de horizon de ruimte aangeeft, de golven de beweging en met een beetje geluk de wind in de zeilen. Dat laatste lukt hier niet altijd, vooral s'nachts moet de motor bij, maar we genieten alle twee.

We varen als eerste naar Topolobampo en beginnen met een uitstapje naar de Copper Canyon. Die stond vorig jaar al op de verlanglijst maar door Covid durfden we dat niet aan. Dit jaar voelt het anders door de vaccinaties. Ook in Mexico wordt er grootschalig gevaccineerd en de aantallen besmettingen in dit gedeelte van het land zijn laag. We zijn benieuwd! Volgend blog vertellen we hoe het daar is.

In het theater in Guaymas is eind december de eerste voorstelling sinds 1,5 jaar

De winkels zijn al in kerststemming. Er worden onvoorstelbare hoeveelheden "Manteca de Cerdo" verkocht. Boter van het varken. Waar zou dat allemaal in gaan??

Griepvaccinatie post bij de supermarkt in Guaymas, zonder afspraak altijd welkom.

Stralend zonnig weer in Topolobampo