Twee weken in één blog! Voorbij
gevlogen.
Een pittige dag en nacht zeilen brengt
ons in 21 uur op de Scilly's. Halve wind (de wind op de zijkant van
het schip, boot niet schuin dus) met windkracht 4 tot 5. Het gaat
lekker hard, maar ook voor het eerst de oceaandeining. Lange golven,
1,5 meter hoog ongeveer ook dwars op het schip, dus die rollen onder
ons door. Ik blijf het bijzonder vinden dat 's nachts de wind altijd
harder lijkt en de golven hoger, ik denk omdat je het niet ziet. Veel
vissers onderweg, dus opletten geblazen.
We leggen aan bij een van de vele vrije
ankerboeien op St Mary's, het “grootste” eiland van de 48. Tussen
haakjes want ze zijn namelijk allemaal (erg) klein, niet meer dan
rotsklompen die boven de zeespiegel uitsteken. Er wonen 2.000 mensen
op de 5 bewoonde eilandjes. Een prachtige gebied, maar vooral om met
mooi, rustig weer te verblijven aldus de pilot. Veel ankerplekken,
maar niet één die bij alle windrichtingen beschut is. De eilanden
hebben een subtropisch klimaat en op de dag dat we aankomen, doen ze
hun naam eer aan! Zon, buiten zitten, lekker door het dorpje Hugh
Town slenteren en op een strandje liggen. Overal bloemen en zelfs
palmboompjes. De dag erna is het alweer over: (mot)regen en wind. We
stuiteren aardig aan de ankerboei. Toch even fietsen over het eiland:
in een uur ben je rond. Maar wel drie grafheuvels van rond de 4.500
jaar oud, dezelfde tijd als Newgrange in Ierland. Veel bescheidener
dan daar, waarschijnlijk woonden hier ook veel kleinere
gemeenschappen. Het valt ons op dat iedereen iets wil verkopen:
bloemen, plantjes, groente etc. Als we de huurfietsen terugbrengen,
maak ik een praatje met de eigenaar. Twee jaar woont en werkt hij nu
op het eiland, een droom. De verhuur valt wat tegen, dit jaar omdat
het weer tot nu toe te wensen overlaat, maar ook door de
“crisis”denkt hij. Het is duur om naar de Scilly's te komen. Als
hij een goed seizoen heeft kan hij de winter overbruggen, maar een
klus op het vasteland is ook welkom om de financiën aan te vullen.
Hij kijkt wat mistroostig naar de vele ongebruikte fietsen. “Maar
ik kan altijd voor mijn winkel in de zon staan en uitkijken over de
haven” zegt hij moedig.
 |
| Porth Hellick grafheuvel, de ingang achter de steen |
We praten over het eilandleven in de
winter. Er wonen veel ouderen op de eilanden, kinderen kunnen tot hun 16e naar
school, maar voor verdere studie gaan ze naar de vaste wal en komen
meestal niet meer terug. De jongeren die terug willen komen, vinden
vrijwel geen werk en kunnen geen huis kopen. Bijna alles wat leeg
komt wordt voor veel geld verkocht als verhuur/ vakantiehuis. We zien
dat ook in het dorp. Hoe moet het dan met de ouderen? En met de
gemeenschap? Er lijkt geen lange termijn visie te zijn op dit
probleem. Als mensen echt zorg nodig hebben moeten ze ook naar de
vastewal. Misschien dat over een aantal jaren het dorp alleen nog
maar vakantiepark is? Onderweg zien we verschillende bankjes met
koperen plaatjes: “als dank voor de 25 heerlijke vakantie jaren op
het eiland” en meer in die trant. Zou dat ook een verandering zijn:
de generatie van de bankjes is een andere dan de jonge mensen van nu,
die gaan naar Spanje of Thailand. Ook de vakantiegasten die we tegen
komen in het dorpje zijn voor het merendeel duidelijk 55+ ers die
terug keren naar hun geliefde Scilly's. Ik hoop dat het een
momentopname is, de schoolvakanties beginnen net en misschien is het
volgende week helemaal anders.
We gaan in ieder geval even wat drinken
in de “Mermaid” een kroeg waarvan ik denk dat die in de winter
ook nog heel gezellig is: klein, met biljart en een leuke bar.
 |
| Hortensia's in Trelissick Gardens |
Volgende morgen, weerbericht windkracht
5 toenemend tot 7 over 24 uur en verder. Geen Scilly's weer.
Jammer. We gooien los en we zeilen heerlijk voor de wind weg naar het
vasteland, naar de vissershaven Newlyn, net onder Penzance. Hier
ligt de vissersvloot van heel zuid-westelijk Engeland. Ik ben net
Trawler van Redmond O'Hanlon aan het lezen over de visserij in de
Noordelijke Atlantic. Hilarisch en erg leerzaam tegelijk. Zwaar en
gevaarlijk werk en de gevolgen van de regulatie vanuit Brussel gaan
ver. We zitten er met ons neus bovenop, maar eten ook verse kreeft (die net
in de pan past) en krab tot we twee dagen later naar Falmouth
vertrekken.
Er moet namelijk wat gedaan worden om
de boot klaar te maken voor de oversteek naar Spanje en Falmouth is
een zeilers-reparatie-paradijs. Voorzeil reparatie, ankerketing
doorvoer lekt, schilderklusjes, marifoon werkt niet goed etc etc. We
vinden alles wat we nodig hebben en crossen op de vouwfietsjes heen
en weer. Het weer werkt dit keer erg mee en we hebben heerlijke
klusdagen.
 |
| het Romeinse Bad met de Abbey op de achtergrond |
We huren een auto, verkennen Cornwall
en ontmoeten Jeroen en Pauline in Bath. Een stadje wat in de 18e eeuw
echt chic was. Prachtige gebouwen in geel zandsteen, brede lanen,
parken en pleinen. Lang daarvoor, onder de Romeinen, een beroemde
badplaats en tempel vanwege de natuurlijke thermale warmwaterbron.
In de Tweede Wereldoorlog helaas zwaar gebombardeerd, maar daarna ook
gerestaureerd en wij kunnen het verschil niet zien. We doen toeristen
dingen en Pauline en ik dobberen heerlijk een paar uur in de thermale
wateren van Bath Spa. Het zwembad op de bovenste verdieping is in de
openlucht en kijkt uit over de prachtige “skyline” van het stadje
en de groene heuvels die het omringen. Niet slecht!
Op de terugweg bezoeken we de
Trelissick Gardens, een landgoed aan de rivier Fal. Erg mooi en
rustig, we zoeken een bankje en lezen een paar uur. Ik heb een
spannend boek gevonden wat speelt in de omgeving van Falmouth en
Trelissick speelt daarin een belangrijke rol. Roel leest over
Kindsoldaten in Soedan....
Nu zijn we weer een paar dagen aan het
werk. Vanavond krijgen we zeilers uit Falmouth op bezoek, die we eerder deze reis ontmoet hebben in Tobermory. Daarna wachten we op
een goed weerbericht om over te steken naar Spanje.
Jacomine
Geen opmerkingen:
Een reactie posten