Afzien? Niet echt langs de kust - mei

De eilanden rondom Loreto zien we vanaf de boot. Om de dag komt de marine langs om foto's te nemen van de geankerde boten en speelt keihard een boodschap af in het Engels: iedereen moet thuis blijven. Het meest spectaculaire wat we meemaken is een ontploffende meloen in het netje boven de zithoek, waarvan Roels gitaar mede de volle laag krijgt. Dat houdt ons een dag bezig met wassen en opruimen. Onze viscapaciteiten laten ernstig te wensen over, maar we hebben buren die het wel kunnen. Ze vissen voor de lol en vangen dan 10 vissen, ze komen ons twee groupers brengen. Hoera, vis op het menu! We komen ook voor het eerst twee zeilboten tegen met Mexicaanse eigenaren. Leuke jonge gasten, een met z'n vaders boot (denken wij), maar de andere heeft zijn eigen boot. En gelukkig levert dat weer een maaltje vis op. We voelen ons wel beperkt op de eilanden, dus we gaan langs de kust kijken wat er mogelijk is.

In de ruime San Juanico baai liggen bijna 10 boten. Het is een kinderrijk geheel: op 6 boten wonen naast de ouders 17 kinderen! Daar hebben we toch wel bewondering voor, aan boord lesgeven, te eten geven en wassen voor 3 tot 6 mensen!

Er zijn groepjes boten die al langere tijd met elkaar optrekken en dus de quarantaine voorbij zijn. Wij ontmoeten ook een paar boten waar we contact mee hebben, vaak in de dinghy achter de boot, een enkele keer op het strand met voldoende tussenruimte. De baai ligt erg afgelegen en op het strand staat 1 illegale camper. Hier gaan we dagelijks aan wal want het is een mooi wandelgebied. Er zijn rotsen langs de baai met wandelingen over het strand en over de rotsen. Het mooiste zijn de twee gebieden waar een binnen meertje ontstaan is tussen de heuvels met zoet tot brak water. Hier groeien volop struiken en boompjes en het stikt er van de insecten. De insecten nemen we op de koop toe, want het betekent ook dat er veel vogels zitten. Verrekijker en fototoestel mee en 's avonds puzzelen welke soorten het zijn. Ook op het water en in de lucht veel vogels. Eindelijk zien we volop booby's met blauwe voeten, een soort Jan van Genten. De opbrengst van twee dagen vogel kijken staat onderaan het blog.

Op weg naar het noorden ankeren we bij Punta Pulpito. Lekker hoog met een fijne, pittige wandeling naar boven om te genieten van een mooi uitzicht. Aan de zijkant van de rots loopt een grote obsidiaan ader, goed te zien. Het vulkanisch glas schittert in de zon en daar waar het obsidiaan is afgezet in laagjes tussen andere gesteente is het vlijmscherp. Op de weggetjes liggen veel kleine stukjes obsidiaan, ze noemen ze hier Apache tranen. Het verhaal wil dat in 1870 de cavalerie van de Verenigde Staten vocht tegen de Apache in Arizona. Toen duidelijk werd dat ze verslagen waren, wilden de Apache zich niet overgeven, maar sprongen van een hoge rots hun dood tegemoet. De families huilden vele tranen en iedere traan die op de grond viel veranderde in steen. Het geloof wil dat iedereen die een Apache traan bij zich draagt nooit meer hoeft te huilen omdat de Apache families dat al gedaan hebben (vrij naar een fragment uit het onovertroffen “Sea of Cortez, a cruisers guidebook” door Sean Breeding and Heather Bransmer). Wij hebben een paar mooie Apache tranen gezocht om bij ons te dragen.

Het enige wat op de bon is aan boord zijn de dagelijkse sudoku's. Verder hebben we geen gebrek aan wat dan ook. We lezen veel, eten lekker, zwemmen, roeien en 's avonds vaak filmavond op ons grote doek. Roel speelt trouw gitaar, ik heb al noten gehoord van “I am sailing”, dus dat belooft wat. We tellen de weken af tot onze thuisvlucht en intussen genieten we van de natuur. Spannende verhalen levert het niet op, de dagen hebben hun eigen rustige ritme.

Vogels bij de meertjes:

Grote blauwe reiger

Bruine kuif vliegenvanger m&v

Phainopopla m (zwarte zijden vliegenvanger)

Noordelijke Kardinaal m&v

Cactus Wren (familie van de winterkoning) m&v die een nestje aan het bouwen zijn

Grijsborst gaai m

In de lucht en op de rotsen:

Fregatvogels

Kalkoen gieren

Zeearenden, soms wel 4 tegelijk, ze zijn erg aanwezig met hoge roepen naar elkaar en vissen volop

Dubbel gekuifde aalscholvers

Blauwvoet Booby's die spectaculair van grote hoogte in het water duiken op vis

verschillende meeuwen

en natuurlijk talrijke bruine pelikanen

In het water:

Geoorde futen in grote groepen, ze duiken allemaal tegelijk onder en komen dan ook tegelijk weer boven. Eén fuut wijkt af en blijft boven om op zijn eigen tijd weer onder te gaan. Een individualist?

Verschillende roggen, sommige roggen (adelaar?) springen uit het water en “vliegen”dan een paar slagen voor ze met een klap weer terug vallen in het water

Groene schildpad (denken we)

Dolfijnen

talloze kleine visjes, die soms een show weggeven door met honderden tegelijk uit het water te ploppen, het is net of er een plaatselijke regenbui is met dikke druppels.

Het water is beetje troebel, dus is het lastig vissen kijken.... we houden het bij vogels.

Prachtige rotsformaties bij Punta Mangle, en toch nog een triggervis door ons gevangen!

Punta Pulpito, een grote obsidiaan bal ligt op de rots