Bahia Concepcion wonder landschap - mei

Het begint hier steeds meer op de Grevelingen te lijken. Bahia Concepcion is een grote beschutte baai, omgeven door lage kale bergen. Ankerplaatsen te over, vlakbij de meest prachtige strandjes. Het enige minpuntje is dat de grote weg langs de strandjes loopt, maar er is weinig verkeer op de weg. We zwerven een week van baai naar baai. De zomerwoningen op de strandjes zijn allemaal dicht evenals de restaurants en de campings, een beetje deprimerend is dat wel. Roel heeft geklaagd over de foto's. Hij maakt setjes van mijn beste foto's als screensaver, maar 90% is vogels en bloemetjes. Veel meer is er niet, dus ook jullie zullen er aan moeten geloven: veel vogels dit keer.

We maken een mooie wandeling in Playa el Burro naar het topje. Er zijn pertroglyfen te vinden onderweg, maar wij hebben denk ik een gids nodig om ze te zien. We vinden er één die ook in ons boek staat, dus bij deze. Wij hadden hem niet herkend als zodanig. Op de weg terug raken we het spoor bijster en zo wordt een 2,5 uur wandeling toch 4 uur, want we moeten een heel eind terug naar boven. Dat is goed voor onze cardio training!

Er zijn de momenten waar ik niet over schrijf omdat ze zo gewoon zijn, maar eigenlijk zijn die net zo bijzonder. Zo geniet ik iedere avond van de zonsondergang, telkens is het weer anders. Omdat het dan nog erg warm is, zit ik vaak op het voordek en ik heb gemerkt dat het uur daarna eigenlijk nóg mooier is. Langzaam trekken de kleuren weg in het kielzog van de zon. In het westen komt als eerst een heldere planeet, ik denk dat het Venus is. 

Langzaam wordt de hemel vanuit het oosten donkerder en komen de sterren te voorschijn. De heldere eerst, maar langzaam vult de hemel zich met alle tussenliggende sterren. We hebben steeds Orion in het westen gehad, maar die kunnen we niet meer zien. In de loop van de avond komt nu het sterrenbeeld Schorpioen in het zuiden boven de horizon uit. Ik ga vaak 's nachts nog even kijken. Deze dagen is er geen maan en zijn de sterren prachtig. In Bahia San Juanico was het volle maan. De zon is net onder, een enorme warm oranje maan komt op tussen de rotsen, ik heb nog nooit zo'n maan gezien. Het is net magie, er springen vissen om de boot, de meeuwen klagen nog wat na op de rotsen, het water kabbelt, het is stil en dan de maan. De avond ervoor was de hemel heel bleek roze/blauw en de maan zilverachtig wit. De avond erna was de maan helder geel bij opkomst. Klein wonder landschap, dagelijks, zomaar gratis en voor niets.

Playa Barbara, een Snowy Egret en een water "pissebed" zou een Sea Slater, een soort isopod kunnen zijn en een vis ter afwisseling van de vogels.

Playa en Burro, op de top van de berg zit een kolibri net lang genoeg stil voor een foto, Roel heeft aanpraak op het strand. Het is een grappig hondje en hij zwemt een stukje achter ons aan naar de boot, maar dan keert hij toch maar terug en de vakantie huisjes langs het strand.

Bij Playa Santispec is een klein hoog eilandje waar zóveel vogels nesten hebben. Maar de kroont spant een zeearend nest met drie jongen. Eén van de jongen kan al een stukje vliegen de anderen schreeuwen alleen maar om eten. Ik zit 2,5 in de dinhgy te wachten op de ouders met vis, maar ik heb ze niet gezien. Verder jonge pelikanen, jonge meeuwen. Een blauwe reiger zit in lotushouding op een catus, nog nooit gezien! Een grijsborst gaai, Cactus wren en tientallen Purple Martins met nesten in de rotsholen.

én een foto van een schildpad!  we zien ze bijna in elke baai, maar ze laten zich niet vastleggen. Nog steeds goed kijken voor deze.

Zonsondergang bij Playa Domingo, alles in een warme gloed.