De baaien van Espirtu Santo blijven aan ons trekken. Op de luchtfoto kan je goed zien hoeveel plekken er zijn aan de westkant om het anker te laten zakken. Iedere baai heeft een rivierbedding waar je in kunt wandelen, al zijn sommigen beter begaanbaar dan anderen. We hebben regelmatig dagen met veel noordenwind en er zijn maar een paar plekken waar je dan goed kan liggen. In Caleta Partida bijvoorbeeld. Daar is ook de mooie maar inspannende wandeling door een steile kloof El Rincon. We liepen deze eerder maar nu is het één en al bloemen wat we tegenkomen. Uit de wind is het heerlijk koel stralend zomerweer, hier noemen ze dat voorjaar. We lopen met Paul en Sharon van Sundance en Sharon is net zo van de bloemen als ik. Dat is erg leuk en Roel heeft dan in ieder geval gezelschap van Paul. Op de terugweg blijkt onze dinghy drooggevallen in de ondiepe baai, zeker 100 meter van het water vandaan. We tillen hem er wel even uit denken we. Mooi niet! Het is allemaal dood koraal en vreselijk scherp. We bietsen een ritje terug naar de boot bij Paul en Sharon. Later de dinghy maar halen als het weer hoog water is. Regie foutje! Wandelen op het strand, bloemen kijken, vogels kijken, samen wat drinken en eten, toekomstplannen, de dagen vliegen voorbij in een aangenaam ritme.
Overlevingsstrategie: deze Kleinblad Olifantsboom, hier in Bonsai formaat van zo'n 15 cm, kan meters hoog worden. De stam lijkt op een ei waar de eerste takjes uit groeien, de bast schilfert langzaam af bij het groeien.
Sharon vindt deze prachtige naaktslak in de baai
Geen opmerkingen:
Een reactie posten