 |
| Zonsondergang over de motu bij Niuatoputapu |
Ons verblijf op Niuatoputapu duurt een paar dagen langer dan de bedoeling. Een aanhoudende harde wind uit zuid-zuid ooost, bijna pal tegen, is geen aantrekkelijk vooruitzicht om de beschutting van de lagune te verlaten. Over de laatste dagen daar zal Christiaan schrijven als we weer vaste grond onder de kiel hebben, onder helling blogs schrijven is toch echt voor gevorderden. We zijn onderweg naar Vava'u, een interessante groep eilanden ten zuiden van Niuatupotapu. De wind is eindelijk gedraaid naar zuid-oost en zal nog een beetje krimpen naar oost, zo rond de 20 knopen. Het betekent wel voor het eerst sinds lange tijd aan de wind zeilen en we krijgen dan ook bakken water over. De eerste reven zitten er al in als we vertrekken, maar voor de nacht zijn de genua en grootzeil twee keer gereefd en lopen we nog steeds 6 knopen. Comfortabel is anders en veel gegeten wordt er ook niet. Ik denk dat Theo en Christiaan zich erg verheugd hebben op zeilen in de tropen, maar de realiteit lijkt meer op de Noordzee in een winderige zomer. De wind is koel en de watertemperatuur daalt van 29ºC naar 24,5ºC!
 |
| Voor het eerst weer aan de wind en zeilpak aan! |
De weerberichten die we binnen halen laten voor na woensdag eerst windstilte zien, er komt dan een lage druk gebied over met veel regen en daarna weer veel wind uit zuid, pal tegen. Wat te doen om toch zonder stress in Nuku'alofa te zijn voor de vlucht terug van Theo en Christiaan? We zeilen door nu we goede wind hebben. Dag Vava'u, dag Hapai eilanden, we kunnen plannen maken wat we willen, het weer bepaalt. En het weer is hier onstuimig en erg veranderlijk. We komen meer onder de invloed van lage drukgebieden die uit de Tasman zee over Nieuw Zeeland naar het noorden komen. Daar botsen ze op de warme lucht rondom de evenaar en ontstaan er allerlei bijzondere weereffecten. Het is verrassend om te zien hoe snel de patronen veranderen nu we naar het zuiden zeilen. We hadden dat eigenlijk pas verwacht op het traject van Tonga naar Nieuw Zeeland, maar het is zoals het is.
 |
| De 2e dag is rustiger, tijd om te lezen aan de lage kant |
Het is nu middernacht en we zeilen langs de wereldberoemde vulkaaneilandjes Kao en Tofua. Ook nog nooit van gehoord? Theo vertel ons dat hier de muiterij op de Bounty heeft plaatsgevonden. Ik probeer mij een voorstelling te maken van het tafereel over de eeuwen heen. Kapitein Bligh die met 12 of 13 man in een sloep gezet wordt met minimale hoeveelheden water, eten en navigatie- middelen. Zij keken naar dezelfde rotsen als ik nu. In die sloep bereiken ze Timor na een lange reis met ontberingen, honger en dorst. Bligh was geen prettige man, zoals uit de verhalen naar voren komt, maar varen kon hij! Hoe zullen de muiters zich gevoeld hebben na de eerste euforie? Ze maken een omweg langs eilanden waar ze niet welkom zijn, om dan terug te keren naar Tahiti. Met versterking van de bemanning (vrouwen en mannen) vertrekken ze, om zich uiteindelijk op het het onbewoonde Pitcairn te vestigen. De Bounty wordt daar verbrand zodat niemand nog kan vluchten en het schip geen aandacht trekt van passerende schepen. Een zelfgekozen gevangenschap. Het kan vreemd lopen in het leven.
 |
| Prachtige luchten onderweg |
De wind is wat afgenomen en meer oost. De reven zijn uit de zeilen en we scheuren met 7 knopen door het water, nog 73 mijl te gaan. De mannen liggen lekker te slapen in hun zeekooien en morgenochtend wacht ons Nuku'alofa, de hoofdstad van Tonga. Daar gaan we met Theo voorop op een tour vol herinneringen, het lijkt mij een leuke manier om zo een eiland te leren kennen.
 |
| Vlak bij Tongatapu wéér walvissen! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten