Vava'u Blue Water Festival 23 september-2 oktober

De kerk in Neiafu, Vava'u

De laatste weken van september zijn hebben we bewolkt en koud weer op Vava'u. Een uitloper van de South Pacific Convergence Zone heeft ons in de greep. Koude weersystemen uit de Tasmanzee botsen op warme hoge drukgebieden uit de topische zone en daartussen waait het, is er bewolking met af en toe heftige buien. Koud is dan 20ºC tot 25ºC. Voor Nederland heerlijk, maar hier ongewoon.

We varen naar een lagune die erg mooi moet zijn, maar met dit regenachtige weer komt hij niet tot zijn recht. Ook aan boord is het wisselvallig. We krijgen bericht dat een zeilvriendin is vermoord in Columbia bij een overval en zijn er helemaal ondersteboven van. Ze zijn gelijk met ons vertrokken op hun reis en het is niet te bevatten dat dit nu gebeurd is. Haar man is nog daar, we kunnen ons maar nauwelijks voorstellen wat er dan allemaal door je heen moet gaan. Het steekt me hoe snel mensen klaar staan met hun oordeel. Op basis van een paar krantenkoppen zijn er zeilers die al “precies” weten hoe het in elkaar zit. De tropische hoosbui van die avond (92 mm in 7 uur) past goed bij onze stemming. We zouden willen dat verdriet ook zo afgespoeld kan worden.

Muurschildering in Neiafu

De laatste week in Vava'u is er het Blue Water Festival. Allerlei instanties uit Nieuw Zeeland komen naar Vava'u om de bemanning van de boten voor te bereiden op de oversteek en aankomst in Nieuw Zeeland. We krijgen meteo les over het weer onderweg. We gaan de tropen uit en komen in een heel andere weerzone terecht dan de afgelopen maanden. Voor de Amerikanen is het zelfs vaak de eerste zwaardere cq aan de windse oversteek en voor de anderen is het toch ook weer omschakelen. Om de 6 á 7 dagen komt er een trog over tussen twee hoge druk gebieden in met veel wind en slecht weer. De oversteek is een dag of 9 als alles goed gaat, dus tel maar uit. Goed plannen en kijken naar het weer, eventueel paar dagen ankeren in het Minerva rif twee dagen zuidelijk van Tonga. Tara vaart mee in de All Points Rally van de Pacific naar Nieuw Zeeland. Geen echte race, maar de rallyleiding geeft wel informatie over weer en routering, ook onderweg en verzorgt een warm welkom.

 Bezoek aan de keuterschool, ook geldinzameling door Festival

We krijgen ook de formuliertjes voor de immigratie, haveninfo, de regels voor het meenemen van vers eten en andere voorraad. Tussen de informatieve activiteiten is er ruimte voor een zeil race. De avond te voren is iedereen een beetje overmoedig en besluiten we met 5 vrouwen een vrouwenboot te varen. Dat wordt de Tara en het maakt mij dan tot schipper. Onze plaats was niet om over naar huis te schrijven, 19 van de 23 denk ik, maar we hebben veel plezier onderweg. We hebben één spannend moment als een catamaran geen voorrang geeft en ik maar nauwelijks achter hém langs kan varen in een reddingsmanoeuvre. Ik zie even onze Pacific reis eindigen op Vava'u, midscheeps in de boot voor me. Roel's droge commentaar na afloop is dat het vooral het eind was geweest van de andere (houten) boot, maar wat ben ik blij dat het nét goed ging! Ik heb wel iets heel lelijks gezegd tegen de schipper van de boot, maar na de race komt hij toch excuses maken. Hij valt alleen om van verbazing als hij ziet wie de schipper is, hij had een confrontatie met een boze, potige schipper verwacht. Dat valt hem weer alles mee en hij kan goed begrijpen dat ik niet blij was met hem.

Het vrouwenteam: Margret, Saskia, Jacomine, Pauline & Sharron

Na afloop is er een feest op het strand waar de race eindigt en de volgende dag een puzzeltocht terug. Geen echte race gelukkig want iedereen is een beetje duf....zelfs de puzzels zijn al ingewikkeld genoeg.

Vanavond is de prijsuitreiking, ik verwacht er niets van in termen van prijzen. Op het strandfeest kreeg ik een fles rum voor de meest sexy schipper van de race. Daarmee al ben ik dik tevreden ;-)

Tussen de bedrijven door vind ik een plaatsje op een van de walvis boten om nog een keer te gaan zwemmen. Roel vond één keer genoeg, voor mij is een buitenkans om hier te zijn en nog een keer te gaan. Dit keer moeder, kalf (waarschijnlijk een meisje) en twee mannelijke escorts. Ze zijn veel beweeglijker dan de moeder en kalf die we eerder hadden, dus ook voor ons vaak in en uit het water. Maar we hebben dan ook een paar top momenten. Eén mannetje gaat na een uur weg bij het groepje en doet dat met een paar enorme sprongen uit het water dicht bij de boot. Daarna “zingen” ze nog een poosje met elkaar en het geluid is iets wat ik nog nooit gehoord heb. Gelukkig staat het op de video, dus jullie kunnen een stukje meegenieten. De video's zijn minder helder omdat er veel deeltjes in het water drijven, maar de walvissen zijn toch te zien. De beste en laatste zwempartij gaat een beetje chaotisch en ik vergeet mijn Gopro, net als moeder en baby met het mannetje erachter minuten lang aan de oppervlakte drijven. Dat kan ik dus niet met jullie delen, maar vergeten zal ik het zelf niet snel.

Niet alle trajecten zijn inspannend: Sharron op het voordek

Schipperen in de race, alles op de hand sturen, leuk!

"de" Nederlanders tijdens de Fancy Dress Pub Crawl