Fiji, witte zand stranden en oneindig veel vissen en koraal. Dat is een kans die wij, Anouk en mijn vriend Ron, niet kunnen laten schieten. Na wat gepuzzel en plannen vliegen we voor 3 weken naar dit verre oord. Als eerste vliegen we in Fiji door naar Kadavu met een piepklein vliegtuigje (zie ook het laatste blog van mijn moeder). We worden door een lokaal resort opgehaald met een klein bootje en na ruim 40 uur reizen is het heerlijk om de frisse wind te voelen en bijna op bestemming te zijn aangekomen.
De Kaptein van het bootje crost tussen de riffen en koraal door alsof hij liever Formule 1 coureur had willen worden. Daar hebben meer Fijian last van… Taxi chauffeurs en bus chauffeurs hebben er ook wat van weg. Regelmatig vaart hij een stuk met zijn kop uit het raam om uit te kijken. Het is laag water dus we moeten om de riffen heen zigzaggen.
Kadavu is een van de plekken waar je met manta roggen kan duiken en snorkelen. We kunnen in de buurt ankeren en gaan vol goede moed op zoek naar deze goedaardige reuzen tapijten… maar waar is het nu precies.. en hoe zie je uit een klotsend rubber bootje of ze er nou zitten of niet. Maar we hebben geluk, een duikboot van een resort komt ook snorkelers af zetten en helpen ons mee om de goede plek te vinden. Precies waar we de eerste keer ook hadden gekeken en een ruime tijd kunnen we rondom deze prachtige dieren snorkelen. Iedere ochtend weer is het een verademing als de mantas komen eten rondom het puntje van het eiland waarbij we voor anker liggen, ze zijn er weer!
Toen het besluit voor Fiji was genomen hebben we ons ook meteen maar ingeschreven bij de duikschool in de buurt en onze certificering voor open water duiken gehaald. Het voelt toch wel veilig om onze eerste duik te doen met Jacomine er ook bij. Bij Ono Island neemt Dee van Mai dive ons mee op twee prachtige duiken waar we goed kunnen oefenen met alles wat we geleerd hebben en ons uitgebreid kunnen verwonderen over alle visjes, de prachtige schildpad en het koraal. Zelf de haaien die langs zwemmen kunnen uitgebreid bewonderd worden!
Maar in Fiji gaan dingen op de Fiji manier en dat is inclusief de route van de Ferry. Gemist dus! Omdat er maar 2 ferries per week gaan, zijn Roel en Jacomine zo lief om hun planning om te gooien en ons naar Suva te varen. Op de motor jammer genoeg want er is geen wind. Daar nemen we afscheid van ze voor iets meer dan een week en gaan wij op pad naar Taveuni waar zij al zijn geweest.
In Nadi zien wij ze weer, samen met Jeroen mijn broer aan boord gaan we nog een laatste week de eilanden boven Nadi onveilig maken. We duiken nog een keer met zijn vieren rond een rif en een Pinnacle (een groot rif hoofd dat in dieper water omhoog steekt). De locale bevolking organiseert een BBQ voor ons met vers gevangen vis. Wel triest om van die mooie vissen die we net bewonderden met snorkelen nu op de barbecue te zien verdwijnen maar dat is wel de natuurlijke manier van leven hier.
Na drie prachtige weken nemen we weer afscheid van elkaar. Ron en ik maken ons klaar voor de 34 uur durende terugreis naar Nederland en Roel, Jacomine en Jeroen gaan de oversteek naar Vanuatu aan.
Anouk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten