Ant Atol en oversteek Chuuk - 1 tot 8 oktober

We zeilen met de drie boten naar het Ant Atol, net ten westen van Pohnpei. Zoals al het gebied hoort dit bij een familie en we hebben in Kolonia al toestemming geregeld en betaald. Het invaren van de pas is altijd een beetje spannend, deze heeft een scherpe S bocht in het midden. Het valt alles mee, op de punten van het rif staan staken en we draaien en zonder problemen tussen door. Het atol is 10 bij 5 kilometer en we ankeren achter een rand koraal met palmbomen. Buiten staan golven, maar binnen het atol is het heerlijk rustig. Zowel de bemanning van Shangri La als de Donazita zijn ziek, dus het is rustig op het sociale & duik front. We varen met de dinghy naar de beheerders, ze zijn met vier man en waren al op de hoogte van onze komst. Bij de woningen staat ook een kleine lodge voor gasten, dat ziet er leuk uit. De beheerder vertelt ons over de pogingen om het atol tot een natuurgebied om te vormen. Er is onenigheid met de lokale regering over wie waar nu eigendomsrecht heeft. De regering vindt dat er gevist mag worden, water is vrij, de familie wil het gebied beschermen. De afgelopen jaren is er teveel gevist, nu mag dat niet meer, maar stropers proberen het toch. De voornaamste taak van de beheerders is om dat te voorkomen. Maar gelukkig zijn er ook lichtpuntjes. Vanmorgen zijn er baby clams gebracht uit Kosrae om uit te zetten in het atol en zo wordt op bescheiden schaal natuurbeheer gedaan. Hoe zou dit verder gaan?

Patricia is weer fit en samen duiken we twee keer in de pas op de stroming naar binnen. Roel begeleidt ons met de dinghy en pikt ons weer op. Het is erg leuk om zo te duiken, door de stroming hoef je niet veel moeite te doen en de pas maakt het ook erg duidelijk waar je bent. We glijden langs de muur van koraal aan de oostkant van de pas, grote vissen hangen tegen de stroming in en de kleintjes hoppen van koraal naar koraal. Aan het eind van de pas wordt het ondieper en groeit het koraal over de hele bodem heen naar de andere kant. We zien prachtige oriental sweetlips, een van mijn favorieten en weer een hele serie vissen die ik nog niet kan benoemen. Dat wordt weer studeren! Nergens is de biodiversiteit zo zichtbaar als onder water.

Het is nog steeds warm en 's avonds zitten we op het voordek te praten met een glas koude witte wijn. Talloze sterren, maan, het geluid van de branding op de buitenkant van het rif, palmbomen op het strand vlakbij en verder niets. Het is zo'n moment dat alles klopt, hier doen we het voor.

Wij hebben een ander reisdoel en een ander tijdschema dan de Shangri La en de Donazita en helaas scheiden hier onze wegen. Zij blijven nog maanden in Micronesië en zeilen door naar Palau in het westen. Ons schema is wat sneller en naar het noorden.  Jammer, want andere boten zijn we hier nog niet tegen gekomen en gezelschap maakt het zeilen leuker. Gelukkig houden we radiocontact. 

In drie en een half etmaal zeilen en motoren we naar het Chuuk lagoon (vroeger Truk lagoon). Ik kan mijn draai niet vinden deze passage, het is te warm en drukkend, met de motor aan helemaal. De wind is erg wisselend, zowel in kracht als in richting en regelmatig zijn er flinke buien, vermoeiend! Ik zit meestal binnen onder een open voorluik als het niet regent en de nacht is nu mijn favoriete deel van de dag. Verkeer zien we niet onderweg en we zijn blij als we in de nacht Chuuk lagoon binnen lopen en voor anker gaan.

foto: volle maan bij zonsopgang onderweg naar Chuuk