Het wordt bijna een saai verhaal, maar dat hoort hopelijk bij de voorbereidingen! Afgelopen maand in Zeeland tussen de buien door veel gewerkt aan de boot. Anderhalve week op de kant gestaan om het onderwaterschip te verven met anti-aangroeiverf, het "onderwater" lijstje weg te werken en gelijk de waterlijn wat hoger op het schip te zetten: kan er weer wat lading bij. Tot 15 ton weliswaar en daar zitten we al dichtbij.
Hoe ziet een gemiddelde klusdag eruit? Vandaag: schroefas lager vervangen, maar dat wil er niet uit zoals wij denken. Dan de schroefas losmaken bij de motor, achterstevoren ondersteboven in de achterkooi. De schroefas kan er niet ver genoeg uit, het roer demonteren: Nu kan de schroefas eruit. Dan kan het schroefas lager eruit en vervangen en bouwen we alles weer in omgekeerde volgorde in elkaar. Weer twee dagen verder. Ik bespaar je de rest van de klusdagen, je snapt vast hoe het werkt. Als we in het water liggen is alles óók nog waterdicht en doet het weer. Mijn bewondering voor de klus-technische capaciteiten van Roel is inmiddels tot ongekende hoogte gestegen.
Zondag 6 mei zwaaien onze zeilvrienden in den Osse ons uit. We zijn op pad en komen helemaal tot de Stampersplaat, nog geen 2 mijl verder, waar we nog één laatste nacht genieten van de Grevelingen.
Na wat omzwervingen varen we alle bruggen van Rotterdam door, wat een feestje is het, al die bekende plekken nu vanaf het water te zien. De Erasmusbrug is het leukste. De laatste brug is de VOC brug in Delfshaven met het prachtige opschrift: Invia nulla via favente deo. Na wat zoekwerk blijkt het van een penning te komen ter gelegenheid van het 100 jarig jubileum van de VOC in 1702: "Geen pad is onbegaanbaar met de hulp van God".
De laatste dagen Rotterdam liggen we in Delfshaven, bijna waar we samen begonnen. De afhaal chinees zit er nog, verder is er veel veranderd. De unieke sfeer van Oud Delfshaven is gebleven en we genieten ervan. Roel heeft last van zijn rug, dus noodgedwongen doen we het rustig aan en dat is minder erg dan het klinkt, beetje wennen aan anders leven. We krijgen veel mail/post en sms-jes met wensen, erg bedankt allemaal, het is fijn om te lezen.
12 mei: nog één keer zien we familie en vrienden bij een Vaar-wel Party. Het is super gezellig en hartverwarmend. Ik zag er een beetje tegenop, maar het is gewoon fijn. Het moment dat we aan boord gaan en iedereen uitzwaaien op de brug heel bijzonder. We sluiten 37 jaar Rotterdam hier af en gaan op pad.
Gelukkig blijven Jeroen en Anouk nog een nachtje en hebben we samen een "day after"
Eigenlijk hebben we al dagen "day after" gehad en het is nu woensdag! Genoeg? Genoeg! Het is heel gek, we leven hier al jaren naar toe en nu het zover is, is er toch een drempel om te gaan.
We liggen te teuten: nog even dit en dat. Nog even het blog, filmpje is klaar maar komt later en ook de foto's volgen.
Het weer gaat om en wij gaan ook. Morgen op weg naar Engeland.
lieve groet voor allemaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten