Deception 21 februari 2014

Eiland in zicht, maar ook heftige golven

De nacht van 19 op 20 februari liggen we een aantal uren stil voor de Zuid Shetland eilanden, het is te donker om er tussen door te varen in verband met het gevaar voor ijsbergen. De grote ijsbergen kan je zien op de radar, de kleine, even zo gevaarlijke, meestal niet. Het is erg oncomfortabel, koud en nat buiten en van slapen komt niet veel.
20 februari om 13.00 uur varen we na ruim 600 mijl/100 uur de krater van Deception binnen, een van de eilanden van de Zuid Shetland's. Het is een vulkaan, maar de kraterwand is aan de zuidkant ingestort en daardoor is er een prachtige natuurlijke haven ontstaan.

De ingang in de kraterwand van Deception

De walvisvaarders hebben hier jarenlang een station gehad wat uiteindelijk in 1931 gesloten is. De enorme roestige tanks voor de opslag van walvisolie zijn nog steeds op het eiland te vinden. Daarna werd het onderzoeksstation. In 1969 is de vulkaan weer actief geweest en heeft een gedeelte van de gebouwen en het kerkhof verwoest. Nog steeds is er enige activiteit, de laatste uitbarsting was in 1991/1992 en er zijn op verschillende plekken heet water bronnetjes te vinden. Een aantal jaren geleden kon je daar zwemmen, maar nu is de hete bron zover afgekoeld dat het daarvoor te koud is.

Mooie contrasten op de lava hellingen

Dat vinden we niet zo héél erg, de zeewatertemperatuur is rond de 2 en de lucht een graad of 8. Vanaf de ingang van het eiland naar de achterwand van de krater is het zo'n 5 mijl, best groot nog. Het walvisstation is direct aan de rechterkant en daar ankeren we. De afgelopen uren hadden we harde wind, fijn om te zeilen. Met alleen een genua uit liepen we al ruim 6 knopen. In de krater is het iets rustiger, maar met de dinghy naar de kant is toch wel even hobbelen. Het doet ons een beetje denken aan Lanzarote maar dan met heel veel sneeuw op het zwarte lavasteen. Het geeft erg mooie contrasten op de berghellingen. Er liggen een paar zeeleeuwen en een paar Gentoo pinguïns lopen over het zwarte strand.

Resten van de walvisolie fabriek en opslagtanks

Het is heerlijk om weer even rond te lopen na de dagen op zee. De gebouwen die er nog staan zijn gedeeltelijk ingestort en nu een monument, zoals bijna alle oude nederzettingen uit de walvistijd.
Later varen we naar de overkant en ankeren we bij het Spaanse onderzoeksstation, maar ze zijn alweer naar Spanje vertrokken en de alles is dicht: te koud of het geld was op. Verschillende landen hebben op Antarctica een onderzoeksstation, van China tot Amerika en van Rusland tot Nieuw Zeeland. Het land is "van niemand" maar iedereen wil erbij blijven. Argentinië en Chili hebben aan deze kant verschillende basissen, waar ook leger en marine zit, meestal alleen bemand in de zomer. Misschien dat er aan de andere kant iets van Nieuw Zeeland of Australië zit? De meeste activiteit is te vinden in dit stukje, het Antarctische schiereiland, omdat het een bereikbare afstand heeft vanaf de vaste wal en er ook qua klimaat wat meer variatie is.

Prachtige ijsbergen

Deze avond is het ontspannen, voor het eerst komen de flessen wijn op tafel en wordt er uitgebreid samen gegeten en gepraat. Iedereen kijkt uit naar een nacht zonder geklots en gebonk en heerlijk rustig slapen.

Om 04.00 gaan we alweer verder, vandaag is het nog goed weer voor de volgende stap, daarna krijgen we een dag of 4 zuidwesten wind en dat is precies de richting waar we heen willen.
We hebben tot 12.00 heerlijke wind om te zeilen en er komt ook steeds meer zon. We varen dicht langs een ijsberg, maar nog altijd met gepaste afstand. Midden op de ijsberg zit 1 pinguïn, grappig om zich heen te kijken. Later klauteren er nog een paar aan boord via een soort afhangend glijbaantje, we vroegen ons al af hoe die ene erop kwam: zo dus.

Een indrukwekkend landschap

De afstanden zijn hier enorm, veel groter dat we op grond van de kaarten gedacht hadden. Van Deception naar Enterprise Island is het 100 mijl/16 uur varen en op de kaart is het maar een mini stukje. We varen door de Gerlache Straat, vernoemd naar de Belg die hier rond 1900 baanbrekend onderzoek gedaan heeft.
Soms zien we groepjes pinguïns uit het water springen en elegant weer wegduiken. Net zwom er een walvis langs die twee keer boven kwam. We varen langs het vaste land en met de zon erop is het prachtig. Enorme sneeuw- en ijswallen, met daarachter bergpunten en de zee is een onwerkelijke heldere kleur marine blauw.
Indrukwekkend landschap waarin wij dwergen zijn.....