Beet, onze eerste vis - 23 februari

Middagpositie 36º14 Zuid 077º01 West.
Afgelopen etmaal 148 mijl gevaren, afstand tot Juan Fernandez Eilanden 178 mijl

Mooi rustig zeilweer, de wind van achteren.....

Een rustige nacht, we hebben het mooiste zeilweer van de hele wereld wat de wind betreft. 4 beaufort schuin van achteren en de Humboldt stroming help ook nog een knoop per uur mee, dus de voortgang is goed zonder dat we er veel moeite voor hoeven doen. We kunnen zelfs gewoon voorin de punt slapen zo rustig is het.
De maan is pas een sikkeltje en er is veel bewolking dus de nacht is erg donker. Schepen zien we nauwelijks, gistermiddag een vrachtschip op weg naar Rio de Janeiro en de dag ervoor één op weg naar Montevideo. Door de bewolking en de koude golfstroom is het fris buiten en het grootste gedeelte van de wacht zitten we lekker binnen en kijken een serie. Hester heeft ons het een en ander meegegeven en we kijken met plezier een aflevering per dag. Lekker relaxen.

BEET!!!

Ons project voor deze reis is vis vangen. Tot nu toe is het ons nog niet gelukt op een paar makrelen na onder de kust van Engeland zo'n 20 jaar geleden. Fans van het vissen zijn we niet echt, reden nummer één waarom we niets vangen. Er is altijd een reden om het uit te stellen of te stoppen.
Maar vis eten we wel graag en de komende maanden zullen we daar toch echt zelf voor moeten zorgen als we niet alleen blik vis willen eten.

De afgelopen weken hebben we met de vissers onder de andere zeilers gepraat en hun tuig bekeken. Onze IJsselmeer haakjes en blinkertjes hebben we gelijk maar onder in een lade gelegd en naar de viswinkel voor serieus tuig gegaan. Draad waar je een olifant mee op kunt tillen, enge haken, plastic inktvissen en kunstvissen met nog meer enge haken liggen nu in een echte viskoffer. Aan de investering ligt het niet.
Samen met Franck van de Petit Prince en Guy van de Manatai knutselen we onze eerste kunstvissen en inktvissen in elkaar. Met staaldraad voor de scherpe tanden en genoeg frutsels om de vissen aan te trekken, wartels zodat ze mooi zwemmen, lood, van alles. Van Guy kopieer ik gedeelten uit zijn Polynesische visboek zodat we weten wat we kunnen eten.
En dan het visserlatijn, de een zegt diep de ander niet, de een vist alleen met inktvisjes de ander zweert bij een rood witte kunstvis. Voor ons is het allemaal abacadabra. Twee lijnen achter de boot of nog meer? Een haakje met kaviaar erom heen zou binnen 15 minuten een zalm opleveren in de route naar het Chacao Canal, maar helaas. Ook de eerste dag vissen met twee lijnen levert niets op. Een andere hint: vissen bij zonsopkomst, Roel legt vanmorgen om half 10 de hengel uit en tegen 10 uur ratelt de molen: BEET!!

Wat een kanjer van een vis

Mijn wacht is nog niet begonnen, dus ik word uit bed getrommeld. De volgende uren zijn we bezig met onze vis. De snelheid uit de boot, voorzeil ingerold en in de wind gestuurd. Eigenlijk gaat het aan boord brengen redelijk soepel, we volgen de tactiek van Johan en Silvia: Roel haalt de lijn in en houdt hem strak ik haak de vis aan de haak en haal hem op en ik moet zeggen dat hij niet erg tegenspartelt. Het is volgens ons een big eyed tuna, een tonijn dus. Volgens de koffer weegschaal 13 kg en 80 cm lang, een joekel! Het gaat me aan het hart het dier dood te maken, maar zonder dat óók geen vis in de pan.
We maken hem schoon zo goed en kwaad als het gaat, alles is leren en deze maat hebben we nog nooit zelf gedaan. Daarna moeten we ook de halve boot schoonmaken, maar dat hebben we er graag voor over.
Vanavond eten we de eerste tonijn steaks, en we hopen dat Gilles en Anne, die voor ons uit varen naar de Juan Fernandez eilanden, nog niets op het menu hebben voor morgenavond, want van deze vis kunnen we wel een paar dagen eten.

Het geeft de hele dag een soort feestgevoel, we hebben onze eerste vis gevangen!

Wordt vervolgd....

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com