Nog steeds in Puerto Montt 17 februari

met Anouk bovenop de Villarica vulkaan bij Pucon

We hebben het blog ernstig verwaarloosd. Na heerlijke weken met Anouk en Jeroen gewoon gewerkt. Eigenlijk niet veel te schrijven en toch iedere dag druk. Maar we gaan ons leven beteren de komende maanden! Als we varen is er iedere dag iets nieuws.

We liggen nog steeds in Puerto Montt. Nu we er bijna weggaan valt het me op dat ik er niet veel over geschreven heb. Op zich is dat ook niet zo verwonderlijk, want er is ook niets over te vertellen. Nou ja, dat je van hier naar Chiloe kan of naar het noorden van Chili. Een werkstad, dat is het. En toch is weggaan niet makkelijk.

met Jeroen kajakken in het fjord Reloncavi

Ook de boten om ons heen hebben daar last van, zouden allang vertrokken zijn, maar de meesten liggen er nog. Het kost moeite om de blik af te wenden van het ijs en de gletsjers en daar palmbomen en tropische eilanden voor in de plaats te denken. De Grote Oceaan heet niet voor niets zo en we moeten toch een paar weken zeilen voor we bij die eerste eilanden komen.

Is dat het wat ons hier houdt? Nee, eigenlijk is het meer dat we een beetje geworteld zijn hier. De buren in de haven zijn onze vrienden geworden en Puerto Montt een stukje van “thuis”.

Happy Hour van half zes tot half zeven

We zien de vulkaan Osorno soms in de wolken, maar we kennen hem ook met een strak blauwe lucht. De Jumbo is een soort AH en het onderling georganiseerde ''happy hour'' aan het eind van de middag voelt als een stamkroeg. En we bedenken steeds weer nieuwe klussen of iets wat toch echt gehaald moet worden.

Na een jaar van weinig zeilen en veel binnenwater gaan we de oceaan op en het is weer spannend. Klopt alles, hoe zit de route in elkaar, de weersystemen, hoe werkt het weerbericht via de boordradio ook alweer. Wel of geen el Niño? Het laatste lijkt trouwens op: nee, geen el Niño. Dat is fijn, want el Niño zou voor ons veel storm en onvoorspelbaar weer betekenen.

versie 4, de bak eronder = 20 meter ketting

Het is verrassend hoeveel er toch weer te klussen is. We vertrouwen de ankerlier niet. Als de motor gedemonteerd is, blijkt er een flinke scheur in het huis te zitten en heeft vocht zijn vernietigende werking kunnen doen. Gelukkig kunnen we een nieuwe bemachtigen. De ankerketting wordt opnieuw gegalvaniseerd en nu we toch bezig zijn, ons hoofdpijn dossier: de kettingbak. De ketting loopt steeds vast bij het ophalen, wat gedoe geeft en potentieel gevaarlijk is. We hebben in Amsterdam en Gran Canaria hier al aan gewerkt, maar goed opgelost is het nog steeds niet. Poging drie, we laten een verlaagde bodem in de kettingbak lassen, waarschijnlijk ook de laatste poging want de bak zit dan helemaal klem in de punt. Met oefenen vanaf de steiger ziet het er prachtig uit, dus we hebben goede hoop voor straks op de ankerplaatsen.

ruim 60 boodschappentassen komen aan boord

Boodschappen doen voor minstens 5 maanden is echt een uitdaging. We hebben alle oude voorraad opgegeten dus we beginnen vanaf 0. Ik heb er een rekenblad voor gemaakt want anders is het niet te overzien. Diverse ritten naar de grote supermarkten en de boot zakt gaandeweg dieper in het water. Het is niet alleen inkopen maar ook dingen zoeken die handig zijn, lang houdbaar zijn, weinig ruimte innemen en toch afwisselend.

Aioli maken met Silvia van de Alea

Als we samen boodschappen doen bij de Jumbo en na anderhalf uur twee karren vol hebben, drinken we even een kop koffie in de cafetaria midden in de supermarkt om de lijsten door te nemen. Als we terug komen bij de karren blijkt alles weer teruggezet in de winkel door overijverig personeel. We hebben ze niet eerder op enige efficiëntie kunnen betrappen, dus het is een super tegenvaller en we moeten weer van vooraf aan beginnen. Maar dat was het diepte punt! Daarna is er dagen ingeslagen, gekookt, geweckt en ingeruimd. Een nieuwe aanwinst is de vacumeermachine.

De Caso VC 100 klein én sterk

Die gaat er (hopelijk) voor zorgen dat we droog meel en rijst zonder beestjes hebben de komende maanden. Het werkt geweldig, ook voor weinig gebruikt gereedschap en onderdelen. Met de andere boten wisselen we recepten uit voor op zee, die heeft dit gevonden en daar is dat te krijgen. Alles ligt nu stampvol dus we kunnen er even tegen.

We hebben anderhalve week geleden al een afscheids BBQ gehouden, maar deze week was er zóveel zuidenwind dat er buiten golven staat van 4-6 meter, geen aanlokkelijk vooruitzicht. We zijn dus weer een beetje watjes geworden, maar het komende weekend hopen we toch echt het zeegat uit te varen. We houden jullie op de hoogte.