Rondom Denali Gastblog van Helma - september

Na de prachtige zeildagen hebben we nog een heerlijke week tegoed op het vaste land in zuid-Alaska.

Met de ferry varen we van Whittier naar Valdez door de Prince William Sound. Een bijzondere tocht, omdat de Prince William Sound in 1989 groot in het nieuws kwam vanwege de milieuramp door het aan de grond lopen van de supertanker ‘Exxon Valdez’. Bijna 40.000 ton ruwe olie stroomde in zee en vervuilde de kust. De natuur heeft zich inmiddels weer hersteld en wij genoten van de prachtige gletsjers om ons heen.
Valdez en omgeving is in 1964 getroffen door een zware aardbeving, die een enorme impact heeft gehad. Het hele dorp is verwoest en een aantal kilometers verderop weer opgebouwd.

We stellen onze eerdere plannen bij en gaan niet zover noordelijk als Fairbanks, maar rijden naar Talkeetna over de Hatcherpas. Prachtige route en onderweg zien we veel mensen, die bosbessen en paddestoelen aan het plukken zijn. Echte herfstactiviteiten en hoe verder we van de kust verwijderd zijn, hoe mooier de herfstkleuren worden. In de dagen daarna zien we de bladeren iedere dag geler kleuren en de lage struiken op de hellingen roder.
In Talkeetna slapen we in een B&B waar we zelf kunnen koken. Boodschappen in de dorpswinkel levert niet veel verse producten op, maar genoeg voor 2 avondmaaltijden.
We hebben vanuit onze kamer een prachtig uitzicht op Mount Denali en we verheugen ons op de rondvlucht in een klein vliegtuigje, die we boven Mount Denali gaan maken. We treffen een dag waarop de lucht wolkeloos en strakblauw is. Voor Alaska heel bijzonder!Het is heel speciaal, om tussen de bergketens door te vliegen en de gletsjers van bovenaf te kunnen zien. Het is niet alleen maar witte sneeuw die je ziet. Ook veel grijze modder/steen-stromen. Jacomine en ik mogen copiloot zijn en wij hebben dus het allermooiste uitzicht.
Mount Denali is een bijzonder gebergte, omdat het ineens heel stijl oprijst uit de kilometers vlakke toendra er omheen. Het is de hoogste berg in Noord Amerika, 6194m.
Wij maken zelfs een gletsjerlanding en met die strakblauwe lucht boven de witte sneeuw, zou je eigenlijk zo de ski’s onder willen binden en een mooie tocht gaan maken.

‘S avonds koken we weer ons eigen potje en kunnen we zelfs nog buiten eten, zo mooi is het weer. Dat belooft veel goeds voor de nacht, want wij hebben onze zinnen gezet op het zien van de aurora borealis, het noorderlicht.
We zetten de wekker op half 2 en inderdaad, we zien kleine “vegen” in de lucht. In het half uur daarna nemen deze toe en veranderen steeds van vorm. We kleden ons dik aan en gaan buiten op het terras kijken en dan blijkt, dat de lucht overal om ons heen vol bewegende “vegen” is. Wij verwachten, dat de lucht groen zal kleuren, zoals je het noorderlicht altijd op foto’s ziet. Dat gebeurt echter niet. De sensor van de camera ziet meer kleuren, dan wij met ons oog kunnen zien.
Om 4 uur ’s nachts is het noorderlicht op z’n mooist. We worden helemaal omgeven door de draaiende, melkwitte lucht, met aan de randen groene en paarse verkleuringen. Imponerend en bijna buitenaards, zo voelt het. Verkleumd, maar helemaal tevreden duiken we ons bed weer in voor nog een paar uurtjes slaap.

Vanuit Talkeetna rijden we naar Denali National Park. We maken onderweg een mooie wandeling met weer een schitterend uitzicht op Mount Denali en rijden dan door naar het park. De eerste 15 mijl kun je met eigen auto afleggen. Na deze 15 mijl mag je alleen nog maar verder met georganiseerd busvervoer.
Wij rijden vandaag zelf het park in, om ook daar nog een wandeling te kunnen maken. Onderweg zien we een volwassen eland met een immens groot gewei. Indrukwekkend! En hopelijk een voorbode voor dag er na, want dan gaan we verder het park in, per bus.
Op de heenweg zien we vanuit de bus 2 beren op afstand en een aantal Dall schapen. We zijn nog niet erg onder de indruk. De terugweg maakt echter alles goed. Vlak na elkaar zien we redelijk dichtbij een blonde grizzlybeer , 2 kariboe’s en een eland met jong. 

Kariboe’s zijn speciaal, omdat zowel de mannetjes, als de vrouwtjes een gewei hebben.
We voelen ons heel veilig in de bus, maar deze dieren kun je eigenlijk op iedere wandeling in het wild ook tegenkomen. In theorie weten we wat we dan moeten doen, of we dat in de praktijk ook kunnen uitvoeren is maar de vraag…..
De laatste dag in Denali Park sluiten we af met een mooie wandeling om een meer, waarbij we opnieuw een eland met jong spotten. In het meer is een beverdam en aan de oever van het meer is goed te zien, hoe die bevers aan het hout komen om hun dam mee te bouwen…..hele bomen hebben ze doorgeknaagd.

Onderweg naar Anchorage maken we een tussenstop bij de Flower Kennel in de buurt van Talkeetna om Iris, een Nederlandse wonend in Alaska, op te zoeken. Chris, de piloot van het kleine vliegtuigje waarmee we boven Mount Denali hebben gevlogen, is een vriend van haar en dacht dat zij het wel leuk zou vinden om Nederlanders te ontmoeten.
Dat klopt en Iris laat ons zien waar en hoe zij met haar 8 sledehonden leeft en werkt. Voorzieningen zijn er nauwelijks zodra je niet meer in het dorp bent, je moet helemaal zelfvoorzienend zijn. Dus Iris vangt in de lente en de zomer regenwater op, om aan water te komen. In de winter haalt zij met de slee, getrokken door een aantal honden, water uit een verderop gelegen bron. Iris bouwt haar eigen huis, en is nu bezig met een porch, waarbij de steunpalen komen uit haar eigen bos. Niet altijd een makkelijk leven, maar wel een leven waar zij uit overtuiging voor gekozen heeft. En het maakt ons een beetje stil en zet ons aan het denken over wat dan echt belangrijk is in het leven.

In Anchorage hebben we een B&B met een fantastisch uitzicht over de Cook inlet en in de verte zien we in de avondzon…..Mount Denali. Weer van een andere kant. De 2 nachten dat we hier slapen genieten we vanaf het balkon van de schitterende zonsondergang. Prachtige kleuren. En we realiseren ons weer eens te meer, hoe ongelofelijk wij gemazzeld hebben met drie weken achter elkaar mooi weer. Erg on-Alaskaans, maar wel heel fijn!
We sluiten de week af met een bezoek aan het museum in Anchorage. Zeer de moeite waard, vooral de vleugel, waar kunstnijverheid van de oorspronkelijke bevolking van Alaska te zien is, traditionele kleding, ivoorsnijwerk, maskers, kajaks. Mooi om aan de hand van al die objecten nog een inkijkje te krijgen in hun cultuur.
En veel indrukken om mee te nemen en langzaam te laten bezinken, voor Jacomine en Roel naar Tara en voor mij naar huis.

Helma

vlucht met Talkeetna Air Taxi, zeker aan te raden. De website van Iris: www.flowerkennel.com over haar homestead en kennel