Sinds gisterenavond staat de wind op halve kracht, is de zee glad en de temperatuur een graad of 5 omhoog. Zeker vannacht was dat spectaculair en de overtreffende trap van gisteren. Met 3-4 knoop gleden wij door de nacht met niets dan water en sterren om ons heen. De stilte was oorverdovend.
Wel veel scheepvaart hier. Op de Noordzee is dat in detail geregeld en zijn een soort snelwegen getekend, hier is het niet geregeld en doet iedereen maar wat. Het gevolg is dat er veel uitgeweken en ingehaald moet worden, want zowel Zuid- als Noordgaand verkeer vaart op 18W, simpelweg omdat dat zo eenvoudig en lekker makkelijk is. Maar het gevolg is wel dat er veel marifoonverkeer is en dat je als klein zeilbootje nog wat beter moet opletten. Niks hazenslaapjes voor de wacht vannacht.
Vandaag is het heerlijk weer. Voor het eerst op deze overtocht in ons blootje en eigenlijk zoals we ons dat van de hele reis hadden voorgesteld. Lekker in de zon op het achterdek met 4-5 knoop voortgang. Beetje lezen, beetje prutsen, uitgebreid koken – doen we tegenwoordig tussen de middag – etc. Best wel uit te houden hier!
Inmiddels zijn we ter hoogte van de grens tussen Mauritanië en Senegal. Niet dat je daar veel van ziet, want we zitten nog altijd 100 mijl uit de kust. De houtskoolvuren van Afrika kan je ruiken weten we van anderen, maar zo ver is het nog niet. Beesten hebben we weinig gezien, een enkele vogel. Wel opeens veel vliegen. Misschien toch een eerste teken van Afrika?
Nieuw is de prive krant die we via mail ontvangen. Dat ziet er als volgt uit:
- de paus heeft geabdiceerd
- er zit veel paardenvlees door het rundvlees, vooral in uk
- geen SNS nieuws
- algemeen gekibbel in Nederland of de ouderen nou wel of niet arm zijn.
Wat kan het leven toch simpel zijn. Met dank aan Jeroen!
102 mijl in het afgelopen etmaal, nog 160 mijl te gaan. Woensdag overdag gaat niet meer lukken en in de nacht Dakar in is te gevaarlijk in verband met onverlichte boeien en wrakken. Als we in het donker in de buurt komen gaan we buitengaats voor anker en doen het restje donderdagmorgen wel.
Tot morgen, Roel
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
dinsdag 12 februari 2013
maandag 11 februari 2013
Dag 4 op zee positie 19.01N 18.06 W
Vandaag een dag zoals je hoopt dat zeilen op de oceaan zal zijn. De nacht is er iets minder wind, NO5 en dus ook minder golven dan gisteren. Veel bewolking en een luchtvochtigheid van 90%, buiten is alles drijfnat. Het zog en de golven om de boot zijn wel prachtig. Door de snelheid waarmee we door het water gaan lichten er fluorescerende deeltjes op, sommigen schitteren, sommigen zijn gewoon wit. Een prachtig gezicht, alsof de onzichtbare Melkweg en sterrenhemel boven ons weerkaatsen in het water.
We hebben alle twee goed geslapen en wat maakt dat een verschil!
Vanmorgen rustig mooi weer, af en toe zon maar meestal bewolkt. Lekker om buiten te zijn. Al snel gaan beide riffen uit het grootzeil en nu staat ook de genua een stuk bij. We lopen nog 5 knopen per uur met een NO 3, maar de verwachting is dat er gaande weg minder wind komt.
De temperatuur gaat omhoog en om de boot zwemmen al een uur een stuk of 10 dolfijnen die kunstjes uithalen bij de boeg. Klinkt een stuk aangenamer dan de vorige dagen!
We komen ook weer toe aan echt koken in plaats van opwarm eten. Uitgebreid nasi gemaakt en lekker gegeten. Het leven is toch een beetje simpel op zee. We gaan van wacht naar wacht, van maaltijd naar maaltijd.
We brengen de dag verder door met lezen, onder andere over Senegal en Gambia, kleine klusjes en lekker buiten zitten.
Hedt etmaal gemiddelde was 148 zeemijl. Nog 260 mijl te gaan, dat klinkt al dichtbij!
Tot morgen, Jacomine
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
We hebben alle twee goed geslapen en wat maakt dat een verschil!
Vanmorgen rustig mooi weer, af en toe zon maar meestal bewolkt. Lekker om buiten te zijn. Al snel gaan beide riffen uit het grootzeil en nu staat ook de genua een stuk bij. We lopen nog 5 knopen per uur met een NO 3, maar de verwachting is dat er gaande weg minder wind komt.
De temperatuur gaat omhoog en om de boot zwemmen al een uur een stuk of 10 dolfijnen die kunstjes uithalen bij de boeg. Klinkt een stuk aangenamer dan de vorige dagen!
We komen ook weer toe aan echt koken in plaats van opwarm eten. Uitgebreid nasi gemaakt en lekker gegeten. Het leven is toch een beetje simpel op zee. We gaan van wacht naar wacht, van maaltijd naar maaltijd.
We brengen de dag verder door met lezen, onder andere over Senegal en Gambia, kleine klusjes en lekker buiten zitten.
Hedt etmaal gemiddelde was 148 zeemijl. Nog 260 mijl te gaan, dat klinkt al dichtbij!
Tot morgen, Jacomine
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zondag 10 februari 2013
Dag 3 op zee, positie 21.26N 18.20W
We zeilen nu voor de kust van Mauritanië bijna ter hoogte van Cabo Blanco, het meest westelijke puntje van Afrika. Rondom deze kaap liggen ondieptes, waardoor we met een ruime afstand van 80 mijl het puntje gaan passeren vannacht. Daarna verleggen we de koers richting Dakar. Halverwege dus.
Het was een pittig etmaal. Het weerbericht liet een tamelijk rustig weerbeeld zien, dus gisteren eind van de middag hebben we het tweede rif eruit gehaald. Het ging als de brandweer! In de loop van de avond nam de wind flink toe, 20-25 knopen. Het zeil sleurde Tara door de golven, die dan ook regelmatig over kwamen. Om 10 uur toch weer het tweede rif erin. Dat ging gesmeerd, ondanks golven en donker. We krijgen duidelijk wat meer ervaring. Daarna ging het allemaal iets rustiger, met de nadruk op iets. Van slapen is niet veel gekomen. De wind en de golven maakten zo'n kabaal en het schip rolde behoorlijk op de hoge golven. Geen moment was het gevaarlijk of ongecontroleerd. Tara en Sara (de stuurautomaat) deden het samen prima. Wij waren de onaangepasten. Omdat de koude wind van achter staat biedt de buiskap geen bescherming, we hebben dan ook de wachten beneden doorgebracht. Om het kwartier gaat de kookwekker af, daar zitten inmiddels braillepuntjes op zodat we blindelings in het donker de tijd in kunnen stellen. De wacht gaat naar buiten, controleert de stuurautomaat, koers en de omgeving op schepen zoals wij, zonder AIS. Daarvan zijn we er overigens nog geen een tegengekomen. Dan snel weer naar binnen. De zeeschepen die ook allemaal rond het puntje moeten volgen we trouw met AIS, één keer hebben we een tanker opgeroepen om even af te stemmen, de anderen gingen we ruim omheen.
Ook overdag koud, veel golven en wind en dus geen beesten. Een prachtig etmaalgemiddelde is wel het resultaat: 157 mijl.
Dat is voor mij het verschil met het zeilen wat we de afgelopen tijd hebben gedaan. Een oversteek is gaan en niet meer terug kunnen. Geen uitwijkmogelijkheden op dit traject, je moet het doen met wat je krijgt. De voldoening zit hem in het zo goed mogelijk zeilen, leven en de bestemming.
Wat ook een groot verschil is, is het ontbreken van "nieuws" hoe het met SNS is? Geen idee. Wat er speelt deze week in Nederland of de wereld? Geen idee. We leven even in een miniwereld van 30m2 met twee mensen. En dat gaat tot nu toe heel goed.
Nog ongeveer 390 mijl te gaan. Tot morgen,
Jacomine
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Het was een pittig etmaal. Het weerbericht liet een tamelijk rustig weerbeeld zien, dus gisteren eind van de middag hebben we het tweede rif eruit gehaald. Het ging als de brandweer! In de loop van de avond nam de wind flink toe, 20-25 knopen. Het zeil sleurde Tara door de golven, die dan ook regelmatig over kwamen. Om 10 uur toch weer het tweede rif erin. Dat ging gesmeerd, ondanks golven en donker. We krijgen duidelijk wat meer ervaring. Daarna ging het allemaal iets rustiger, met de nadruk op iets. Van slapen is niet veel gekomen. De wind en de golven maakten zo'n kabaal en het schip rolde behoorlijk op de hoge golven. Geen moment was het gevaarlijk of ongecontroleerd. Tara en Sara (de stuurautomaat) deden het samen prima. Wij waren de onaangepasten. Omdat de koude wind van achter staat biedt de buiskap geen bescherming, we hebben dan ook de wachten beneden doorgebracht. Om het kwartier gaat de kookwekker af, daar zitten inmiddels braillepuntjes op zodat we blindelings in het donker de tijd in kunnen stellen. De wacht gaat naar buiten, controleert de stuurautomaat, koers en de omgeving op schepen zoals wij, zonder AIS. Daarvan zijn we er overigens nog geen een tegengekomen. Dan snel weer naar binnen. De zeeschepen die ook allemaal rond het puntje moeten volgen we trouw met AIS, één keer hebben we een tanker opgeroepen om even af te stemmen, de anderen gingen we ruim omheen.
Ook overdag koud, veel golven en wind en dus geen beesten. Een prachtig etmaalgemiddelde is wel het resultaat: 157 mijl.
Dat is voor mij het verschil met het zeilen wat we de afgelopen tijd hebben gedaan. Een oversteek is gaan en niet meer terug kunnen. Geen uitwijkmogelijkheden op dit traject, je moet het doen met wat je krijgt. De voldoening zit hem in het zo goed mogelijk zeilen, leven en de bestemming.
Wat ook een groot verschil is, is het ontbreken van "nieuws" hoe het met SNS is? Geen idee. Wat er speelt deze week in Nederland of de wereld? Geen idee. We leven even in een miniwereld van 30m2 met twee mensen. En dat gaat tot nu toe heel goed.
Nog ongeveer 390 mijl te gaan. Tot morgen,
Jacomine
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zaterdag 9 februari 2013
Dag 2 op zee – positie 23.57N en 17.30W
We raken ingeslingerd. We eten weer 3 keer per dag, slapen per persoon ongeveer 8 uur en poetsen keurig 2 keer per dag onze tanden. De wachten zijn omgekeerd, ik doe nu 'avonds van 8 tot 12 (eerst een filmpje) en 's nachts van 3 tot 6 en Jacomine doet de rest. Het gaat wel anders dan de afgelopen maanden, tegenwoordig zijn we binnen en doen we hazenslaapjes van een kwartier.
Het weer hadden we ons anders voorgesteld, geen zwembroek op het achterdek, maar dikke trui en lange broek. Zwaar bewolkt, windje 4, 5 soms 6, maar steeds schuin van achteren. We lopen op dubbel gereefd grootzeil een knoop of 6, dus dat gaat prima. Ander nadeel van dit weer is dat de zonnepanelen te weinig opleveren en dat dus de motor af en toe een uurtje aanmoet om stroom te draaien. Voordeel is dan weer dat we warm water hebben voor de douche. Want die charmante emmer met zout water op het achterdek blijft nog even in de bakskist.
Golfslag is vaak nog belangrijker dan wind. We hebben een wat langere deining die achterop komt. Gaat het harder waaien, dan neemt de golfhoogte ook snel toe. Andersom, als het minder hard gaat waaien, duurt het een uurtje voordat de golf weer in hoogte afneemt en maken we soms rare schuivers doordat de golven een duidelijke richting missen. Een op de honderd golven is ook een uitslover. Die zijn meestal 2 keer zo hoog als hun soortgenoten en ze zijn verraderlijk. Je bent er niet altijd op bedacht, dus het levert wel eens een omgevallen kop of een blauwe plek op.
Dolfijnen zien we regelmatig en we kunnen de soorten steeds beter onderscheiden. Dat gaat oa via de groepsgrootte. Schildpadden hebben we na de aanvaring van gisteren niet meer gezien. En we komen duidelijk dichter bij land, want er zijn steeds wel een paar vogels te zien. Voor de rest is het leeg, een enkele keer zien we op 4-5-6 mijl afstand een zeeschip.
Dagafstand 125 mijl, nog ongeveer 560 mijl te gaan, een dag of 4.
Roel.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Het weer hadden we ons anders voorgesteld, geen zwembroek op het achterdek, maar dikke trui en lange broek. Zwaar bewolkt, windje 4, 5 soms 6, maar steeds schuin van achteren. We lopen op dubbel gereefd grootzeil een knoop of 6, dus dat gaat prima. Ander nadeel van dit weer is dat de zonnepanelen te weinig opleveren en dat dus de motor af en toe een uurtje aanmoet om stroom te draaien. Voordeel is dan weer dat we warm water hebben voor de douche. Want die charmante emmer met zout water op het achterdek blijft nog even in de bakskist.
Golfslag is vaak nog belangrijker dan wind. We hebben een wat langere deining die achterop komt. Gaat het harder waaien, dan neemt de golfhoogte ook snel toe. Andersom, als het minder hard gaat waaien, duurt het een uurtje voordat de golf weer in hoogte afneemt en maken we soms rare schuivers doordat de golven een duidelijke richting missen. Een op de honderd golven is ook een uitslover. Die zijn meestal 2 keer zo hoog als hun soortgenoten en ze zijn verraderlijk. Je bent er niet altijd op bedacht, dus het levert wel eens een omgevallen kop of een blauwe plek op.
Dolfijnen zien we regelmatig en we kunnen de soorten steeds beter onderscheiden. Dat gaat oa via de groepsgrootte. Schildpadden hebben we na de aanvaring van gisteren niet meer gezien. En we komen duidelijk dichter bij land, want er zijn steeds wel een paar vogels te zien. Voor de rest is het leeg, een enkele keer zien we op 4-5-6 mijl afstand een zeeschip.
Dagafstand 125 mijl, nog ongeveer 560 mijl te gaan, een dag of 4.
Roel.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
vrijdag 8 februari 2013
Dag 1 op zee positie 25.55 N – 17.12 W
Het is 8 februari, 16.00 uur, precies een dag op zee en onze 28e trouwdag. Geen champagne vandaag.
Gistermorgen de laatste dingen op La Gomera: om 8 uur werden de boodschappen bezorgd, behalve het verse spul doen we hiermee tot Brazilë. Nog even dit nog even dat, de mast in voor inspectie. Alles opruimen wat met woonboot te maken heeft en zeilboot in de weg zit. De laatste weerkaarten, nog een keer de route, water tanken, diesel tanken. Post weg, uitklaren op het havenkantoor nog even bellen naar Nederland en dan lijnen los en gaan.
De eerste dag nemen we alle twee een paar lichte zeeziekte pillen, want het inslingeren vraagt even tijd.
Het is raar weer. Er hangt een wolk waar lichte regen uitval. De golven komen van alle kanten ( dat heeft weer te maken met de eilanden) en de pittige wind is nu eens NW, dan niets, dan NO. Ik heb er mijn handen vol aan. We varen bijna voor de wind met alleen het enkel gereefd grootzeil en boot rolt van links naar rechts op de golven. Bij een hoge golf gaan we erg schuin en krijgt Roel in zijn slaapzak de inhoud van de groente en fruit netjes boven zijn hoofd over zich uitgestort. Mmm ontwerpfoutje. Wat in de dagtochten prima gaat, gaat op zee niet altijd goed.
Gelukkig is hij nu wakker, want de wind trekt aan en we moeten gijpen. De NO wint het van de NW. Tot tegen tien uur ben ik alsmaar in de weer met de stuurautomaat en de wisselende wind. Net als ik moedeloos (en moe en licht zeeziek) begin te worden heb ik de boel in evenwicht. Nog 1 aanpassing tegen middernacht en daarna staat alles tot de volgende middag en zeilen we als een trein.
De eerste dag zit ik een beetje in de overleef stand: slapen, het wacht ritme, niet helemaal lekker, en alles kost moeite, zelfs het gewoon zitten en eten al helemaal. Ik vind de eerste nacht altijd moeilijk en deze oversteek hebben we geen maan, zodat alles erg donker is. Ons wachtritme is zo gegroeid dat ik de avond en tweede gedeelte van de nacht doe, maar dat betekent dat ik nu 7 á 8 uur in het donker vaar en Roel maar 5. De komende nacht draaien we een keer om.
Alles gaat verder goed en we lopen ruim 6 knopen per uur, de zon schijnt en zo tikken we de uren weg. Om ons heen niets dan water, op de plotter zien we enkele zeeschepen maar die zijn zo ver weg, dat we ze met het blote oog niet kunnen zien. En dat is wel zo rustig.
De zeedieren stand: 2 schildpadden, waarvan de laatste kop- en/of schildpijn heeft, want die kwam onder de boot vandaan. Net 5 dolfijnen bijna een uur om de boot: heerlijk spelen met ons, en twee meeuwachtigen. Vast de SubSahara Drieteenmeeuw of zo, want op die hoogte varen we nu.
De etmaal afstand was 150 zeemijl. Nog zo'n 700 mijl te gaan...... Tot de volgende update.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Gistermorgen de laatste dingen op La Gomera: om 8 uur werden de boodschappen bezorgd, behalve het verse spul doen we hiermee tot Brazilë. Nog even dit nog even dat, de mast in voor inspectie. Alles opruimen wat met woonboot te maken heeft en zeilboot in de weg zit. De laatste weerkaarten, nog een keer de route, water tanken, diesel tanken. Post weg, uitklaren op het havenkantoor nog even bellen naar Nederland en dan lijnen los en gaan.
De eerste dag nemen we alle twee een paar lichte zeeziekte pillen, want het inslingeren vraagt even tijd.
Het is raar weer. Er hangt een wolk waar lichte regen uitval. De golven komen van alle kanten ( dat heeft weer te maken met de eilanden) en de pittige wind is nu eens NW, dan niets, dan NO. Ik heb er mijn handen vol aan. We varen bijna voor de wind met alleen het enkel gereefd grootzeil en boot rolt van links naar rechts op de golven. Bij een hoge golf gaan we erg schuin en krijgt Roel in zijn slaapzak de inhoud van de groente en fruit netjes boven zijn hoofd over zich uitgestort. Mmm ontwerpfoutje. Wat in de dagtochten prima gaat, gaat op zee niet altijd goed.
Gelukkig is hij nu wakker, want de wind trekt aan en we moeten gijpen. De NO wint het van de NW. Tot tegen tien uur ben ik alsmaar in de weer met de stuurautomaat en de wisselende wind. Net als ik moedeloos (en moe en licht zeeziek) begin te worden heb ik de boel in evenwicht. Nog 1 aanpassing tegen middernacht en daarna staat alles tot de volgende middag en zeilen we als een trein.
De eerste dag zit ik een beetje in de overleef stand: slapen, het wacht ritme, niet helemaal lekker, en alles kost moeite, zelfs het gewoon zitten en eten al helemaal. Ik vind de eerste nacht altijd moeilijk en deze oversteek hebben we geen maan, zodat alles erg donker is. Ons wachtritme is zo gegroeid dat ik de avond en tweede gedeelte van de nacht doe, maar dat betekent dat ik nu 7 á 8 uur in het donker vaar en Roel maar 5. De komende nacht draaien we een keer om.
Alles gaat verder goed en we lopen ruim 6 knopen per uur, de zon schijnt en zo tikken we de uren weg. Om ons heen niets dan water, op de plotter zien we enkele zeeschepen maar die zijn zo ver weg, dat we ze met het blote oog niet kunnen zien. En dat is wel zo rustig.
De zeedieren stand: 2 schildpadden, waarvan de laatste kop- en/of schildpijn heeft, want die kwam onder de boot vandaan. Net 5 dolfijnen bijna een uur om de boot: heerlijk spelen met ons, en twee meeuwachtigen. Vast de SubSahara Drieteenmeeuw of zo, want op die hoogte varen we nu.
De etmaal afstand was 150 zeemijl. Nog zo'n 700 mijl te gaan...... Tot de volgende update.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
donderdag 7 februari 2013
Canarische Eilanden en Nederland - 1 januari-7 februari
1januari – 7 februari –
Tenrife-Nederland-la Gomera
 |
| Drakenboom in de Botanische tuin van Gran Canaria |
We liggen heerlijk te dobberen in de
zon in de haven van San Sebastian op la Gomera, het laatste
Canarische Eiland wat we aandoen. En wat fijn dat we dit prachtige
plekje voor het laatst hebben bewaard! La Gomera heeft geen
internationaal vliegveld en is in alle opzichten prettig
achtergebleven in vergelijking met Tenerife en Gran Canaria. Het is
een klein overzichtelijk eiland waar de specialiteit bestaat uit
vriendelijke mensen, een ontspannen sfeer en een prachtig
wandelnetwerk. De bus rijdt af en toe langs de begin- en eindpunten,
boekje mee en ontspannen wachten na de wandelingen dus.
 |
| Anouk met de buren Hans en Liesbeth aan de paella |
Januari was een maand van uitersten.
Anouk was de eerste week aan boord en
dat was super gezellig. Anouk had keihard gewerkt en kwam voor een
relaxweekje. We hadden geluk: het was de meeste dagen lekker warm en
zonnig: strand- en snorkelweer dus. En één dag slecht weer:
filmpjes kijken en pyamadag! Bijna als thuis.
Daarna afscheid nemen van Las Palmas,
onze fijne buren in de haven en de mensen op de taalschool. Na 6
weken ook een beetje thuis.
In Tenerife laten we Tara achter om een
week naar Nederland te gaan, is dat naar huis? Gelukkig komen Frans
en Tineke aan boord om voor Tara te zorgen/van te genieten als wij er
niet zijn.
 |
| Winter in de Zeeuwse polders: prachtig! |
Er ligt een dik pak sneeuw en ijs: wat
een overgang. De volgende dag rijden we vroeg in de morgen door de
Veluwe naar Deventer. Alles glinstert en schittert: wat is het
prachtig.
Een vol programma, we zitten gelijk
weer in de agenda's. Maar wat is het heerlijk om onze familie en
enkelen van onze vrienden weer te zien. We rijden dik 1000 km, eten
geen enkele keer “thuis”, praten en luisteren honderduit. We
schuiven overal zo weer aan, dit is thuis. Tandarts, arts,
duikkeuring, watersportwinkels etc. etc. De dagen vliegen voorbij.
Als in een roes zitten we 1,5 week later in het vliegtuig terug naar
Tenerife.
Veel tijd om over te schakelen krijgen
we niet want de boot gaat de kant op voor onderhoud aan het
onderwaterschip. We blijven aan boord wonen en dat is redelijk te
doen. De haven is rommelig en alles gaat langzaam, onvoorspelbaar en
met veel mankracht. Wij zitten duidelijk nog of weer in een
Nederlands ritme, we willen door.
De laatste dag van januari zeilen we
met een heerlijke wind en veel zon naar la Gomera. Als we buiten zijn
valt alles van me af. Op la Gomera komt de rust. Ik realiseer mij nu
pas hoe ik iedereen gemist heb de afgelopen maanden en hoe fijn het
was om weer in Nederland te zijn en even bij te praten. Thuis is er
nog: in Nederland én hier op de boot. Het afscheid was ook minder
beladen “tot de volgende keer” klinkt heel anders. Ons prikbord
hangt nu vol met foto's van mensen, sneeuw en ijs, ik hoef niet te
kiezen.
 |
| Markt op La Gomera, lekker vers mee voor onderweg |
Vanmiddag gaan we de Europa verlaten om
op weg te gaan naar Senegal en Gambia aan de westkust van Afrika. 800
zeemijl varen zonder tussenstop.
In meerder opzichten voelt het alsof we
deel één van de reis afsluiten en ons opmaken voor deel twee. We
zijn straks een week onderweg, het langst wat we ooit op zee zijn
geweest. Dus tijd genoeg voor een tussen evaluatie denken we. Als
alles lukt gaan we onderweg op het blog verslag doen van de
oversteek. Dus tot het volgende blog vanaf zee.
 |
| De Spaanse klas van de Taalschool in las Palmas |
 |
| De nieuwe doorvoer van de ankerketting naar de bak |
Abonneren op:
Posts (Atom)