Aankomst 29 mei
10.30 – 1118 mijl gevaren in iets minder dan 9 dagen
Zonnig, water- en buitentemperatuur 28,9 º
C
Om
10.30 arriveren we bij de marina om in te klaren. Of we even aan de
quarantaine boei willen gaan liggen, we zijn nummer 3 in de rij. We
gaan gelijk over op Fiji tijd en dan bedoel ik niet dat we onze
horloges moeten verzetten, maar dat de tijd hier een andere indeling
heeft. We gniffelen om een Zwitserse boot die ons tamelijk
hard voorbij gevaren is, om voor ons in de rij te liggen en op een
dwingende manier contact zoekt met de marina, wat steeds niet lukt
omdat ze elkaar niet zo goed verstaan. Als wij oproepen krijgen we
eigenlijk direct contact. De Zwitser er gelijk achteraan, maar hij is
nu toch nummer 4 in de rij. Hoe lang dat allemaal gaat duren? Hij
krijgt een wat onduidelijk antwoord, want de tijd loopt hier nu
eenmaal niet lineair.
De
Health Officer komt langszij, of er iemand dood gegaan is tijdens is
de reis? Nee, gelukkig niet! Ook niet ziek geweest? Nee? Dat is dan
160 Fiji$ (65€) voor
het Health Certificate, de andere officials komen later.
Maar
dan is het lunch tijd (duurt 2 uur) en dan komt er ook nog een tanker
binnen met 21 man aan boord en die gaat voor. Om 3 uur mogen we eindelijk naar de quarantaine steiger. Het personeel van de marina
komt ons verwelkomen, een van de mannen heeft een gitaar en we worden
enthousiast toegezongen. Dát maakt een dag toch weer helemaal goed.
Dan
komen de 4 officials aan boord (2 van immigration, 1
biosecurity en 1 customs), uiterst correct en met bergen papier en formulieren. We zijn er wel
even mee bezig
om alles in te vullen en op te zoeken. Ons
scheepsstempel wordt zeer op prijs gesteld en Roel stempelt wat af.
Bio Security opent de
koelkast en wil de voorraad zien, maar we mogen alles
houden en het extra flesje wijn lijkt geen probleem te zijn. Hij vraagt
niet verder en wij laten het ook zo. Dan naar de ligplaats en de
formaliteiten op het havenkantoor. Of we ook nog even 190 Fiji $
afrekenen voor de biosecurity verklaring en volgens mij hebben we het
einde van het formaliteiten afrekenen nog niet gehad.
We
hebben nog net puf om de zonnetent over de kuip te spannen voor het
donker wordt en Roel wil graag van de boot af. In het barretje van de
marina
gaan we zitten met uitzicht op de zonsondergang over het lagoon onder
de palmboom en rieten dakje. Wow daar zitten we dan! We lopen Belgische zeilers tegen het
lijf die we in Frans Polynesië voor het laatst
gezien hebben, erg leuk om bij te praten. Ook mede zeilers van de
passage komen even langs
om ervaringen uit te wisselen.
Maar de luikjes gaan bijna dicht, we
gaan terug naar de boot. Het stikt hier van de vliegende
kakkerlakken, dus het eerste wat ik doe is alle horren en ramen
dicht, welkom in de tropen ;-) Roel zegt net dat hij om 6.00 op gaat
staan, verstandig want dan is het nog koel.
Eerst maar eens een
nacht ongestoord slapen, dat lijkt me nu toch zo lekker!
