Het grote wachten in de Bay of Islands 13 april - 20 mei

Eerst het goede nieuws: de watermaker doet het, pfff. Er was een solenoid schakeling verkeerd om gemonteerd door de leverancier, dus dat viel mee, op het werk na van demonteren en omzetten. Daarna blijkt er nog een drieweg kraan verkeerd te staan, maar tátátá: dan is het zover: een glaasje mooi helder Cuvée TARA spuit uit de slang. Het smaakt naar niets en dat is precies de bedoeling. Prijs per liter rekenen we nog maar niet uit, we hopen dat het membraan 5 jaar meegaat en dan kunnen we altijd nog eens rekenen.

Ook al liggen we niet op de beste plek in Mimiwhangata baai om water te maken (te ondiep water) toch laten we de watermaker een paar uur draaien, het vuile filter nemen we op de koop toe. Met een tank vol Tara water varen we straks naar Opua. We liggen drie dagen in Mimiwhangata, het blijkt een mooi natuurgebied om te wandelen. Halve dag klussen halve dag naar buiten. Op een van de ochtenden maakt Roel me om 7.00 wakker er zijn wel 20 dolfijnen in de baai, ook een gezinnetje met een jong. Ze blijven bijna een uur om ons heen om te foerageren. Het jong maakt af en toe rare sprongen en laat zich met een klap weer vallen, het is kostelijk om naar te kijken.

De Bay of Islands is onverminderd mooi, maar daar komen we niet echt voor. We liggen hier om uit te klaren. De Unwind ligt er ook nog , Sharron komt uit Whangarei en we hebben weer een fijn weekend samen. We denken nog dat we alle tijd hebben....

 Het eerste weer venster komt te vroeg, wij zijn nog niet helemaal klaar. De Unwind wel en zij vertrekken voor een prachtige oversteek naar Fiji. Een paar dagen later zijn wij ook gereed om te vertrekken, maar het weer niet meer. Eerst een laag uit de Tasmanzee. Daarna broeit er van alles in het noorden, want het water is nog te warm. Zo rond de 30 graden blijkt een goede temperatuur voor de geboorte van cyclonen en ook al zegt de kalender dat het seizoen voorbij is de realiteit is anders. We krijgen eerst Donna die via Vanuatu langs Nieuw-Caledonië naar Nieuw Zeeland komt. Officieel heet ze dan geen cycloon meer, maar lekker weer om te gaan zeilen brengt ze zeker niet mee. Daarna krijgen we Ella, zij blijft wel in het noorden, maar dagen lang houdt ze het weer in beweging. Deze week hebben we weer een laag uit de Tasmanzee wat overkomt, maar gelukkig is het weer patroon rondom Fiji stabieler aan het worden.

De positieve keerzijde van al het wachten is dat we nog vier heerlijke weekenden zeilen in Bay met mooi weer. Polly en David komen een dag meezeilen. Dat stond al een tijd op hun verlanglijst en het is een pittige wind maar een leuke dag zeilen. We worden opgenomen in de Russel Boating Club met op de zondagen een traditioneel roast diner en life muziek door de leden. We zijn er met verschillende wachtende boten en het is erg gezellig.

Als we de week daarna nog niet weg zijn komt Sharron met haar ouders en we brengen een bezoek een de Waitangi Treaty grounds waar op 6 februari 1840 een overeenkomst opgesteld en getekend is door zowel Maori chiefs als Engelse officials over het samen leven in Nieuw Zeeland. Het document bleek later op verschillende manieren te interpreteren,en heeft niet voorkomen dat veel Maori gemeenschappen hun land kwijt raakten. De laatste decennia wordt dat waar mogelijk wel enigszins recht getrokken, maar de verschillen blijven groot. Het museum geeft een goed inzicht in hoe verschillend de culturen waren, individueel eigenschap ten opzichte van groepseigendom van bijvoorbeeld land leidde tot veel onbegrip. De Maori chiefs dachten dat het een overeenkomst was op basis van gelijkheid. De Engelsen lijken meer op eigenbelang gericht te zijn. Zeker in later jaren is er veel land niet vrijwillig overgegaan in Engels eigendom. Een fijne middag met Maori voorstelling en een gids die vertelt van zijn voorouders die woonden in Waitangi.

Nog een week wachten? Dan gaan we nog een dagje naar Whangarei, want René en Pauline van de Bounty zijn aangekomen uit Nederland, we hebben een gezellige avond bij Sharron met z’n vijven. Het is heerlijk om bij te praten en de foto’s van het eerste kleinkind te zien. We struinen nog even door onze favoriete winkels: de loodgieter, de watersport winkel en de Pak and Save.

Nog langer wachten? Mijn oude Elna naaimachine maakt overuren met aanpassingen aan de bimini en nieuwe schaduwdoek zijkanten. We lakken, poetsen en ruimen op. Roel installeert een nieuwe autopilot en automatische bilgepompen. We klussen rustig door en vandaag hoorde ik Roel zeggen dat zijn lijst leeg is! Dat heb ik geloof ik nog nooit eerder gehoord. We zijn er dan ook wel klaar mee, letterlijk in figuurlijk. Als we nog een week wachten moet het winter dekbed erop!

Ons verlengde visum is inmiddels verlopen en het kostte nog heel wat moeite, telefoongesprekken en koerierspost om dat weer recht te trekken. Ik hoop dat het allemaal gelukt is want voor we de uitslag krijgen zijn we al lang en breed op zee. In de Marine liggen nog zo’n 40 boten te wachten en wij zijn niet de enigen met dit probleem. Ik vermijd inmiddels de internet lounge van de marina, er heerst een zenuwachtige energie van mensen die staren naar windverwachtingen en discussie voeren over al dan niet vertrekken..

Het lijkt dat er morgen een goede mogelijkheid is om te vertrekken, we hebben customs al laten weten dat we uit komen klaren, maar eerst nog een keer naar het weer kijken…

Dat was dus vals alarm, weer een front wat er aan komt, customs voor de tweede keer afgebeld nu. Pfff. We hebben er echt even de pé in en besluiten een lange wandeling te maken. Uitwaaien en even van de boot af. Het werkt en opgeruimd komen we weer aan boord.

De volgende dag maken we een nog langere wandeling, maar nu lijkt het toch op de laatste dag. Maar eerste weer de laatste plaatjes vroeg in de morgen. Het licht gaat op groen: vandaag, zaterdag 20 mei gaan we naar customs. Dit keer zonder afspraak, maar de beslissing is genomen. Als alle systemen zich aan hun voorspelling houden hebben we een goed window. Maar iedere dag halen we nieuwe weersinformatie binnen om de route aan te kunnen passen.

We gaan ervoor, Fiji here we come!

sorry weinig foto's maar ik heb nu geen tijd meer... komen later als we in Fiji zijn ;-)