All Points Rally week in Opua 11-22 november

The Bay of Islands bij Paihia

De eerste dagen in Opua laten we alles een beetje op ons inwerken. Na dagen op zee duurt het altijd even voor we weer hele nachten doorslapen, het is net een jetlag waar we wakker worden op onze wachtijden. We lopen over het kustpad naar Paihia, een leuk plaatsje met een winkelstraat, supermarkt en toeristische dingen. The Bay of Islands is een populaire zomerbestemming, vooral de weken rondom Kerstmis is het hier erg druk. Wat we kunnen zien vanaf de kust is ook geweldig. Allemaal eilandjes, ankerplaatsen, bos en wandelpaden. Op de boot pakt Roel kleine klussen op die we nu makkelijk kunnen doen, onderdelen en materiaal in overvloed. Er draaien 4 wasmachines naast elkaar met onze was, de supermarkt is gigantisch, wat een luxe allemaal. Een vriendin in Whangarei mailt dat als we hier al van onder de indruk zijn we beter nog even kunnen wachten voor we naar Auckland gaan. De mensen die we ontmoeten zijn erg aardig en ontspannen, toch nog een beetje Pacific. Het weer is dat niet meer, we hebben nachten van 6 ºC!

Margret leeft zich uit, lekker weer bewegen

Iedere dag liggen er nieuwe boten aan de quarantaine steiger om in te klaren, vaak boten die we al eerder zagen het afgelopen half jaar. De sfeer is dan ook erg leuk. De tweede week is de All Points Rally week. Er zijn praktische seminars over onderhoud, zeilmaken, zeilen in Nieuw Zeeland en een weer seminar van Bob McDavitt. Leuk om hem in het echt te zien en hij vertelt over de El Nino perikelen van het moment. De zeewater temperatuur in het gebeid waar de cyclonen geboren worden is nog nooit zo hoog geweest sinds ze zijn begonnen met registreren. Er wordt dan ook een afwijkend patroon verwacht voor de komende maanden met veel cyclonen en afhankelijk waar je woont droogte of stortregens. Voor ons betekent het waarschijnlijk dat het koeler is in Nieuw Zeeland dan normaal. Cyclonen worden niet echt verwacht hier, dus in dat opzicht kunnen we rustig slapen en de rest? Dat zien we dan wel.

Uitzicht vanaf  het terras van Omata Vineyard

We bezoeken Omata, de eerste wijngaard van dit jaar. Eerst overvaren met de ferry en dan wijn proeven. Die valt wat tegen, maar de omgeving en de lunch op het terras maken het een heerlijk uitstapje. We lopen terug naar de ferry door een prachtig bos, erg lekker maar onze spieren zijn duidelijk niets meer gewend.

Aan het eind van de week is de feestavond met als titel “The Princess op the Pacific”. De uitnodiging is in de trant van “laat uw innerlijke prinses stralen, we weten dat ze ergens is.....”Roel twijfelt daar een beetje aan, maar zonder rokje komt hij niet binnen, dus hij speelt het spel mee. Paulien, Margret en ik zitten de hele week in onze vrije tijd te naaien en we hebben de grootste lol. We maken 6 zeemeerminnen kostuums. Roel is in de buurt dus hij mag de opeenvolgende versies passen, zo went het een beetje. De twee dollar shop is goed voor de accessoires.

De Zeemeermin Prinsessen

We verzamelen op de Unwind voor de dress- en makeup. De voorpret is geweldig. Als we met z'n zessen binnenkomen maakt het echt indruk. Iedereen heeft zich opgedoft dus er is veel te belijken. We hebben een super leuke avond met live band Two Kay, jonge knullen die Rock en Roll spelen. En geloof het of niet, maar tussen Roel en z'n innerlijke prinses is het helemaal goed gekomen, kijk maar naar de foto's. Als afsluiting winnen we de eerste prijs voor de kostuums, leuk!

Vandaag is “de day after”, iedereen is erg rustig en de zonnebrillen blijven op. De boot Matelot heeft onderweg een tonijn gevangen van 60 kilo en die gaat op de BBQ tijdens de pot luck lunch als afsluiting. Ik heb geen wijn gezien op de tafels, hoe zou dat nu komen? John en Lynn van de All Points Rally worden lekker in het zonnetje gezet voor al hun werk en dan is de feestweek afgelopen. Het leven wordt weer normaal, ik denk dat we morgen voor de afwisseling een stukje gaan zeilen.

stralend....

Josh, Saskia en Bret

Het is voorjaar hier en heel veel vogels

Zeilmaken met Roger van North Sails

Jacomine en Paulien: Hoe moet die staart nu in elkaar?

Aangekomen in Opua - 10 november

Aankomst Opua 10 november 02.15 uur. 35º18,8' Zuid 174º07'35 Oost. Volgens het GPS log hebben we 1430 mijl afgelegd in nog geen 9 dagen, een record voor Tara.

Als de zon ondergaat zien we nog net de kustlijn verschijnen

Vis vangen we helaas niet de laatste dag dat we zeilen. Wel gaat er van alles overboord wat vergaat in de zee en we niet mee mogen nemen. We ruimen wat op, maar veel energie zit er niet in. We kunnen alles zeilen en daar zijn we blij mee want dat schiet lekker op. Eind van de middag zien we met de ondergaande zon voor het eerst land aan de horizon. Rond 21.00 varen we tussen de vuurtorens van Cape Brett en de Cavalli Eilanden in. Dan is de wind op. Het is donker, dus we zien alleen de silouetten van de heuvels rondom ons. De betonning is geweldig, de lichten van alle boeien doen het en liggen precies waar ze volgens de kaart horen te liggen. Dat hebben we anders gezien het afgelopen half jaar en het is prettig om zo binnen te komen. Het is windstil en er staat niet veel stroming op de rivier, het afmeren aan de Quarantaine steiger is dan ook gemakkelijk.

De quarantine dock, Welcome in Opua!

We ruimen niets meer op. Lekker even douchen, wat drinken en dan naar bed. De wekker staat wel om half acht om klaar te zijn voor het inklaren. Waarschijnlijk hebben ze zoveel nadruk gelegd op de procedure en zijn we zo gespitst om het volgens het boekje te doen dat het ons reuze meevalt. Alles wat verdacht zou kunnen zijn heb ik op het keukenblok gelegd, maar bijna alles mag blijven. Ook mijn schelpen verzameling en onze souveniers van Tonga en Samoa zijn geen probleem. Ze komen wel met drie man tegelijk aan boord en maken alles open, ook al gaat het vriendelijk het is toch een beetje intimiderend.
Dan komt douane en immigratie (1 man) aan boord en krijgen we onze NZ stempels in ons paspoort en de boot haar eigen NZ papieren. Daarmee kan de boot twee jaar in Nieuw Zeeland blijven en - veel belangrijker- hoeven we geen BTW te betalen op alle zaken die we aanschaffen voor de boot, liggeld én arbeid die uitgevoerd wordt op de boot. Dat scheelt 15% op heel veel kosten, dus we zijn gelijk in een goed humeur.

Niels en Margaret liggen er al een dag, welkom in NZ

Het is moeilijk uit te leggen hoe het voelt om hier rond te lopen. Het is zó westers, goed geregeld, voorspelbaar, netjes, dat we even een omgekeerde cultuurschok hebben. Het lijkt op een van de rivieren waar we in Zuid Engeland hebben gelegen, mooie heuvels, bossen, grasland en een rivier met talloze boten aan moorings en in de haven aan goed onderhouden steigers. Het weer is ook Engels, vannacht was het heel vochtig, nu is het bewolkt met af en toe miezer, maar verder aangename temperatuur. Er zijn al veel boten die we kennen dus ook bijpraten over de oversteek en de ervaringen. Op het haventerrein is van alles voor boten natuurlijk, maar ook voor ons. Een leuk cafetje met lekkere lunches en een glas witte wijn. Een kapper! Telefoonchips, wasmachines en een pizzeria. Ik denk dat ik al weet wat we vanavond eten. Om 15.00 vallen mijn ogen dicht, we zijn er, er hoeft even niets, we hebben het goed gedaan. Dit is de laatste aflevering van de dagelijks berichten, de komende weken weer blogs in het gewone ritme.

Iedere dag liggen er weer nieuwe boten aan de Q dock

Nog even een terugblik van de weer guru Bob McDavitt in zijn wekelijkse zondagsblog over het weer van de afgelopen week. Geen wonder dat we er niet zoveel van snapten en dat het iedere dag anders was. Wij vragen met onze weerplaatjes altijd een gedeelte op van het traject waar we varen en naar toe gaan, dus hebben we geen inzicht in het totale weerplaatje. Meestal kunnen we de drukgebieden goed volgen maar nu waren er twee lagedruk gebieden! Als die met elkaar gaan "dansen" kan het alle kanten op en de harde wind kwam uiteindelijk door het samengaan van de twee lage drukgebieden.

Van Bob's 8 november blog:
Merging Lows to NE of NZ last week
The Low that crossed NZ last Wednesday (its frontal rain arrived in time
to greet the All blacks as they arrived at Auckland Airport , and its
southerly gale greeted HRH The Prince of Wales in Wellington all of
Wednesday) danced with and then was taken over by a smaller smaller low
to the north. This is what meteorologists call the Fujiwhara effect, see
https://en.wikipedia.org/wiki/Fujiwhara_effect. I wasn't able to
capture the satellite imagery, but here's the Windyty animation--- but I
suspect the models haven't captured the event as it really occurred. See
https://www.youtube.com/watch?v=TdQOmaYV508&feature=youtu.be

Mijlen aftellen - 9 november

Middagpositie 9 november 34º04' Zuid 174º23' Oost, Etmaal van 160 mijl. Nog 68 mijl te gaan naar Opua. Watertemperatuur 18,3 ºC brrrr.

We hadden een goede nacht, ruim voldoende wind en toch lekker kunnen slapen. Roel kijkt wel uit naar een ongebroken nacht, maar dat is altijd zo als je er bijna bent. Met een dikke jas aan heb ik mijn wacht vannacht buiten gezeten, er was een mooie sterrenhemel en het laatste reepje van de maan kwam rood op toen het al bijna ochtend was. Vandaag een sombere dag, gelukkig is er wel wind om te zeilen, al is die wat grillig. We zitten in de fase "aftellen van de mijlen", nu nog 60 tot de aanloop boei van de Bay of Islands. Daarna is het nog zo'n 10 mijl tot de haven van Opua die binnen de baai ligt. We komen daar in het donker aan. Het zal er om hangen of we nog maandag aankomen of dinsdag zeer vroeg in de morgen. Ik denk het laatste. Jammer, want van de Nederlandse boten die er al liggen horen we dat de Bay of Islands erg mooi is met allemaal eilandjes en baaitjes. Voor ons zijn het straks vooral lichten en zorgen dat we in het kanaaltje blijven.

Vandaag staat er weer Paella op het menu

Als we ingeklaard zijn kunnen we natuurlijk in de loop van de week weer naar de eilandjes toe als we dat willen. We blijven wel in de buurt want 16 november begint de feestweek voor aangekomen jachten in Opua. De All Points Rally organiseert allerlei activiteiten en informatie over het verblijf in Nieuw Zeeland en wat er zoal te beleven is. Maar eerst aankomen, opruimen, wassen en schoonmaken/ontzouten. Of misschien: eerst aankomen en slapen. Maar nu vooral: eerst aankomen.
We hoorden net van de Zuid Afrikaanse Toccata die achter ons vaart, dat ze een mooie tonijn gevangen hebben dus wij hebben de hengel ook uitgegooid. De gele Quarantaine vlag hangt al in het want, naast een piepklein gastenvlaggetje van Nieuw Zeeland. We zijn er klaar voor, Nieuw Zeeland we komen eraan!

nog 1 aflevering te gaan...

Meer kleren! - 8 november

Middagpositie 8 november 31º46' Zuid 174º11' Oost, Etmaal van 115 mijl. Nog 205 mijl te gaan naar Opua.

Na ieder laag komt gelukkig een hoog en sinds gistermiddag plukken we daar de vruchten van. De wind neemt af tot 3-4, nog wel uit het zuidwesten, dus hoog aan de wind. Ook de golfslag wordt snel minder. We kunnen weer een keer goed slapen. Wat wel wennen is, is dat de temperatuur nu duidelijk omlaag is. Was het in Tonga de laatste weken 24-30 graden, hier schommelt het rond de 20 graden en de komende dagen gaat dat nog omlaag. Dat betekent lange broeken, truien en schoenen met sokken, het was februari dat we dat voor het laatst hebben aangehad. Ook de slaapzak is opgekropen van niet, naar alleen voeten, naar middel en wordt nu weer volledig gebruikt.
Het hoog blijft nog even aanwezig, dus we zeilen met aangenaam voorjaarsweer naar Opua. Verwachte aankomst is maandag heel laat of dinsdag heel vroeg. In de tussentijd doen wij ons best om de restjes op te eten, want ze zijn erg steng in Nieuw Zeeland. Of we alles opkrijgen valt te betwijfelen, want de extra speelruimte die we hadden voor 4-5 dagen op Minerva is toch wel wat groot. Nieuw Zeeland is niet alleen streng wat betreft levensmiddelen, het hele aanmeldings- en inklaringsproces is strak geregeld met forse boetes voor de onwilligen. 14 dagen van te voren hebben we al moeten melden dat we eraan komen, dat moeten we 12 uur voor aankomst nog een keer herhalen. Natuurlijk moet de gele quarantaine vlag omhoog als je de territoriale water invaart en mag je nergens stoppen. In Opua is een speciale steiger voor het inklaren, waar je niet vanaf mag en in de tussentijd mag je geen contact met anderen hebben. Met Orion-vliegtuigen worden de zeilers goed in de gaten gehouden. Big brother is watching you!

Het welkomscommitee van de prachtige natuur in Nieuw Zeeland kwam gelukkig vanmiddag als eerste langs: 5 dolfijnen die een half uur in onze boeggolf spelen. Dat belooft wat goeds.

Wordt vervolgd!

Bye Bye tropen - 7 november

Middagpositie 7 november 29º53' Zuid 173º17' Oost, Etmaal van 161 mijl. Nog 320 mijl te gaan naar Opua. Watertemperatuur 20,4 ºC

Het goede nieuws is dat de harde wind in de loop van de nacht al afgenomen is, het slechte nieuws dat de richting van de wind precies daar vandaan komt waar wij heen willen. We maken een lange slag naar het westen zodat we alsnog bijna op het punt 30 zuid -173 oost uitkomen. 161 mijl gevaren en 33 mijl dichterbij Opua gekomen, het is niet anders. We zijn om 10.00 overstag gegaan voor een slag naar het oosten en hopelijk ook meer naar het zuiden als de wind doordraait naar het zuid westen. De weerplaatjes zijn iedere keer anders dan de dag ervoor, dus het is moeilijk om strategisch te varen op de te verwachten wind. We proberen nu dichterbij Opua te komen omdat we de afgelopen weken toch een patroon gezien hebben dat na een depressie de wind draait naar zuidwest of enige dagen wegvalt. Beiden zijn genoeg om ons in Nieuw Zeeland te krijgen.
Voorlopig zeilen we, al is de koers hoog aan de wind niet geweldig, met een reef in het grootzeil en een in de genua een koers van bijna 150º en daar zijn we tevreden mee. Om 15.00 gaan we over de 30e breedte-graad en hebben we tropen officieel achter ons gelaten. De zon schijnt, achter de buiskap is het lekker warm, we kunnen weer eten, dus het leven is goed.!

De afgelopen nacht heeft wel een slachtoffer opgeleverd. De Rutland windgenerator werd het allemaal weer te veel is nu voor de derde keer kapot. Dit keer heeft hij het volgehouden van Samoa tot hier, minder dan 2 maanden, dat is een nieuw record. In Nieuw Zeeland gaat hij van boord. We hebben er geen vertrouwen meer in en gaan op zoek naar een windgenerator die tegen wind kan. Gelukkig doen de zon en de zonnepanelen hun best om de schade te beperken en de accu´s te vullen.

Wordt vervolgd!

Stormachtig - 6 november

Middagpositie 6 november 29º25' Zuid 175º37' Oost, Etmaal van 162 mijl. Nog 353 mijl te gaan naar Opua. Watertemperatuur 21,4 ºC

Gistermiddag zagen we de donkere lucht al van verre aankomen, maar het blijft moeilijk inschatten hoe lang het dan duurt voor het ons bereikt. Uit voorzorg reven we genua en grootzeil. Om 19.00 komt het front over. Een windshift van west naar zuid oost, alles bak, regen en veel wind. Daarna draait de wind steeds verder naar het zuiden, 2e reef in de genua en om 1 uur vannacht het 2e reef in het grootzeil. Slapen lukt matig, maar liggen is ook al fijn omdat je je dan niet tegen hoeft schrap te zetten..

Het waait nu 6 á 7 beaufort, zon en wolken en we zeilen inmiddels met 3x gereefd grootzeil en de kotterfok in een hoek van 45º aan de wind. Maar we varen wel min of meer richting Opua en lopen ruim 7 mijl per uur. Oef, dit hebben we lang niet gedaan. We denken dat de vorige keer ons oefenrondje was naar de Engelse oostkust in 2011 met Frans (de stormen voor de kust van Argentinië waren zwaarder, maar onder een andere hoek.) Toen kenden we de boot nog niet zo goed en daarna hebben we veel aanpassingen gedaan. We hebben ons toen ook voorgenomen om dit zo min mogelijk te doen. Dat is gelukt! Ik moet zeggen dat Tara en Sara (de windvaan die stuurt) het beter naar de zin lijken te hebben dan de bemanning. Gelukkig maar, daardoor kunnen wij volstaan met een minimale inspanning. We eten brood & crackertjes en drinken water, in maaltijden hebben we geen van tweeen zin. We hebben geprobeerd koffie te drinken, maar we gaan zo schuin en de boot beweegt zo onvoorspelbaar op de golven dat het kopje al half leeg was voor we zaten en een kwart alsnog in de hals terecht kwam. Koffie pogingen zijn even gestaakt. Af en toe lijken we wel een duikboot als een golf over dek komt en in een waterval uiteenspat in de kuip. Lang leve ons dockhouse, we kunnen de ingang open houden zonder dat er water binnenkomt. Als we naar buiten moeten doen we wel eerst onze warme kleren uit voor het zeilpak aangaat, alles wordt nat en we merken opeens dat de stapel warme kleding wat dun geworden is. Dit bericht typ ik met 1 hand, met de andere houd ik me vast en met mijn voeten schrap tegen de zijkant van de boot zodat ik niet wegglijdt. Maar het leidt af om even iets te doen. De vraag is natuurlijk: hoe lang duurt dit nog? Als de voorspellingen kloppen houden we deze wind nog een kleine 24 uur en daarna is het voorbij, daarna waarschijnlijk net voldoende wind om te zeilen en nog uit de goede hoek ook. Maar Opua komt wel snel dichterbij en diesel genoeg als dat nodig is.

De kans is groot dat we maandag aankomen, dat zou een hele snelle oversteek zijn. Vandaag fantaseren we al wensenlijstjes wat we het eerst gaan doen als we aankomen in Nieuw Zeeland: Een fles champagne halen om de aankomst te vieren, een telefoonchip kopen, naar de kapper en voor Roel komt daar een groot stuk lamsvlees bij.

Wordt vervolgd....

Over de helft - 5 november

Middagpositie 5 november 27º38' Zuid 177º18' Oost, Etmaal van 162 mijl. Nog 582 mijl te gaan naar Opua, via de westelijke omweg.

Zonsondergang 4 november, de wind valt weg

Tot half acht 's avonds kunnen we zeilen, dan is de wind op. De nacht is prachtig met volop sterren en later in de nacht een helder half maantje. Genoeg licht om te zien hoe glad het water is en een mooie belichting van de wolken om ons heen. 's Nachts wordt het al aardig wat frisser, dus om buiten te zitten heb ik mijn dikke fleece jack tevoorschijn gehaald. Verder een nacht om veel te slapen. Er is geen schip in de buurt, dus de wacht-wekker staat op 30 minuten en tussendoor lekker even pitten.
We zijn inmiddels ruim over de helft en tot nu toe een lekkere zeiltocht. Na het middaguur komt de wind uit het zuidwesten tot west en net genoeg om te kunnen zeilen dus de motor kan weer uit. Die hebben we de komende dagen niet nodig. De nieuwe weerberichten laten zien dat de zuidenwind verder naar het noorden komt dan we dachten, dus we verleggen onze koers nu naar zuid zodat we straks met een ruimere koers weer verder west kunnen zeilen als dat nodig is. De windkracht wordt hier morgen volgens de verwachting 4 á 5 beaufort zuid, dus dat is goed te doen, zeker als we niet aan de wind hoeven varen.

Lekker eten met rustig weer

Het is een productief keukendagje. Ik maak vast twee maaltijden voor de komende dagen, dat is lekker makkelijk. Vandaag eten we spagetti vongole en een salade met alles erop en eraan. Lekker hoor, maar met een glas witte wijn erbij zou het nóg beter zijn, Vanmiddag gaan we lekker niets doen en lezen. Roel gaat nog een broodje bakken, ik verheug me nu al op de geur. Verder staat alles vast en is het opgeruimd, laat de wind maar komen!

wordt vervolgd

Zonsopkomst 5 november, helemaal glad

De halve wereld om! - 3 november

Middagpositie 4 november 26º08' Zuid 178º34' OOST, Etmaal van 180 mijl! Nog 690 mijl te gaan naar Opua, via de westelijke omweg. Watertemperatuur 22,2 ºC

Gisteravond om 20.40 lokale tijd zijn we van het westelijk naar het oostelijk halfrond gegaan. Half mei 2012 gingen we de 0º meridiaan over van oost naar west op weg naar Schotland, we hebben dus de halve wereld over gezeild! Volgens ons zijn er geen rituelen bij het overgaan van west naar oost zoals de passage over de evenaar, maar aan boord houdt het ons bezig. Oost, betekent dat nu dat we op de terugweg zijn naar Nederland? Ons plan ging eigenlijk niet verder dan Patagonië en daarna de Pacific over richting Afrika. Nu weten we het niet meer. Op weg naar huis trekt ons nog niet! We willen heel graag nog een keer de Pacific over, maar ook Japan, Alaska en de Westkust van Canada en de US zijn op een verlanglijstje gekomen. Daar is wel een rondje van te maken, maar vraagt ook heel wat van de boot, bemanning en tijd. We moeten weer groot onderhoud doen aan de boot, we willen naar Nederland én Nieuw Zeeland verkennen. Dat knelt een beetje. De dagen op zee zijn heerlijk om te mijmeren, tenminste als het zulke dagen zijn als vandaag. We laten onze gedachten de vrije loop, wat als alles kan en mag, hoe zou het plaatje er dan uit kunnen zien....?

Aan de logstand is al te zien dat we gisteren een super dag hadden, 180 mijl is absoluut een record! Vandaag is de zee bijna glad, windkracht 3, zonnig, en we varen heerlijk met de genaker en grootzeil en maken nog steeds 5 á 6 knopen per uur. Als het zo blijft laten we hem zelfs vannacht staan, dan maar een keer extra uit bed als we moeten strijken. Het alternatief is de motor aan en op een dag als vandaag is dat wel het laatste waar we aan denken. We hebben opeens ook geen haast meer want het lage drukgebied bij de kop van Nieuw Zeeland is aan het uitdiepen en daar staat de komende dagen wind tegen met snelheden waar we niet graag in zeilen. We varen dus rustig door richting ons punt 30º Zuid/173º Oost, tot de wind gaat draaien.

Vanmorgen tijdens ons Nederlandse netje ook van de andere boten alleen goede berichten en lekkere menu suggesties. Je moet toch wat als het weer niet zo spannend is en zo snel verandert dat je over het weer van morgen nog niet hoeft te praten. Vandaag wordt het bami met lekkere hapjes erom heen. Heerlijk dat alles opeten scenario: we hebben net creamcheese taart gehad bij de koffie en de happy hour borrelhapjes staan in te trekken. Dit houden we nog wel een paar dagen vol.

Morgen weer een dag!

Weerguru's - 3 november

Middagpositie 3 november 24º27' Zuid 179º03' West, Etmaal van 165 mijl, nog 855 mijl te gaan naar Opua, via de westelijke omweg

Een buitje in zicht net voor de avond

Gisteravond zijn we een zone met wisselend en bewolkt weer ingevaren. Soms wat regen, maar veel was het niet, genoeg om het zout van weken van de boot te spoelen. De wind draaide meer naar het noorden, viel een paar uur weg en kwam toen weer terug uit zuidoost. Prima voor ons, maar van het weerbericht klopt helemaal niets. Vandaag zou een dag zijn van windstilte, maar we hebben prima gezeild. Later deze week krijgen we vast het omgekeerde. We hadden vandaag ook flink en onverwacht stroom mee, dus allemaal meevallers en we zetten dan ook 165 mijl op de teller. Vanuit de tropen vertrekken rond deze tijd honderden boten naar Nieuw Zeeland of Australie om het orkaan-seizoen te ontvluchten en we schreven al over de overbelastte frequenties om de mail op te halen. Iedereen haalt weersinfo op of mailt met zijn weerguru. De meest bekende hier heet Bob McDavitt, op verzoek en tegen betaling maakt hij ook prive routes. Maar er zit ook een Commander in de US, sommige boten hebben prive guru's of computergestuurde route voorspellers, alles is mogelijk. Op de radio netjes horen we dan ook: "Bob heeft gezegd dat we nu moeten vetrekken", "Gulf Harbour radio zegt dat we naar dat en dat punt moeten zeilen", "Ik zal zo even met Commander mailen en dan kom ik erop terug" etc. Als de verbinding dan niet goed werkt, is het dus lastig als iemand je moet vertellen wat je moet doen. Wij zijn dat niet gewend uit Zuid Amerika, onze guru heet gewoon gribfile. Symbooltjes die op de kaart geprojecteerd worden met windsterkte, windrichting, luchtdruk en inmiddels ook neerslag en golfhoogte per tijdvak. Maar zelfs als je het zelf doet, is het zonder informatie lastig. We hebben onze verzoeken terug gebracht tot een minimum, dan is de kans dat we het op tijd het binnen kunnen krijgen groter. Het weer is grillig de komende dagen, er is opeens een serieus lage druk gebied bijgekomen, wat voor onze neus over de noord kaap van Nieuw Zeeland trekt met drie dagen wind uit het zuiden. Daar willen we dus niet zijn! We kiezen voor de voorzichtige route: eerst een flink stuk naar het westen tot ongeveer 30 Zuid/173 Oost, laten het lage druk gebied onder ons door passeren en aan de achterkant daarvan hopen we dan snel naar Nieuw Zeeland te piepen met een mooi zuidwesten windje. Het zou ons overigens niet verbazen als het weerplaatje er morgen weer anders uitziet, maar wie dan leeft wie dan zorgt. Voorlopig gaat het goed aan boord en gaan we de goed kant op!

Voor wie mee wil kijken met de weerplaatjes en wat leuke info over de route en boten wil zien, kan op bezoek bij Yachts In Transit (www.yit.co.nz). Tara is daar aangemeld, maar of onze updates binnen komen weten we niet. Als we nog voor anker liggen in Tonga, dan weten jullie dat het niet gelukt is ;-))

Tot morgen!

Prachtige zeildag - 2 november

Middagpositie 2 november 32º17' Zuid 177º24' West, etmaal plus 3 uur van 185 mijl, nog zo'n 900 mijl te gaan in een directe lijn naar Opua.

Omdat het de laatste zeilreis is van dit seizoen is probeer ik iedere dag een berichtje te maken. Het verzenden is soms lastig, er zijn veel boten onderweg. Dus geen bericht is vast ook goed bericht.

We hebben een goddelijke dag om te zeilen: zuidoostelijke wind rond de 15 knopen dus we varen halve wind, weinig golfslag en zonnig. De snelheid blijft nog steeds rond de 6 mijl per uur, het is volop genieten.
Vanmorgen om 10 uur de Unwind, Bounty en Betty Boop gesproken over de SSB radio. De laatsten zijn al een paar dagen onderweg dus veel verder dan de andere schepen, zij hebben veel wind en schieten lekker op. Niels van Unwind kijkt uitgebreid naar het weer, hij heeft jaren op de meteo afdeling van de Marine gewerkt en brengt die expertise mee in de afweging van de route. Nu naar Minerva rif gaan betekent dat we daar een paar dagen moeten blijven en dan komt er weer een volgend hoog en wellicht geen wind. Doorvaren betekent dat we op het laatst hoogstwaarschijnlijk twee dagen tegenwind krijgen, al is het niet veel in sterkte. De komende dagen ziet doorvaren er het meest gunstig uit en we besluiten, net als de Unwind en de Bounty, door te varen. Geen Minerva rif dus! We verleggen de koers iets in zuidelijke richting zodat we ook het zuidelijk Minerva rif ruim kunnen passeren de komende nacht. De koers is 210 graden (zuid west) omdat we de komende dagen nog moeten beslissen hoeveel west we gaan om een bezeilde koers te hebben naar Opua.

Het rustige weer is lekker in de keuken, vanmiddag staat er Paella op het menu en een salade. Nu we in één keer doorvaren betekent het ook minder dagen onderweg, dus we kunnen de lekkere menutjes eruit halen zolang het weer het toelaat om te koken. Om de boot cirkelen twee grote zwarte zeevogels op zoek naar een maaltijd. Onze hengel is niet uitgegooid, we hebben nog te veel eten aan boord. De Bounty had vanmorgen weer een Mahi Mahi, dus ze zitten er zeker wel. De zoutwater douche ligt klaar, het water is nog steeds 25 graden, wat lezen en muziek luisteren en zo glijdt de dag voorbij.

Tot morgen...

Onderweg naar Nieuw Zeeland - 28 oktober - 1 november

De laatste dagen voor anker bij Pangaimotu zijn erg leuk. Al het werk is gedaan, nu alleen de wind nog. Het begint al aardig zomer te worden hier en de temperaturen lopen overdag op tot dik 25 graden C. We doen mee met een volleybal toernooitje. Het animo valt wat tegen er zijn alleen 9 Nederlandse/Zuid Afrikaanse spelers. Simon van Big Mamma zorgt voor een even aantal. Voor ons is het lekker om even uit te leven, en winnen doen de twee teams gelijk op. Zaterdag viert Mamma haar verjaardag met een feestje. Er hangt een goed weervenster in de lucht dus het is gelijk afscheid van de meeste boten. Ze heeft een prachtige Tongaanse maaltijd voorbereid, het is smullen. Er is een leuke live band, zeker 40 zeilers en de stemming is prima. Alle boten krijgen een lidmaatschap van de Big Mamma Yachtclub aangeboden. Ze hebben er echt iets van gemaakt!
Intussen krijgen we een mailtje van de All Points Rally dat het eerste goede moment om te vertrekken uit de tropen komende week is. Dat hadden we dus goed gezien! Wel is de verwachting dat er licht weer komt in het middelste gedeelte dus werk voor de motor. Fijn dat de dieseltanks en jerrycannen gevuld zijn, we hebben 340 liter bij ons en kunnen desnoods ongeveer de helft van het traject op de motor varen. We moeten er niet aan denken!

Het traject van Tonga naar Nieuw Zeeland staat in de top 3 van lastige overteken voor wereldomzeilers, samen met Zuid Argentinie en Zuid Afrika. Van onder Australie komen dikke depressies die bij voorkeur boven Nieuw Zeeland langs willen. En de steenboks- en kreeftskeerkring zijn geen menselijke bedenksels, maar de scheiding van de tropische en sub-tropische weersysteem en dat wil nog wel eens botsen. In het verleden was de aanpak steeds om je met de zuid-oost passaat een flink stuk te veel west te laten brengen om vervolgens met de zuid-westelijke winden weer te zorgen dat je in Nieuw Zeeland uitkwam. 2-3 dagen omvaren dus! Met de verbeterde weersinfo, de beschikbaarheid daarvan en de snellere schepen komt het scenario langs om de directe route te varen, als je het geduld kunt opbrengen om te wachten op een geschikt weer-window. Dat lijkt zich nu aan te dienen, maar heeft ook een risico in zich: als de weersvoorspelling anders uitpakt mag je 2-3 dagen tegen de wind inknokken en dat is weinig aantrekkelijk.

Zondagmorgen rond negen uur gaat het anker op. Ik loop te hinke-pinken want met volleybal heb ik mijn knie verdraaid, maar verder ziet het er goed uit. We varen voor de wind de lagune uit, nog één laatste blik op Nuku'alofa, het paleis, de haven en dan is het achter de rug. De herinneringen aan twee heerlijke maanden in Tonga zitten in ons hoofd. We hebben zin om naar Nieuw Zeeland te gaan en de laatste zeiltocht van dit jaar vraagt nu alle aandacht. We hebben zo'n 1300 mijl voor de boeg, we hopen dat in 9 á 12 dagen te doen, afhankelijk van de hoeveelheid wind en de richting.
Als we om Duff Reef heen varen verlaten we de beschutting van het eiland. De wind draait daar bijna 90 graden naar zuid en trekt aan tot 24 knopen, aan de wind varen dus. Er varen nu zoveel zeilboten om ons heen dat we een seintje krijgen van de Tocata voor we bij Duff Reef zijn. Onze reven zitten er dan al in en we scheuren lekker met 7 knopen door de golven. In de loop van nacht neemt de wind af. Ik rol de genua uit, maar dat was iets te vroeg en een kwartier later sta ik het de eerste reef er weer in te rollen. De wind blijft grillig, om 3.00 valt hij helemaal weg en motorsailen we anderhalf uur tot hij weer terug is. Daarna varen we in ieder geval weer een paar uur constant rond de 6,5 knoop. We varen richting het Minerva Reef, eventueel kunnen we daar nog een paar nachten overblijven als het weer dat nodig maakt. Als de nieuwe weersinformatie goed is, varen we in één keer door naar Opua in de Noorden van Nieuw Zeeland.
Het is nu 2 november bijna 6.00, ik mag zo voor de tweede keer voor een paar uur naar bed. Heerlijk!
De positie is: 22 14,55 Zuid, 176 50,25 West, in 20 uur al 143 mijl afgelegd, kon het zó maar blijven.

Wordt vervolgd!