Aangekomen in Opua - 10 november

Aankomst Opua 10 november 02.15 uur. 35º18,8' Zuid 174º07'35 Oost. Volgens het GPS log hebben we 1430 mijl afgelegd in nog geen 9 dagen, een record voor Tara.

Als de zon ondergaat zien we nog net de kustlijn verschijnen

Vis vangen we helaas niet de laatste dag dat we zeilen. Wel gaat er van alles overboord wat vergaat in de zee en we niet mee mogen nemen. We ruimen wat op, maar veel energie zit er niet in. We kunnen alles zeilen en daar zijn we blij mee want dat schiet lekker op. Eind van de middag zien we met de ondergaande zon voor het eerst land aan de horizon. Rond 21.00 varen we tussen de vuurtorens van Cape Brett en de Cavalli Eilanden in. Dan is de wind op. Het is donker, dus we zien alleen de silouetten van de heuvels rondom ons. De betonning is geweldig, de lichten van alle boeien doen het en liggen precies waar ze volgens de kaart horen te liggen. Dat hebben we anders gezien het afgelopen half jaar en het is prettig om zo binnen te komen. Het is windstil en er staat niet veel stroming op de rivier, het afmeren aan de Quarantaine steiger is dan ook gemakkelijk.

De quarantine dock, Welcome in Opua!

We ruimen niets meer op. Lekker even douchen, wat drinken en dan naar bed. De wekker staat wel om half acht om klaar te zijn voor het inklaren. Waarschijnlijk hebben ze zoveel nadruk gelegd op de procedure en zijn we zo gespitst om het volgens het boekje te doen dat het ons reuze meevalt. Alles wat verdacht zou kunnen zijn heb ik op het keukenblok gelegd, maar bijna alles mag blijven. Ook mijn schelpen verzameling en onze souveniers van Tonga en Samoa zijn geen probleem. Ze komen wel met drie man tegelijk aan boord en maken alles open, ook al gaat het vriendelijk het is toch een beetje intimiderend.
Dan komt douane en immigratie (1 man) aan boord en krijgen we onze NZ stempels in ons paspoort en de boot haar eigen NZ papieren. Daarmee kan de boot twee jaar in Nieuw Zeeland blijven en - veel belangrijker- hoeven we geen BTW te betalen op alle zaken die we aanschaffen voor de boot, liggeld én arbeid die uitgevoerd wordt op de boot. Dat scheelt 15% op heel veel kosten, dus we zijn gelijk in een goed humeur.

Niels en Margaret liggen er al een dag, welkom in NZ

Het is moeilijk uit te leggen hoe het voelt om hier rond te lopen. Het is zó westers, goed geregeld, voorspelbaar, netjes, dat we even een omgekeerde cultuurschok hebben. Het lijkt op een van de rivieren waar we in Zuid Engeland hebben gelegen, mooie heuvels, bossen, grasland en een rivier met talloze boten aan moorings en in de haven aan goed onderhouden steigers. Het weer is ook Engels, vannacht was het heel vochtig, nu is het bewolkt met af en toe miezer, maar verder aangename temperatuur. Er zijn al veel boten die we kennen dus ook bijpraten over de oversteek en de ervaringen. Op het haventerrein is van alles voor boten natuurlijk, maar ook voor ons. Een leuk cafetje met lekkere lunches en een glas witte wijn. Een kapper! Telefoonchips, wasmachines en een pizzeria. Ik denk dat ik al weet wat we vanavond eten. Om 15.00 vallen mijn ogen dicht, we zijn er, er hoeft even niets, we hebben het goed gedaan. Dit is de laatste aflevering van de dagelijks berichten, de komende weken weer blogs in het gewone ritme.

Iedere dag liggen er weer nieuwe boten aan de Q dock

Nog even een terugblik van de weer guru Bob McDavitt in zijn wekelijkse zondagsblog over het weer van de afgelopen week. Geen wonder dat we er niet zoveel van snapten en dat het iedere dag anders was. Wij vragen met onze weerplaatjes altijd een gedeelte op van het traject waar we varen en naar toe gaan, dus hebben we geen inzicht in het totale weerplaatje. Meestal kunnen we de drukgebieden goed volgen maar nu waren er twee lagedruk gebieden! Als die met elkaar gaan "dansen" kan het alle kanten op en de harde wind kwam uiteindelijk door het samengaan van de twee lage drukgebieden.

Van Bob's 8 november blog:
Merging Lows to NE of NZ last week
The Low that crossed NZ last Wednesday (its frontal rain arrived in time
to greet the All blacks as they arrived at Auckland Airport , and its
southerly gale greeted HRH The Prince of Wales in Wellington all of
Wednesday) danced with and then was taken over by a smaller smaller low
to the north. This is what meteorologists call the Fujiwhara effect, see
https://en.wikipedia.org/wiki/Fujiwhara_effect. I wasn't able to
capture the satellite imagery, but here's the Windyty animation--- but I
suspect the models haven't captured the event as it really occurred. See
https://www.youtube.com/watch?v=TdQOmaYV508&feature=youtu.be